رزمندگان و جانبازان زیر25%-  آقای مجتهد!

اکثریت رزمندگان و جانبازان زیر 25% فاقد شغل و یا کارگران فصلی، حتی از کمک معیشت هم محروم هستند.
درصد واقعی جانبازی شان هرگز داده نشده و بسیاری در گمنامی شهید شده و یا درگیر بیماری و شرمندگی از اهل خانه هستند و از حمایت قضایی نیز محروم. 
تبعیض بین ایثارگران شاغل دولتی و یا غیر دولتی و بیکار فروان است.
برای مثال جانباز زیر25% عضو هیات علمی بیش از سه برابر جانباز فاقد شغل، تفاوت ایثارگری ( تفاوت حقوق بین مربی و استادیار ) دریافت می کند!
برخی از جانبازان بالای 25% دستگاه های اجرایی فقط از محل کار خود حقوق دریافت می کنند و البته از مزایای استخدامی بهره مند هستند.
برخی از جانبازان حالت اشتغال از دو محل یعنی بنیاد و دستگاه دو حقوق با هم دریافت می کنند که در هر دو هم از شرایط استخدامی و فوق العاده های ایثارگران بهره مند هستند ( تبعیض بین ایثارگران بالای 25%)
ماده 39 ایین نامه اجرایی ندارد. بنیاد هم نمی تواند این همه تبعیض را با یک ایین نامه جمع کند.
وقتی این همه تبعیض هست
باور کنید ایثارگران نمی توانند عدالت را احساس کنند.
وقتی بودجه محدود است ، قانون  باید با انصاف بیشتری نوشته شود.
 راه حل همه مسائل کشور یک کلمه است" عدالت "و اجرای قانون اساسی کشور یعنی " توزیع عادلانه ثروت بین مردم " و بخصوص ایثارگران
ما گروه رزمنده ها و زیر 25% ها عدالت را احساس نمی کنیم
و مقصر انهایی هستند که بودجه ایثارگران را عادلانه توزیع نمی کنند برای گروهی ده ها امتیاز  بی مورد و برای اکثریت ایثارگران، ضعیف ماندن را تصویب کرده اند.
باور کنید اجرای عدالت و نوشتن قانون عادلانه بسیار عالی تر از این همه تبعیض است .