جمعی از جانبازان اصفهان - آیا وزیری در آموزش و پرورش داریم که به داد معلمان برسد؟
اندر حکایت قطع بیمه جانبازان معلم در آموزش و پرورش سراسر کشور محمدرضا خورشیدی پاجی/ فعال فرهنگی.
معلم جانباز به علت عود ترکش ها و بیماری اش نوبت می گیرد. چون خانمش بیماری صعب العلاج دارد برای رفت و آمد کمتر؛ نوبت ها را هماهنگ می کند تا در یکی دو روز انجام شود. براساس نویت دهی بیمارستان خاتم الانبیای تهران ؛ خود و همسرش از شهرستان راهی تهران می شوند. ساعت مقرر به بیمارستان خاتم الانبیا که وابسته به بنیاد شهید و ایثارگران است مراجعه می کنند و متاسفانه متصدی پذیرش بیمارستان از پذیرش بیمار به علت قطع بیمه جانبازان معلم در آموزش و پرورش علیرغم داشتن نوبت خودداری می کند. هر چه جانباز و همسرش تلاش می کنند "بی اعتنایی" و "نه نمی شود" جوابشان می شود و فقط هزینه آزاد پیش پایشان لنگ می اندازد!
درباره عدم پذیرش، جانباز معلم با مسئول تعاون آموزش و پرورش شهرستان و ایضا استان تماس می گیرد. آنها هم در کمال ناباوری قطع بیمه را تایید و حمله "کاری نمی توانیم بکنیم" را حواله معلم درمانده می کنند. جانباز به مسئول بنیاد شهید و امور ایثارگران شهرستانش متوسل می شود و تماس می گیرد. او هم می گوید ما تکلیفی در باره جانبازان شاغل نداریم، همه دستگاه ها خدمات درمانی می دهند، معلمان هم طبق قانون از این خدمات در دستگاه شان برخوردارند. جانباز معلم و همسر بیمارش در حیاط بیمارستان سرگردان و بی هزینه (پیش بینی نشده) گرفتار می شوند. دریک لحظه حال همسرش نامساعد می شود و فشار او را در برمی گیرد و نقش بر زمین می شود و آنچه نباید بشود می شود.
بیمارستان در قبال هزینه آزاد بستری بیمار را قبول می کند! ناچارا" معلم از دوست معلمش در شهرستان برای هزینه درمان پول قرض می کند تا همسرش نجات یابد.
اگر به چوپان چند گوسفند داده باشند، غروب چوپان اگر یک راس را تلف کند حتما و قطعا بازخواست خواهد شد.
ولی این بی مدیریتی در آموزش و پرورش ابدا بازخواست ندارد. اگر وزیری نداند که چگونه پشتیبان عوامل و نیروهایش باشد حتما تشویق خواهد شد و نوبختِ "خزانه دار" حمایتش خواهد کرد. وزیری که با بچه ۱۲ ساله در حیاط مدرسه به تظاهر خوش و بش کند که اگر بازی کنیم شما می بازید و بچه به او بگوید ما مدتهاست باختیم و این هم رویش ... آن وزیر باید چگونه شب را به صبح برساند؟
اگر مدیرکل امور ایثارگران وزارت آموزش و پرورش نامه رسمی و هشدارگونه درباره قطع بیمه جانبازان معلم به وزیر می نویسد و آن وزیر اعتنایی به نامه نمی کند. این دهن کجی به خواسته ده ها جانباز و خانواده شان یک حرکت ضد انسانی و ضد تعلیم و تربیتی تلقی نشود چه باید بشود؟
وزیری که به دنبال تمام وقت کردن تدریس معلمان است هیچگاه به پرورش تعلیم و تربیت فکر نخواهد کرد جز محکم کردن میز و صندلی ریاست خود و خوشنود کردن "ارباب نوبخت" کار دیگری از او برنخواهد آمد.
سوال اساسی اینجاست آیا ندانم کاری از این بالاتر است که به امنیت ملی ضربه بزند؟ اگر پاسخی هست بسم ا... چرا نامه جانبازان در سایت منتشر نمی شود .ایمیل که هست حد اقل علت را بفرمایید.