معلم بازنشسته - وقتی فرمانده به فکر جان نیروهایش نباشد اولین جان باخته خودش خواهد بود!

دوستان دقت بفرمایند اولا افراد میلیاردر هیچ وقت نمی دانند فقر یعنی چه؟ و دوما دولت فامیلی که چند باجناق همزمان وزیر و معاون رىیس جمهور و... باشند به اندازه کافی نفوذ دارند که خط و سفارش مجلس دیگران را به راحتی وتو کنند. سوما ظاهرا در جلسه تصویب این بخشنامه اسفناک (بیمه تکمیلی ایثارگران شاغل توسط دستگاه های مربوطه) فقط یک نفر مقصر هست و آن هم حاج آقای شهیدی است، چرا...؟ چون پیشنهاد دهنده ایشان هستند.

وقتی متولی امام زاده احترام امامزاده را نگه نداشته باشد از بقیه چه انتظاری می توان داشت؟ چهارما" جناب نوبخت ثابت کرده هرجا کسری اعتباری باشد مستقیم سراغ ایثارگران می آیند و این در سه سال گذشته دومین بار است که بخشنامه می کند. یک بار مجلس تذکر داد و آقای روحانی دستور به تامین بودجه دادند و حل شد ولی این بار دولت، نمایندگان این دوره مجلس را محل نمی گذارد و لذا می بینید هر چه تذکر داده می شود و هر چه جلسه با سازمان برنامه و بودجه بر پا می شود بی نتیجه است.

امروز بنیاد به فکر کسب درآمد از طریق بانک دی و بیمه دی است و آنجا هم شده بنگاه اقتصادی! و وظیفه اصلی فراموش شده. تحقیق و تفحص مرحله قبلی هنوز تعیین تکلیف نشده و کسی هم پیگیر نیست.

اگر بنیاد بخواهد مشکل را حل کند، سه سوت می برد و همه اعتبار لازم را می گیرد و بیمه دی را هم که زیر نظر خودش می باشد، راه می اندازد؛ چون مطمئنا" جان انسان ها، عزیزان ایثارگر در میان است و شوخی بردار هم نیست.

به نظر حقیر آقای شهیدی حامل دو قدرت و نماینده هم رهبری و هم معاون رییس جمهوری است و به تبع آن باید حرفش در هیئت دولت خریدار داشته باشد و علت موافقت دولت با ارسال به ادارات هم همین است. وگرنه به قول دوستمان چه فرقی می کند متولی بنیاد باشد یا ادارات؟ بالاخره اعتبار از یک دولت است.

هرچه فکر می کنیم عقل ما جواب نمی دهد که بالاخره ایثارگران به گردن دولت حق دارند، رىیس جمهوری محترم که اوقات استراحت خود را در منازل جانبازان و خانواده های شهدا سپری می کنند و از فرماندهان اتاق جنگ بودند، به فکر نیروهای خود باشند و تذکر تامین اعتبار دهند.

مجلسیان گرانقدر اسباب ولوازم حذف این بخشنامه را دارند؛ تا کی مماشات می کنند؟ آیا روزی از همین روزها با قوانین مطابقت و رای بر حذف می دهند؟ آیا سایر دلسوزان و مسىولین محترم نظام جمهوری اسلامی تلنگری می خورند و می دانند دشمن در چندصد متری مرزها در حال توطئه و نفوذ است؟ شاید خدای نخواسته روزی به وجود ایثارگران و خانواده های آنها نیاز بشود تا همچون پدران خود برزمند.

همه این چراها، بایدها و نبایدها یک انگیزه لازم است تا اقدام عاجل نمایند و آن هم اینکه لحظه ای فکر کنند این میزها، منصب ها و مقام ها مال و منال و ثروت های میلیاردی تفریح آقازادگانشان و حقوق های نجومی، زمین های نجومی و... مدیون جامعه ایثارگری، شهدای عزیز و جانبازان غیور هستند و نمک خورده نمکدان این عزیزان هستند.

لطفا نمک خوردید نوش جانتان؛ نمکدان نشکنید. این که دوتا سازمان پولدار قرارداد ببندد اما بازنشستگان فرهنگی و سایر ادارات بی پول علاف باشند هنر نیست و اینکه بنیاد منتظر باشد تا جانبازی به حالت اورژانس برسد بعد حمایت بشود، راه حل عقلانی نیست. به امید فرج آقایمان امام زمان، مهدی موعود عج