تاریخ : 1396,سه شنبه 22 اسفند20:28
کد خبر : 58439 - سرویس خبری : حقوقی و قوانین

قانون بازنشستگی با سنوات ارفاقی



صمد مهدی پور- در رابطه با قانون بازنشستگی با سنوات ارفاقی

1- بنده اگر جای واضعین این قانون بودم، بعد از ابلاغ این قانون به دستگاه هایی که مشمول این قانون هستند یادآوری می نمودم که هرگاه فرزند شهید یا جانبازی که مشمول این قانون می شود و زمان استفاده آن رسیده به محض اینکه فرد ذینفع در خواست کتبی به دستگاه تسلیم نمود دستگاه مکلف و موظف است طبق قوانین مصوب نسبت به انجام مراحل بازنشستگی فرد درخواست کننده  اقدام کند، این فرد ذینفع که می خواهد از سنوات ارفاقی استفاده کند هیچ فرقی با آن فردی که 30 سال خدمت کرده است ندارد.

 در واقع ما قانون گذاران بعد از بررسی ها و جلسات مختلف به این نتیجه رسیده ایم که یک فرزند شهید یا ... به دلیل اینکه در اثر شهادت پدر (والدینش) دچار یک صدمه و خسارت جبران ناپذیری شده است، به این نتیجه رسیده ایم که مثلا" به جای اینکه مثل بقیه کارکنان 30 سال کار کند، 20 سال یا 22 سال که سوابق کاری داشته باشد بقیه را به او ارفاق کنیم شاید اندکی مرهمی بر روی آلام و دردها و صدمات جبران ناپذیری که روی همه ابعاد وجودی او (ابعاد زیستی، روانی، اجتماعی و معنوی) گذاشته کم شود. این یک قانون الهی و بشری و انسانی است، امتیازی نیست یک حق مسلم و طبیعی است.

2- حالا اگر دستگاه های اجرایی به هر دلیل قانون بازنشستگی با سنوات ارفاقی را عمل نکردند، فرزند شهید یا هر فرد ذینفعی حق دارد از مجاری قانونی اقدام کند و مثلا در این مورد در دیوان عدالت اداری بر علیه دستگاه دادنامه را تنظیم نماید، اگر دیوان عدالت اداری در نهایت به نفع فرد دادخواست دهنده رای صادر نمود آن دستگاه در این مدت که فرد را در حالت بلاتکلیفی یا انتظار قرار داده است، مجرم و متخلف است و باید تحت پیگرد قانونی قرار گیرد و حداقل به فرد متقاضی بازنشستگی خسارت و جریمه ای پرداخت کند.

اگر قانون گزاران هدفشان این است که کمکی مثلا به فرزند شهید یا ... بکنند، قانون را باید اینگونه تصویب نمایند تا هر کسی و هر دستگاهی خودسرانه، سلیقه ای یا مغرضانه عمل نکند.

در واقع این قانون با این وضعیت فعلی به نوعی قوانین ضد ایثارگری است و به شخصیت فرد ایثارگر، فرزند شهید و ... آسیب زده است و حرمت و احترام افراد را مخدوش می نماید و از طرفی ضعف و عدم اقتدار قانون گزاران را نشان می دهد. یا قانون وضع نکنند یا اگر قوانینی وضع کردند به گونه ای باشد که به شخصیت و حرمت افراد خسارت مادی و معنوی وارد نشود، ایثارگران واقعی طلبکار نظام و دولت نیستند و توقع و انتظاری نداشته و ندارند

 همانطور که بابای شهید من و دیگر عزیزان هیچ توقع و انتظار و ادعایی نداشتند. بعضا فرزندان و خانواده آنها هم انتظار و توقعی ندارند، اما حالا که این قانون را وضع نموده اند و ما هم دیگر ظرفیت و تحمل دستگاه را نداریم، انگیزه و دل خوشی برایمان نگذاشته اند پس چه بهتر که برویم، تا زمانی که در دستگاه بودم بر حسب وظیفه و وجدان و تعهد وظایفم را با انگیزه و ماهرانه انجام دادم و همواره سعی می نمودم تغییر و تحول و اصلاحی انجام دهم، این ادعا نیست! خودستایی نیست! یک واقعیت است و آن اسناد و مدارک هم موید ادعای صادقانه بنده می باشد.

 منتقدی مشفق و فرزند شهید همیشه سرافراز و دلاور دفاع مقدس


کد خبرنگار : 20