محمد جواد- پدر من جانباز 40 درصد هستند. توی جبهه مین خنثی میکردند. توی این کار صدمات جدی دیدند. کمرشون بعد جنگ هم بهش سمت آبدارچی مدرسه دادن. اینقدر خم و راست شد که دیگه کمر دردش شدید شد و افتاد گوشه خونه و مادر مجبور شد کار های خانه را انجام دهد و هم کارهای مدرسه ای بزرگ را و من هم از سن 7 سالگی به او کمک می کردم.

 بعدا که بزرگ شدم قسمت عمده کار را بر عهده گرفتم. حتی چند سال جهشی درس خوندم. بنیاد هیچوقت به ما کمک نکرد. از لحاظ مادی و با آن حقوق اندک و خانه ای کوچک که در مدرسه بهمان داده بودند ساختیم و الان هم دو سال است بازنشست شدیم و خانه ی اجاره ای می نشینیم.

 پدرم از وقتی گوشه گیر شد، ادامه تحصیل داد و فوق لیسانس مدیریت بازرگانی گرفت از دانشگاه پیام نور اما به خاطر مشکلش نمیتوانست برود سر کار. برای عود کمر دردشان رفتند کمیسیون اما قبول نکردند که مشکل جنگ بوده باشد. مادر پدرم می گوید وقتی هر چند وقت از جنگ برمی گشت، پشتش سیاه بود!

 خدمات استخدام بعد از جنگ برای همه بود چه رزمنده، چه جانباز بالای 25 و چه زیر 25. خیلی از زیر 25 درصد ها که حال مساعدی داشتند آن زمان تلاش کردند و شغل های خوبی بدست آوردند اما پدر من مجروحیت اش نگذاشت پیشرفت کند و من الان که فوق لیسانسم را گرفتم و کار خوبی دارم. تا 2 سال پیشش تنها درآمدمان همان حقوق بود. این 5 درصد ها خیلی خوب برای خودشان حقوق ساختند ولی به ما هیچی نرسید و شرایطمان بد بود. این ها را گفتم که بگم آنها ( زیر 25 ها و رزمندگان ) قبلا خوب از سهمیه شان استفاده کردند و اما جانبازان درصد بالاتر حال بدشان نذاشت پیشرفت و ترقی کنند و شرایط زندگی خانواده شان را مساعد کنند لذا حق ندارند الان بخواهند دست به این سهمیه بزنند و آن را مال فرزندانشان کنند در کنکور سهمیه منطقه 1 و 2 و 3 داریم از هرکدام به آن یکی شرایط و سطح بچه ها فرق میکند و نتایج هم متفاوت است. اصلا" محرومیت و مشکلات خانواده های جانبازان درصد بالا اصلا قابل قیاس با زیر 25 ها نیست.

من به عنوان یه بازپرس کار نمایندگان منفعت طلب را به شدت محکوم می کنم.