تاریخ : 1397,دوشنبه 22 مرداد14:07
کد خبر : 60628 - سرویس خبری : اخبار

توسل رزمندگان به جواد الائمه(ع) درعملیات



حسن توحیدی رزمنده گردان عمار در دوران دفاع مقدس روز یکشنبه درباره برگزاری مراسم سوگواری سالروز شهادت امام جواد (ع) در جبهه و خط مقدم گفت:

شهادت امام جواد به خاطر اینکه این امام همام در ایام جوانی به شهادت رسید و فرزند حضرت علی ابن موسی الرضا علیه السلام بود، در میان رزمندگان جوان بسیار خوب و باشکوه برگزار می شد.
وی افزود: رزمندگان با توسل به حضرت جواد الائمه بسیاری از موفقیت های جنگ را پی ریزی کردند و بارها در زمان های حساس و سخت دوران عملیات این نام مقدس امام جواد بود که به بچه ها روحیه می داد و توسل به آن حضرت راهگشای عملیات ها بود.

این جانباز دوران دفاع هشت ساله با یاد کردی از شهید مسعود ملا مداح اهل بیت در گردان عمار لشکر محمد رسول الله (ص) تصریح کرد: شهید ملا با روضه حضرت جواد روح تازه ای به رزمندگان می داد در زمان هایی که سختی به سراغ ما می آمد و توان رزمنده ها در دوران عملیات کم و کمتر می شد، مسعود ملا با نواهای عاشقانه و روضه امام جواد بار روانی را از روی دوش گردان برمی داشت و با تزریق روحیه ای مضاعف کار را راحت می کرد.
سید داود حسینی دیگر رزمنده گروهان باهنر گردان عمار درباره سالروز شهادت امام جواد در خط مقدم جبهه می گوید: یادش به خیر چه روزهایی را با روضه امام جواد بسر بردیم و جوانی امام نهم شیعیان در هنگام رزم با دشمن بعثی، روحیه ای مضاعف برای ما بود؛ به طوری که فرماندهان ما هر زمان دستور حمله صادر می کردند، با توسل به امام جواد الائمه کار دفاع آغاز می شد و الحق که بازدهی کار پس از توسل به امام نهم بسیار ارزشمند و قابل توجه بود.
حسینی با یادآوری یک شب از عملیات نصر 7 در ارتفاعات دوپازا در مرز شهرهای سردشت ایران و قلعه دیزه عراق، گفت: آن شب مسعود ملا روضه خوانی با صفایی را آغاز کرد و بچه ها در سنگرهای قرارگاه تاکتیکی پس از استماع روضه و سینه زنی با قدرت و صلابت آماده آغاز عملیات شدند و در حین کار عملیات هم به وضوح مشخص بود که این روحیه تنها از توسل به اهل بیت به ویژه جواد الائمه فرزند برومند امام هشتم شیعیان حضرت علی ابن موسی الرضا علیه السلام نشات گرفته است.
اسماعیل علوی رزمنده دوران دفاع مقدس نیز به مناسبت سالروز شهادت امام نهم شیعیان می نویسد: «در دلگیرترین غروب واپسین روز ذی‌القعده سال 220 (ﻫ‌ ق) بار دیگر اوج تقابل حق و باطل در جنایت معتصم عباسی متجلی شد و طومار حیات چهره‌ای که اندیشه را درخشش بخشیده و چراغ خانه علم و فضیلت بود، درهم پیچیده شد.
نور وجود حضرت امام محمدتقی جوادالائمه (ع) نهمین خورشید هدایت، آن هنگام خاموشی گرفت که ابرهای کینه و دشمنی، بغداد، پایتخت ظلم و استبداد عباسیان را فراگرفته و با عنوان دین، نماد دیانت را به مسلخ کشاند و به شهادت رساند و از سر نفاق و دورویی نیز قاتل خود بر پیکر مقتول نماز گزارد.
آفتاب عمر امام جواد (ع) 25 سال بیشتر نپایید که 17 سال آن از برج امامت و رهبری بر امت تابیدن گرفت و به‌ تمامی صرف توسعه و تعمیق ایمان و تقوی و دعوت مردمان به حلقه موحدان شد.»
دبیر گروه پایداری روزنامه ایران اضافه می کند: «آن حضرت تربیت یافته مکتب وحی بود و رسالت صیانت دین از فتنه حاکمان ستمگر و ریاکار، جهل و گمراهی دینداران نادان و ممانعت از فروپاشی امت اسلامی را برعهده داشت.
در نتیجه تلاش و مجاهدت آن حضرت (ع) امت نیز از حیات و نشاط برخوردار شده و مشعل فرهنگ و تمدن اسلامی تا به امروز روشنی بخش و گرماده باقی مانده است.
در دوران آن حضرت (ع) دین دستخوش صدمه‌های بزرگی شده بود و در باورهای انحرافی تبلور داشت تا آنجا که دستاورد‌های مهم امامان پیشین با پدیده‌های انحرافی تازه‌ای مواجه گشت و در عرصه‌های اجتماعی رخ می‌نمود و به تضعیف جبهه الهی راه می‌برد.»
دوران 17 ساله امامت حضرت جواد (ع) همزمان با دو خلیفه بنی عباسی مامون و معتصم بود؛ به طوری که 15 سال در دوره مامون از سال 203 هجری قمری سال شهادت حضرت رضا (ع) تا مرگ مامون در 218 هجری قمری و دو سال در دوره معتصم از سال مرگ مامون، 218 تا 220 هجری قمری در سال شهادت امام جواد (ع)، ایشان امامت شیعیان را عهده دار بود.


منبع : ایرنا