از روز گذشته تا امروز صفحات شبکه های مجازی سلبریتی های ایرانی بدون کوچکترین واکنشی نسبت به ماجرای فلسطین خاموش مانده اند.

«پیشنهاد بی‌شرمانه»، یک درام آمریکایی به کارگردانی آدریان لین است که در سال ۱۹۹۳ ساخته شده‌است. این فیلم مورد استقبال منتقدین قرار نمی‌گیرد و همان سال تمشک طلایی بدترین فیلم سال را می‌گیرد. «پیشنهاد بی‌شرمانه» داستان زندگی یک زوج است که عاشقانه همدیگر را دوست دارند. طی اتفاقاتی، یک میلیاردر مشهور آمریکایی وارد زندگی آنها می‌شود و طی اتفاقاتی دیگر سرانجام به این زوج پیشنهاد می‌دهد که در ازای دریافت یک میلیون دلار، زن برای یک شب در اختیار او باشد. زوج قصه واکنش تندی به این درخواست نشان می‌دهند و آن را به شدت رد می‌کنند، اما بعد از چند روز سخت و پرکشمکش ذهنی، وسوسه یک میلیون دلار، مرد را راضی به دراختیار گذاشتن همسرش می‌کند. داستان به شیوه پیش‌پاافتاده‌ای ادامه پیدا می‌کند.

**

نیما راشدان یک روزنامه‌نگار ایرانی و ظاهرا کارشناس مسائل مختلف است. می‌گویند که او جزو اولین ایرانیان وب نویس است و از کارشناسان  مسایل اروپای شرقی به شمار می رود. وی اکنون ساکن جمهوری چک است و همچنان به فعالیت روزنامه نگاری، تحقیقی و آموزش ادامه می دهد.راشدان چندی پیش در مطلبی که در سایت گویا منتشر می‌شود این‌چنین می‌نویسد:" خوشتان بیاید یا نیاید، دوستی یا دشمنی اسرائیل ملاک انتخاب است میان تمدن و بدویت - این یک حکم راستگرایانه ، نئوکنسرواتیو و غیرانسانی نیست. این واقعیت دنیای امروز ماست. قبول ندارید، کاغذ و قلم بردارید، خطی وسط صفحه بکشید، دوستان و دشمنان اسرائیل را یک به یک روی سمت راست و چپ خط حائل روی کاغذ آورید."

راشدان سپس لیستی درست می کند از کسانی که به قول او دوست اسرائیل هستند، از برندگان نوبل و کارگردان‌های هالیوودی و بعد هم لیستی از دشمنان اسرائیل که به قول او نماد آن "انسانی است که به شیوه هفت هزار سال قبل می زید ، سیمای او ، پوشش او ، بوی بدن و پاهایش ، رفتار او با همسر و فرزندانش ، خانه یا غاری که در آن زندگی می کند ، کلماتی که برای حرف زدن انتخاب می کند ، میزان آگاهی اش از پدیده های دنیای جدید و خیلی چیزهای دیگر."

راشدان ادامه می دهد که: اسرائیل یعنی قوی‌ترین اقتصاد خاورمیانه، شکوفا ترین رشد تکنولوژیک این منطقه از جهان، بالاترین ضریب دمکراسی، رعایت حقوق بشر، آزادی‌های مدنی - مطبوعات و حقوق سیاسی شهروندان در خاورمیانه. جملات بالا به گوش بسیاری از قربانیان ماشین پروپاگاندای نظام اسلامی البته ناآشناست. جملات بالا برای بسیاری از قربانیان ماشین تبلیغات استالین و گوبلز هم نامفهوم است. نگران نباشیم ،‌ چرخ زمان به نفع انسان و آزادی می‌گردد"

**

دیروز دوشنبه مصادف با ۱۴ می سالروز فاجعه تشکیل رژیم منحوس صهیونیستی که به سالروز نکبت معروف بوده در کنار عملی شدن تصمیم رئیس جمهور آمریکا مبنی بر انتقال سفارتخانه این کشور از تل آویو به قدس به عنوان مرکز رژیم صهیونیستی بود. فلسطینی ها از مدتها قبل خود را برای برگزاری تظاهرات گسترده در این روز آماده می کردند. نظامیان رژیم صهیونیستی نیز برای رویارویی با معترضان در مناطق مختلف مستقر شده بودند. المیادین خبر داده است که  براساس گزارش منابع فلسطینی تعداد شهدای حملات رژیم صهیونیستی به تظاهرات کنندگان در مرز غزه به ۵۸ نفر رسید.تعداد مجروحان نیز بیش از ۲۷۷۱ نفر گزارش شده است

**

درست یک روز قبل از روز قدس سال گذشته ایندیپندنت خبری منتشر می کند که اسرائیل به کسانی که در شبکه‌های اجتماعی و فضای مجازی از آن دفاع می‌کنند بورس تحصیلی اعطا می‌کند. یک پیشنهاد؛ اما یک معامله پایاپای؟

**

موسیقیدان معروف انگلیسی در یک نامه سرگشاده از همکاران خود خواسته است رژیم صهیونیستی (اسرائیل) را همانند تحریم فرهنگی رژیم آپارتاید سابق آفریقای جنوبی تحریم کنند.
راجر واترز در این نامه که در پایگاه اینترنتی «انتفاضه الکترونیکی» (Electronic Intifada) منتشر شد آورده است :«با در نظر گرفتن ناتوانی یا بی‌میلی دولت‌های‌مان (برای اقدام در این زمینه) ... اکنون این نامه را برای شما برادران و خواهرانم می‌نویسم ... تا از شما بخواهم که به من و هزاران هنرمند دیگر در سراسر جهان بپیوندید و تحریم فرهنگی اسرائیل را اعلام کنید.»

