تاریخ : 1397,پنجشنبه 03 خرداد16:16
کد خبر : 59345 - سرویس خبری : اخبار

اشتباهات متعدد تاریخی روحانی در برجام




عضوت مجمع تشخیص مصلحت نظام می‌گوید آقای روحانی در یک ‌اشتباه تاریخی، همه مسائل کشور را به برجام وصل کرد و هنوز هم این ‌اشتباه را به طرق دیگر ادامه می‌دهد.
دکتر احمد توکلی در گفت‌وگو با خبر آن‌لاین اظهار داشت: آقای روحانی در یک ‌اشتباه تاریخی همه مسائل کشور را به برجام وصل کرد اما این خوشبینی او نتیجه کاملا منفی داد بنابراین به لحاظ قدرت پیش‌بینی آینده لطمه حیثیتی خورد. حتی وقتی ترامپ اعلام خروج از برجام کرد، باز هم موضع دولت قابل دفاع نبود چون اعلام کرد بدون آمریکا برجام را ادامه می‌دهد. برجام یک معاهده بین‌المللی است و دولت حتی اگر قصد ادامه اجرای برجام را داشت، باید دست بالا را می‌گرفت و از تخلف ترامپ نزد مرجع پیش‌بینی شده در برجام شکایت می‌کرد. البته سازوکار رسیدگی به شکایت طوری است که به نفع آمریکا تمام می‌شود اما دولت باید قاطع پیگیری می‌کرد تا معلوم شود ما آمریکا را مقصر می‌دانیم.
وی خاطر‌نشان کرد: آمریکا یک دشمن قدّار، گردن‌کش، قانون‌شکن و نمک‌نشناس است که وقتی هم در برجام نباشد به دیگران فشار می‌آورد. نمونه‌اش هم این است که شرکت‌های بزرگ اروپایی اعلام کردند که از ایران خارج می‌شوند. در چنین وضعیتی اظهار نیاز کردن به اروپا درست نیست و عزتمندان و عناصر وطن‎خواه را ناراحت می‌کند.
وی در بخش دیگری از این گفت‌وگو و درباره اظهارات حجاریان که قائل به سناریوسازی اصولگرایان علیه روحانی شده بود گفت: من خبر ندارم که چنین سناریوهایی وجود داشته باشد اما چنین حرف‌هایی از امثال آقای حجاریان که دعوی دفاع از دموکراسی دارند و از مردم‌سالاری دفاع می‌کنند، پذیرفته نیست. اقتضای مردم‌سالاری آن است که نمایندگان مردم بتوانند حرف‌شان را بزنند و متهم به توطئه براندازی دولت نشوند.
وقتی نماینده‌ای می‌گوید «چرا رئیس‌جمهور به این سؤال پاسخ نمی‌دهد، یا رئیس‌جمهور کفایت ندارد»، نماینده دیگری می‌تواند اعلام کند «رئیس‌جمهور کفایت دارد». پس بیان و شنیدن چنین حرف‌هایی غصه ندارد، مهم آن است که نگذاریم دعوا شود. طبق قانون اساسی اظهارنظر حق مسلم نمایندگان است. بنابراین آنها می‌توانند حرف بزنند و دولت را نقد کنند. در مجموع نمی‌شود نقد دولت نباشد. حالا نقد می‌تواند شکل‌های مختلف به خود بگیرد. یکی می‌تواند بگوید «من رئیس‌جمهور را قبول ندارم اما کمکش می‌کنم»، یکی دیگر می‌تواند بگوید «من رئیس‌جمهور را قبول ندارم و کمکش هم نمی‌کنم، چون استقبالی نمی‌بینم»، کسی هم می‌تواند اعلام کند «مشی غلط رئیس‌جمهور به جایی رسیده که دیگر او کفایت سیاسی برای تصدی این‌جایگاه ندارد».
معتقدم اگر در مقابل نقدها سعه صدرمان را بالا ببریم و انتظار نداشته باشیم کسی به دولت چیزی نگوید، خیلی از اختلاف نظرهای بی‌مورد رفع می‌شود.