دو سال و چند روزی از حماسه خان طومان سوریه میگذرد... و ما ادراک خان طومان ؟!
خان طومان هنگامه آتش و خون بود و عرصه آزمونی بزرگ برای آنان که پیش از حضور در این آزمایش سخت، در جهادی اکبر، در مبارزه با نفس، زنگار تعلقات دنیوی را از دل و جان خویش زدوده و گرد و غبار کسالت و فراموشی را از روح و روانشان سترده بودند.
در سالگرد حماسه خان طومان سوریه و به یاد دلهای عاشق و سرهای پر شور مدافعان حرم، که به قصد دفاع از حریم میهن اسلامی و حرم پیامآور کربلا حضرت زینب کبری سلاماللهعلیها، دل بریده از دنیای فانی، با پروازی بلند به استقبال شهادت شتافتند؛ سرودهای نا قابل پیشکش میشود به روان پاک این شهیدان والامقام که همان روزها از دل پر درد بر آمد و در مقدمهاش چنین نوشته بودم:
در صفحه سه روزنامه کیهان چهارشنبه بیست و دوم اردیبهشت نود و پنج، تصویری جلب نظر میکرد با عنوان «این چهرههای خندان...» عکسی یادگاری از دلیر مردان مازندرانی، که با سیمایی نورانی و چهرههایی خندان، عازم خط مقدم مقابله جهانی کفر و ایمان در جبهههای آن سوی مرز، در سوریه بودند... کسانی که مشتاقانه میرفتند تا در دفاع از حرم و حریم اسلام و جمهوری اسلامی ، به جهاد برخیزند و چه سعادتمند بودند که خیلی زود به آرزویشان رسیدند و در خان طومان ، به قلههای رفیع شهادت صعود کردند... تصویر گویای کیهان و عنوان مناسب آن، انگیزهای شد تا در ادامه، با مطلع «این چهرههای خندان» ابیاتی از ذهنم بگذرد برای تقدیم کردن به خاک پای این افتخار آفرینان میهن اسلامی، از خطه دلاورخیز مازندران و از ایران بزرگ و همیشه سرفراز...
این چهرههای خندان...
این چهرههای خندان، رهپوی راه دینند در علم حق پرستی، عین عین الیقینند
از جان گذشتگانند، در راه دین و ایمان دل زدهاند به دریا، نسل فتح المبینند
همسنگر امیدند، همسایه بهارند مشمول لطف و احسان، از رب العالمینند
دل هایشان پراز مهر، افکارشان بلند است در عرصههای پیکار، شایان آفرینند
در شام ظلمت و کفر، روشنگران راهند هم یاوران مظلوم، هم دین و سر زمینند
این چهرههای خندان، پشت کردهاند به دنیا دل دادهاند به معبود، با یار خود قرینند
این چهرههای خندان، ابرار و صالحانند گوهر ناب اسلام، در گنج مسلمینند
ای کاش که این حکایت، هر دم شود روایت تا غافلان بدانند، این عاشقان چنینند
علیرضا چخماقی