واترز افزود رژیم صهیونیستی در زمینه موارد مهمی از نقض حقوق بشر و قوانین بین‌المللی به طور مستقل از سوی سازمان‌های بین‌المللی، مقام‌های سازمان ملل و دیوان بین‌المللی دادگستری مجرم شناخته شده است. 

وی با اشاره به دو نمونه از موارد نقض حقوق بشر و قوانین بین‌المللی از سوی تل آویو گفت رژیم اسرائیل طبق بیانیه‌«کمیته رفع تبعیض نژادی سازمان ملل» که در ۹ مارس ۲۰۱۲ منتشر شد در زمینه ارتکاب «جنایت آپارتاید» و «پاکسازی قومی» در اراضی فلسطینی از جمله در شرق بیت‌المقدس مجرم شناخته شده است.

واترز با اشاره به اینکه وی ۷ سال است که در کمپین «تحریم، محرومیت و بایکوت» بر ضد اشغال اراضی فلسطینی از سوی رژیم اسرائیل و نقض حقوق فلسطینیان از سوی تل آویو عضویت دارد از سایر موسیقی‌دانان نیز خواست به این جبهه ضد اسرائیلی بپیوندند. 

**

چرا می خواهم گذرنامه ی اسرائیلی ام را آتش بزنم عنوان مقاله ای ست که میرا بل هیلل نویسنده اسرائیلی نوشته و در مجله ایندپندنت منتشر کرده.

مقاله اینطور شروع می شود: او جوان است. زیباست. در دانشگاه رشته کامپیوتر خوانده است و نماینده مجلس اسرائیل است و علت اینکه من می‌خواهم گذرنامه‌ اسرائیلی‌ام را آتش بزنم این است که پشت این چشمان زیبا و بیگناه فرشته مرگ پنهان است…

بل هیلل اشاره دارد به شاکد نماینده کنیسه اسرائیل که روز دوشنبه چند هفته پیش در صفحه فیسبوکش نوشته بود: پشت هر تروریست ده ها زن و مرد ایستاده اندکه بدون آنها نمی تواند دست به عملیات تروریستی بزند. همه آنها سربازان دشمن هستند و جایز است که خونشان ریخته شود. این شامل مادران شهیدان هم می شودکه آنها را با گل و بوسه به جهنم می فرستند. آنها هم باید به دنبال پسران شان بروند. هیچ چیزی جز این عادلانه نیست. آنها هم باید بروند و همین‌طور خانه هایی که در آنها مار پرورده اند. در غیر اینصورت بچه مارهای بیشتری عمل می آیند…»

میرا بل‌هیلل خبرنگار اسرائیلی می‌گوید حالا می‌خواهد گذرنامه اسرائیلی‌اش را آتش بزند.

**

از روز گذشته تا امروز صفحات شبکه های مجازی سلبریتی های ایرانی بدون کوچکترین واکنشی نسبت به ماجرای فلسطین خاموش مانده اند. سلبریتی های ایرانی در سالهای اخیر به این مشهور شده اند که درباره هر اتفاق سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و... که در دنیا رخ می دهد، اظهارنظر می کنند.حجم بالای این اظهارنظرها و واکنش سلبریتی ها به هر اتفاق ریز و درشتی در جامعه، در ماه های اخیر با واکنش های مختلفی روبرو شده است.

**

این عکس بسیار مشهوری در تاریخ معاصر است. ادوارد سعید، پروفسور زبان انگلیسی و ادبیات تطبیقی در دانشگاه کلمبیاست. او روزگاری طولانی در حمایت از حقوق فلسطینی ها فعالیت می کند و قلم می زند. سعید به دلیل حمایت‌های آشکارش از فلسطین بارها مورد تهدید قرار گرفت. وی از سوی جامعهٔ مدافع یهودیان (JDL) نازی خوانده شد و دفتر کارش در دانشگاه در ۱۹۸۵ به آتش کشیده شد.

**

در پایان نیمه اول «پیشنهاد بی‌شرمانه»، در همان شبی که قرار است زن همراه مرد میلیونر باشد، مرد پیشمان می‌شود، سراسیمه به هتل محل اقامت مرد میلیونر می‌رود، اتاقش را پیدا می‌کند اما کسی آنجا نیست، پرس‌وجو می‌کند و به او آدرس پشت‌بام را می‌دهند که مرد و زن آنجا رفته‌اند. پله‌ها را با سریع‌ترین حالت ممکن رد می‌کند و به پشت بام می‌رسد، درست لحظه‌ای که پایش به پشت‌بام می‌رسد، هلی‌کوپتر حامل مرد میلیونر و زن در حال اوج گرفتن و پرواز بود. دیگر دیر شده بود؛ زن فردا صبح به خانه‌اش برگشت... برای جا ماندن از تاریخ، فرصت از همین هم کمتر است.