فاش نیوز - برای تهیه گزارش از حال و روز آزاده جانباز «عباسعلی وکیلی» به بیمارستان خاتم الانبیا(ص) رفته بودیم که متوجه شدیم او در بخش مراقبت های ویژه است و تا زمان ملاقاتش هنوز ساعاتی مانده است؛ ناامیدانه گشتی در محوطه بیمارستان زدیم که ناگهان جانبارنخاعی "محمد عاشوری" را با آن چهره نورانی و آرام در قسمت پذیرش مشاهده کردیم.

او علت مراجعه اش به بیمارستان خاتم را زخم بستر ناشی از بی تحرکی که پزشک پس از عمل جراحی زخم بستر برایش تجویز کرده بود عنوان کرد و افزود: پس از عمل جراحی زخم بستر، پزشک عدم تحرک را برایم تشخیص داده بود که به هیچ عنوان روی ویلچر ننشینم. عدم تحرک  شش ماهه باعث شد که کتف هایم از کار بیفتد و قادر به انجام کارهای خودم نیستم. الان هم برای چکاپ کلیه و مثانه به بیمارستان آمده ام و با لبخند افزود: تا ببینیم تاریخ رفتنمان کی امضا می شود!

از ماجرای جانبازی اش جویا شدیم که گفت: درسال 62  ودر سن 23سالگی در پایگاه هشتم شکاری نیروی هوایی اصفهان خدمت می کردم. آن زمان نیروی هوایی اعزام به جبهه نداشت؛ روی همین اصل مرخصی گرفتم و از طریق بسیج سپاه به منطقه اعزام شدم. آن زمان متاهل بودم و یک فرزند دختر 3ساله داشتم که در شب اول مرحله سوم عملیات بیت المقدس، در منطقه شلمچه، درحالی که عراقی ها جلوتر در منطقه کمین کرده بودند، با اصابت ترکش خمپاره، نخاعی شدم.

پرسیدیم بعد از این همه سال از جانبازی و وضعیت خود چه حسی دارید؛ گفت: این شعار نیست بلکه یک واقعیت است، از زمانی که مجروح شده ام و پاهایم را از دست داده ام اما نعمت های معنوی بسیاری را بدست آورده ام. از این که به خودشناسی رسیده ام و این که با وجود ما، اطرافیان نیز مورد آزمایش قرار گرفته اند.

با آنکه بیش از 30 سال از مجروحیتم می گذرد اما خدا را شاکرم که همسرم با آن که او نیز کم توان شده و مشکلات جسمانی بسیاری دارد، اما از من نیز پرستاری می کند. ایشان هم راه خودش را یافته و سختی های دنیا را برای بدست آوردن آخرت، به جان خریده است.