«سوسنگرد تا فردا بایستی آزاد شود» این جمله ای بود که امام خمینی در تاریخ 25 آبان ماه سال 59 بیان کرد و رزمندگان سپاه، ارتش و فداکاران ستاد جنگ ها نامنظم و عشایر بومی با همراهی شهید دکتر چمران با نقش مقام معظم رهبری عملیاتی را در صبحگاه روز 26 آبان ماه، یک روز قبل از تاسوعای حسینی برای بازپس گیری مناطق اشغال شده سوسنگرد آغاز کردند. عملیاتی که به آزادسازی شهر سوسنگرد و عقب نشینی دشمن انجامید و سوسنگرد «شهر عاشقان شهادت» نام گرفت.
ارتش عراق در 23 آبان ماه 1359 با بکارگیری یگانهای قدرتمند و تازه نفس زرهی مجدداً برای تصرف سوسنگرد جهت رسیدن به اهواز و نهایتاً اشغال خوزستان حمله کرد و موفق به گرفتن بخش عمده شهر و محاصره آن شد. پس از پیروزی رزمندگان عملیات آزادسازی سوسنگرد رسانه های خارجی به انعکاس خبر آزادسازی شهر سوسنگرد پرداختند.
رادیو صدای آمریکا در ساعت ۶ صبح روز 26 آبان سال 59 گفت: یکی از سنگینترین و فشردهترین جنگهای ۲ ماهه اخیر ایران و عراق در اطراف شهر مرزی سوسنگرد جریان دارد. نیروهای ایرانی با جنگ خانه به خانه مانع پیشروی عراقیها شدهاند.
خبرگزاری آسوشیتدپرس چنین گزارش داد: در حالی که جنگ خلیج فارس وارد نهمین هفته خود میشود، نیروهای ایران و عراق به خونینترین و شاید حساسترین مرحله جنگ رسیدهاند. جنگ برای به دست گرفتن کنترل شهر سوسنگرد وارد چهارمین روز شده است. جنگ سوسنگرد به دلایل تاکتیکی و استراتژیکی دارای اهمیت است. از لحاظ تاکتیکی بعد از جنگ خرمشهر، این عمدهترین درگیری دو طرف است. از نظر استراتژیکی نیز در صورتی که عراق سوسنگرد را بگیرد، راه را برای حمله گاز انبری به اهواز باز خواهد کرد.
اهمیت منطقه سوسنگرد به حدی بود که صدام به لشکر قدرتمند 9 زرهی خود مأموریت اشغال سوسنگرد و تصرف اهواز را (به همراه لشکر پنج عراق از محور طلائیه-پادگان حمید) را واگذار کرد. لذا در هفته اول تجاوز دشمن به کشورمان، درششم مهر ماه شهر سوسنگرد اولین شهری بود که در جنوب به اشغال درآمد. پس از چندین بار حمله نیروهای بعثی و دفاع مردمی نیروهای مقاومت برای جلوگیری از پیشروی سرانجام دشمن در پناه تعلل و کارشکنی بنی صدر خائن در اعزام نیروهای کمکی، موفق به گرفتن بخش عمده شهر را محاصره کرد. تا اینکه در روز 26 آبان ماه سوسنگرد آزاد شد.