عیسی مرادبخش جانباز ۵۵% ضایع نخاعی از تالش- اینجانب غرور جوانی خودم را فدای آب خاک خودم نمودم. نزدیک ۲۱ماه حضور داوطلبانه در جبهه داشتم، دو بار مجروح شدم. نه سرباز بودم و نه کارمند و نه در جایی حقوق بگیر بودم.
بنده یک بنّا بودم و ازهر نظر در زندگی بی نیاز بودم. هم خونه داشتم هم سه باب مغازه، ۸هزارمتر مزرعه ارثیه پدری داشتم و ۹۰۰ متر مربع زمین در روستا که همه رو بعد از مجروحیت سال۶۶ ازدست دادم. علت ازدست دادنم عدم توجه دولت مردان به من جانباز ۵۵% بود تا در سال ۷۱ در آزمون استخدام آموزش و پرورش ثبت نام نمودم، برای سهمیه بندر انزلی پذیرفته شدم. ۱۳سال کار کردم ولی بعد از بالا رفتن مشکلات جسمی توانایی کار را ازدست دادم. لذا ازقانون تبصره شش استفاده کردم. حال حقوق حالت اشتغال بگیر آموزش و پرورش هستم و افتخارم می کنم. برحسب وظیفه شرعی و ادای دین نسبت به انقلاب با دستور معمارکبیر انقلاب، عضو بسیج انقلاب اسلامی شهرستان تالش شدم و سپس عازم جبهه های نبردحق علیه باطل.
به خاطر دارم وقتی به جبهه رسیدم نوجوانانی را دیدم که با دل و جان دست از پدر و مادر خود کشیده بود و برای دفاع ازمیهن اسلامی در جبهه با دشمن بعثی می جنگید. رزمندگان داوطلب زیادی که عده ای در سنگرها، عده ای در پشت، خطوط دفاعی، عده ای در مُرداب های جزیره مجنون، عده ای در تنگه جزابه و عده ای پشت رودخانه کارون با چنک و دندان می جنگیدند. به خودم گفتم خدایا این چه حکمتی است؟ یک حس عجیبی به من دست داد، چرا من در جمع اینها نباشم؟
مدت ۴۵روزه رفته بودم. دست ازکار و زندگی و چهار فرزند قدونیم قد خودم کشیدم. دوباره رفتم تا حقیر نیز سهمی در این نظام با امام و ولایت داشته باشم. اما هرگز فکر نمی کردم یک عده سودجو، فرصت طلب و ازخدا بی خبر اموال ملت و این کشور را به تاراج ببرند!
حال من جانباز ۵۵% بادوتا عصا از ساعت هشت غروب تا دو نصف شب با پسرانم (که هر دو لیسانس دارند) با وام ده میلیونی که گرفتم با کارمزد ۲۴% با یک گاری کار می کنیم تا چند سیخ کباب بفروشیم. آن هم با این وضعیت جسمی که هر پانزده روز آمپول تزریق میکنم. خدایا چه می خواستیم چه شد؟
ازطرفی آقایان و آقازاده ها در کشورهای اروپایی و آمریکا با پول مملکت عیش و نوش می کنند، بعدش هم یکی مثل خانم ابتکار و امثالهم ادعا کنند که ماها استعداد داشتیم رفتیم درس خوندیم! سوال حقیر از خانم ابتکار این است که این شما نبودید که یک زمانی مدعی تسخیرگر خانه جاسوسی بودید؟ آیا استعداد را فقط شما و فرزند شما دارید؟ به نظر شما آنهایی که جنگ می کردند فاقد استعداد بودند؟
باید بگم پسربزرگ بنده متولد سال ۶۰هست و درسال۸۰بارتبه دورقمی یعنی رتبه ۴۸در اکثر دانشگاه های سراسر کشور پذیرفته شد و حتی بورسیه دانشگاه علوم قضایی نیزقبول شده بود که بنا به دلایلی نپذیرفتند که پسرم را پذیرش کنند. چون نه پول داشتیم و نه پارتی، به همین راحتی حق ما ضایع شد.
برای رشته اقتصاد بانکداری دانشگاه شهیدبهشتی تهران ۲۰نفر می خواستند که پسرم نفر دوم پذیرفته شده ها بود ولی چون نمی دانستیم و در روستا زندگی می کردیم، متوجه موضوع و قبول شدنش نشدیم که سال بعدش نامه ای به دستمان رسید که پسرتان نفر دوم رشته اقتصادبانکداری شهید بهشتی پذیرفته شده بود، چرا ثبت نام ننمودید؟! هرچه ما گفتیم که متوجه نشده ایم مورد قبول واقع نشد. به هر دری زدیم که بتوانیم کاری انجام دهیم نشد که نشد. چون نه پول داشتیم ونه پارتی. به هرحال حالا دیگه ازاین حرف ها گذشته!
به جرات میتوانم به برخی از مسئولین بگویم که برخی به جز اختلاس و خیانت هیچگونه استعداد دیگری ندارند! مگر فرزندان رهبر معظم انقلاب بی سواد بودند یا استعداد نداشتند، با اینکه پدرشان هم رهبر این مملکت هستند پس چرا آنها به هیچ کشوری نرفتند و مسئولیت ندارند؟ چون آنها در ایران ساکن هستند و درحوزه های علمیه مشغول درس و علم آموزی هستند.
بنده امیدوارم هرگز نتوانید پاسخگوی عملکرد خود باشید و از خداوند کریم می خواهم هر کس درهر پست و مقامی باشد و درهر لباسی باشد و به این نظام مقدس خیانت می کند و با اعمال خود میخواهندخون پاک شهیدان عزیزمارا پایمال کنند، خسرالدنیا والاخره باشند.