طلبه رزمنده جانباز- سال ها قبل که در کمیسیون های متعدد در بیمارستان بقیه الله تهران برای موضوع اثبات شیمیایی شدن بنده برگزار شده بود. پرونده ای با چندین برگه که حکایت از آسیب های البته مختصر( این که می گویم مختصر چون اصرار پزشکان آن بیمارستان بر چشم پوشی از اصل بیماری شیمیایی شدن بود  و سعی می کردند با ذره بین و وسواس خاص که حکایت از کم لطفی داشت با رزمندگانی که آسیب دیده بودند برخورد کنند و اینجانب هم یکی از آن ها بودم )

 شیمیایی شدن من از ناحیه ریه و پوست و چشم داشت، جمع آوری شده آن را در پوشه ای بزرگ به بنیاد شهید منطقه یک قم تحویل دادم تا در کمیسیون ارتقاء درصد جانبازی مطرح شود که این امر به دو سه سال تاخیر انجامید و آخر امر که برای بار چندم از تعیین تکلیف پرونده جستجو کردم دیدم به طور کلی تمام مدارک پزشکی اثبات کننده آسیب شیمیایی من مفقود شده و با تعجب پرسیدم مگر چنین چیزی امکان دارد که چندین صفحه گزارش که در پوشه ای بزرگ بوده به سادگی گم شود که باز هم متولیان بنیاد شهید منطقه یک قم تکرار کردند؟ بله و گفتم تکلیف من چی می شود؟ با پر رویی گفتند که اگر خودت مایلی دوباره باید به تهران بروی و این آزمایشات را از نو انجام بدی!

 با ناراحتی بسیار از ساختمان خارج شدم و انگار نه انگار اتفاقی افتاده. خیلی راحت گزارش های پزشکی که به عنوان امانت تقدیم بنیاد می کنی را نابود می کنند. و این طور می شود که اگر بگویم شتر با بارش تو بنیاد شهید گم میشه راست گفتم.

بروید تحقیق کنید!