تاریخ : 1397,چهارشنبه 02 آبان16:30
کد خبر : 61818 - سرویس خبری : مقاله و یادداشت

به بهانه درگذشت پدر سردار حاجی زاده، فرمانده هوافضای سپاه

سیلی موشکی هنر اوست...


سیلی موشکی هنر اوست...

این پدر چه باقیات و صالحاتی برای خود به جای گذاشته است. مرحوم حاجی زاده قطعا خَشی در تن تاریخ انداخته است و اثرش در این عالم باقی خواهد ماند. پسری که اثرگذاری اش نه در گستره جغرافیای ایران عزیز بلکه در جهان جریان داشته است.

رضا شاعری

رضا شاعری -  فرمانده فرمان را صادر کرده بود و در نیمه شبِ ماه مبارک رمضان  قیام موشک های سپاه پاسدارن انقلاب اسلامی خواب شبانه خوارج زمان را آشفته ساخت و نتیجه اش دل های مردم داغداری را سُکینه ای کرد. تا گوش مالی شیر بچه های حیدر کرار ضرب شصتی باشد بر دنیا پرستان و نشان دادن اُوتوریته فرزندان ایران اسلامی در پاسداری از امنیت هم وطنان عزیزمان...
تا به تعبیر امام المسلمین سیلی موشکی فرمانده هوا فضای سپاه پاسداران، عبادت رمضانی شود.

شاید خیلی های ما، تا آن روز غرور انگیز، حتی نام او را هم به طور کامل نشنیده بودیم. اما آن شب پس از غُرش موشک ها و مصاحبه های مکرر رسانه ها با  امیرِ سرافراز سپاه اسلام، احساس غرور کردیم و احساس کردیم که باید دوستش بداریم که مردان خدا و آن ها که بزرگی شان برآمده از شخصیت شان است، دوست داشتنی اند، که فرمود: تُعِزُّ مَنْ تَشَاءُ وَ تُذِلُّ مَنْ تَشَا...

و فرمانده با همان احوال افتاده و دوست داشتنی مهمان گفت و گوی بدون تعارف خبر ۲۰:۳۰ شد.
و خبرنگار در مقدمه او را فرزند جنوب شهر و ۵۶ ساله خواند و مهمانِ بدون‌تعارفِ ۲۰:۳۰، در یکی از همان‌ خیابان‌های جنوب شهرمان بود.



من اما مثل خیلی از بچه محل های‌جنوب شهری‌ام علاقه ام به او دوچندان بود، مثل همه بچه محل هایی که می دانستند او در منطقه ما بزرگ شده و با ما زیسته و به قول معروف《منا اهل الفلاح است!》

امروز صبح تشییع پیکر مرحوم محمدتقی حاجی زاده، پدر سردار "امیرعلی حاجی زاده" فرمانده سلحشور هوا فضای سپاه پاسداران از مقابل مسجد امام زمان (عج) منطقه مان بود.

در طول مراسم و در هنگامی که مادحین اهل بیت(ع) روضه ارباب را می خواندند به این فکر می کردم که این پدر چه باقیات و صالحاتی برای خود به جای گذاشته است. مرحوم حاجی زاده قطعا خَشی در تن تاریخ انداخته است و اثرش در این عالم باقی خواهد ماند. پسری که اثرگذاری اش نه در گستره جغرافیای ایران عزیز بلکه در جهان جریان داشته است.

برخی از آدم ها پرونده حیات شان با مرگ شان برای همیشه بسته می شود، اما برخی دیگر اثرشان در این عالم تا ابد باقی می ماند.

تحقیقا برترین میراث هر انسانی فرزند صالح است، خوشا به سعادت آن مرحوم که چنین فرزندی تربیت کرده است.

در خاطرات آخرین نخست وزیر شاهِ عاری از مهر! آمده است؛ روزگاری که افتخار مزدوری (سربازِ لژیونر) فرانسوی ها را داشته، در یکی از میدان های برلین از ۳۰ متری هیتلر، پیشوای آلمان ها را دیده است. این موضوع به قدری برایش هیجان انگیز بوده که در کتاب خاطراتش به آن اشاره کرده است. عرضم این است؛
 سردار حاجی زاده عزیز که سرباز اسلامید و اسم تان به شخصیت و جایگاه اجتماعی تان حسابی می آید، برای ما جوان تر ها که افتخارمان شماهایید و ایضا ذوق بچه محلی با شما دو چندان است؛
باید بگویم که، حتما در دفترِ پر خاطره زندگی ام، هم سفره شدن با شما در ماه رمضانی که عبادت رمضانی تان دلِ امتی را شاد کرد، افتخارِ پر رنگی است. خدا کند که ما هم برای پدران مان و پسران مان برای ما و اسلام عزیز اینچنین باشیم.

خدا پدر بزرگوارتان را رحمت کند و امیدوارم پس از ۱۲۰ سال خدمتگزاری به امت اسلام، توفیق شهادت که الحق لیاقت تان است را داشته باشید.
تقدیم به سردار با صفای محله‌مان

پی‌نوشت: استخدام‌ واژه امیر در متن اشارتی به نام‌ زیبا سردار حاجی زاده عزیز (امیر‌علی) است، البته برابر پارسی واژه امیر همان (فرمانده، سردار و سالار) می‌شود.


کد خبرنگار : 23