سیدعلی تقی آبادی - بنده نه به عنوان یک جانباز چراکه لایق این نام نیستم ولی به عنوان یک معلول از بنیادشهید شهرستان ها دعوت می کنم به نیشابور تشریف بیاورند و از گفتار و رفتار همکاراشان در بنیادشهید و امور ایثارگران نیشابور الگو بگیرند!
البته باید پایه گذار این نوع گفتار، کردار و رفتار دربنیاد نیشابور را انصافاً برادرمان سیدمجیدحسینی دانست که بعد از(12) سال که از نیشابور تشریف بردند، بیش از95%از ایثارگران و خانواده شهدا از رفتن ایشان غمگین و ناراحت شدند. برخورد متناسب با شانی که بعد از گذشت سال ها در بنیاد شهید شهرستان نیشابور نهادینه شده است.
حال نیز از ریاست بنیادشهید و معاونان ایشان درخواست می کنم که رفتار و کردار وی را سرلوحه کار خود قرار بدهند.
من نه از باب چاپلوسی که آنچه عرضه داشتم واقعیت ها و از سر احترام بوده. آری ای حضرات ایثارگر! شده گاهاً خود را آن طرف میز ببینید و خود را مراجعه کننده ببینید؟
بیائید قبل از آنکه دارای هر دین و مسلکی که داریم، انسان باشیم و تا پایان عمرمان که مخفی است انسان باقی بمانیم. آن وقت دنیایمان را هم قشنگ و زیبا خواهیم دید. شرمنده و عذرخواهم
سلامتی و موفقیت روزافزونتان را خواستارم.
ارادتمند