صحرایی - آقای شهیدی! بنده جانباز زیر۲۵ درصد، بیکار و فقیرم و بادرد و رنج اثراث جبهه درسال۹۶ از بنیادشهید شازند اراک از خود آقای ملایی ریس بنیاد تقاضا کردم با توجه به اینکه معسر هستم، ازکار افتاده تلقی شوم.

 رییس بنیاد گفت با استعلام از تامین اجتماعی و بازنشستگی کشوری موضوع بازنشستگی را پیگیری خواهد کرد. آنقدر رفت و آمد کردم تا امسال (۹۷) رسید. من دیسک کمرم را در سال۹۲ عمل کردم که باعث بی حسی و ناتوانی پای راستم شده و توان کار کردن ندارم.

باز پیگیر شدم، گفتند باید مدارک پزشکی بیاوری و پزشک معالج تایید کند. همه کارها را انجام داده و مدارک را نیز ارائه دادم که مرا فرستادند به دفتر اسناد! 

نمی دانم چرا آن موقعی که ما زیر گلوله دشمن بودیم تاجان سالم خودمان را قربانی ملت بکنیم، این بحث ها نبود؟ الان شرم داریم و خجالت می کشیم بگوییم جانبازیم و ایثارگرم!

حالا عده ای با کمال بی شرمی نه تنها مشکل ما را حل نمی کنند که مشکل هم درست می کنند! اگرقانون گفته، ولی چرا سلیقه؟

الان که ۵۳ سال سن دارم، جزء معسرین شناساییم کردند و هنوز هم آقایان دست دست می کنند.

چون که ما حق و حقوق مان را مطالبه می کنیم برای آنها تلخ است! کی میخوان به مردم خدمت کنند؟

بنیادشهید شده خانه خاله! هرکسی که پارتی دارد!...

آقای شهیدی ای اولاد پیغمبر، تاکی تعلل، تاکی تبعیض، چرا نظارت نمی کنید؟