«جزو نخستین جوانانی بود که از شهرری راهی جبهه شد. طی عملیات الی بیت المقدس یک دستش را در راه دفاع از کشور از دست داد؛ اما دست از جهاد برنداشت و پس از بهبودی نسبی مجدداً به جبهه بازگشت. او در خط مقدم، دلاورانه آرپی‌جی می‌زد و تیربار شلیک می‌کرد. هرگز اجازه نداد که نقص عضوش باعث جا ماندن از عملیات‌ها شود. اواخر سال 66 که گردان یا زهرا (س) به تیپ تبدیل شد، وی به گردان تازه تاسیس امام حسن (ع) رفت و جانشینی این گردان را بر عهده گرفت و تا پایان جنگ در گردان امام حسن (ع) ماند. مرداد سال 67 زمانی که عراق بار دیگر دشمنی خود را نشان داد و حمله سنگینی را در سه راه کوشک آغاز کرد، این فرمانده دلیر در کسوت فرماندهی گردان امام حسن (ع) همراه با نیروهایش راهی مرزها شد.»
متن بالا بیانگر گوشه‌ای از زندگی پر فراز و نشیب «حاج سعید تراب» فرمانده گردان امام حسن (ع) بود که تا آخرین لحظه در میدان جنگ ماند تا یک وجب از خاک کشورش به تصرف دشمن درنیاید.
جعفر طهماسبی از تخریب‌چیان لشکر 10 سیدالشهدا (ع) در دوران دفاع مقدس در خصوص شهید تراب روایت کرده است: «31 تیرماه 67 پس از قبول قطع‌نامه از سوی ایران، رژیم بعث بار دیگر به سمت اهواز و خرمشهر یورش برد. لشکر 10 سیدالشهدا (ع) ماموریت پیدا کرد که با تیپ حضرت زهرا (س) دشمن را در سه راهی کوشک سرکوب کند. گردان امام حسین (ع) اولین گردانی بود که ساعت پنج صبح روز اول مرداد 67 خود را به محل درگیری رساند و طی درگیری سختی توانست ستون زرهی دشمن را متفرق کند و با تعقیب دشمن از سه راهی کوشک به طرف خرمشهر به نبرد با دشمن بپردازد.
گردان امام حسن (ع) ماموریت مقابله با دشمن را داشت. رزمندگان این گردان بعد از پادگان حمید و روی جاده اهواز خرمشهر در حوالی ظهر با دشمن درگیر شدند.
دشمن از نیروهای گردان امام حسن (ع) می‌خواست تا خودشان را تسلیم کنند اما رزمندگان تا آخرین قطره خون‌شان مقاومت کردند. نیروهای خودی و دشمن تا آنجایی به یکدیگر نزدیک شده بودند که در برخی نقاط درگیری تن به تن می‌شد. سعید تراب با وجود این که فرماندهی گردان را بر عهده داشت، آرپی‌جی را برداشت و بر روی خاکریز رفت و تانک و نفربرهای دشمن را مورد هدف قرار داد. سعید و نیروهایش دشمن را قبل از سه راه جفیر معطل کردند تا نیروی کمکی برسد. آن‌ها توانستند دشمن را چند ساعت بین راه جفیر تا سه راهی صاحب الزمان در جاده اهواز ـ خرمشهر مشغول کنند.
اذان ظهر روز عرفه به گوش می‌رسید که سعید و نیروهایش به محاصره دشمن درآمدند. برخی از نیروها به شهادت رسیدند و برخی دیگر به اسارت درآمدند. ساعتی بعد از محاصره این گردان از سوی دشمن، سایر گردان‌های لشکر 10 و سایر یگان‌ها به کمک نیروهای گردان امام حسن (ع) رفتند. آن‌ها با رشادت باعث شدند که ورق این نبرد نابرابر برگردد. زمانی که دشمن عقب‌نشینی کرد، رزمندگان پیکر شهدای گردان امام حسن (ع) را در میان خاکریزهای قرارگاه مهندسی ارتش بعد از پادگان حمید پیدا کردند.
رزمندگان زمانی کنار پیکر علمدار بی‌دست گردان امام حسن (ع) رسیدند که دشمن به تلافی مقاومت سعید و یارانش، با کینه‌توزی صورت وی را با ضربات لگد و شلیک گلوله از بین برده بود.
پیکر مطهر این شهید بزرگوار در قطعه 29 گلزار شهدای بهشت زهرا (س) به خاک سپرده شد.
انتهای پیام/