12 مرداد ماه سالروز شهادت شهید علیحسین ابراهیمی است.
محمدباقر ابراهیمی دلنوشتهای را به یاد برادرش برای ایسنا ارسال کرده است:
«مرداد داغ از راه میرسد ومن هنوز داغدارتر از تابستانم. مرداد یاد آور پرواز افلاکی توست.روزی که از والفجر3 به والفجر بینهایت پَر کشیدی.
روزی که زمان ایستاد و زمین مبهوت ماند. روزی که خبر حماسه تو درشهر پیچید. روزی که مادر درتشییع حماسی تو سراسیمه خیابانهای شهر را هروله میکرد. حالا دیگر پس از عمری ضجه ولابه و زاری ، پبرزن با غمی بزرگ از دنیا رفته. پدر هم در کنارش آرام گرفته اما من هنوز ناآرام و بی قرارم. بی قرار سیمای ماهت ، بی قرار نسیم لبخندهایت که گاه و بیگاه درخاطرات دیرینهام وزیدن دارد.
سینه سرخ مهاجر برادر!
برخیز مرد! برخیز ای سبز پوش سروقامت !
برخیز و طلسم حماسه های پرافتخار را بشکن!
دیرگاهی ست که اینجا وطن به هیأت و هیبت شجاع ونستوه تو و همرزمانت چشم دوخته است.دیرگاهی ست که" دوراجی" و " کله قندی" در انتظار گامهای استوار توست آنجا که دوازدهم مرداد شصت و دو مرگ را به اسارت گرفتی و از خاک تا افلاک پروازی سبکبال تا بیکران داشتی.
آری هنوز پرچم حماسی تو در هیاهوی عملیات جنگی، در رگبار مرگبار خمسه خمسههای دشمن، در قنوت قناسهها، در ستیغ "قلاویزان" ، در مین زارهای مهران، در چکاد" چنگوله" ، درشبیخون " شاخ شمیران " و در خونبارش "کله قندی" ، در تاریخ خونبرگ دفاع مقدس در اهتزاز است.»