سند 2030، پالرمو، FATF و cft مدتهاست که به عرصۀ چالش میان غربگرایان و انقلابیون تبدیل گردیده‌اند و رهبری نیز نظر کلی‌شان در مورد این مقوله‌ها را اعلام نموده‌اند اما متأسفانه کمتر به آن توجه شده است.
برخی نقاط منفیِ نسخه‌های غربی را ذکر می‌نماییم.
تعارض با روح استقلال
نخست آنکه توصیه‌ها و معاهدات غربی‌ها با روح استقلال‌طلبی و عدم غرب‌گرایی در تعارض هستند و رهاورد آنها دنباله‌رو غرب شدن در مقولۀ مورد نظر است در حالی که ما می‌توانیم خودمان دست بالاتر را داشته باشیم و قوانین ملی و بومی در عرصههای مختلف تصویب و اجرا نماییم.
خودتحریمی
دوم آنکه این توصیه‌ها و قراردادها مطابق تعاریف، باورها و هنجارهای غربی‌ها در عرصههای مختلف است که ناگفته پیداست این تعاریف و باورها و حتی هنجارها در موارد متعددی تفاوت‌های جزیی، کلی و بنیادین با اصول و اعتقادات ما دارند. علاوه‌بر این غربی‌ها در موارد متعددی تعاریف دوگانه‌ای از مقوله‌‌های مورد نظرشان دارند. بارزترین مثال این واقعیت مقولۀ تروریسم است که آنچه را غربی‌ها تروریست تعریف می‌کنند ما محترم و مقدس می‌دانیم. ما سپاه پاسداران انقلاب اسلامی را نهادی مقدس و مکتبی می‌دانیم و عملکرد آن را انقلابی و در راستای حمایت از مظلومان جهان می‌دانیم. در مورد مجاهدان راه مبارزه با داعش و صهیونیسم در فلسطین، لبنان، سوریه، عراق، یمن و سراسر جهان نیز چنین دیدگاهی داریم اما غربی‌ها دقیقاً برعکس این می‌اندیشند و بارها اقدامات این طیف را مصداق تروریسم اعلام کرده‌اند. بنابراین پذیرش برخی معاهدات به منزلۀ خودتحریمی و ایجاد محدودیت‌های مختلف برای افراد و نهادهای امنیتی خودمان است که به سربازان امام زمان(ع) و پاسداران ولایت معروف هستند.
سوءاستفاده از تعهدات
سوم آنکه تجربیات متعدد نشان داده که غربی‌ها با سوءاستفاده از این معاهدات، برخی تعهدات را به اهرم فشاری علیه کشورهای همسو تبدیل می‌کنند. بعنوان نمونه غربی‌ها بارها از عضویت ما در آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و پذیرش NPT سوءاستفاده کرده و بارها با بهانه‌های هسته‌ای ما را مورد فشار و هجمه و تحریم قرار داده‌اند حتی بارها از تعهدات داوطلبانه و موقت ما بعنوان الزام یاد کرده و آنها را ابزار فشار قرار داده‌اند مثل تعلیق فعالیت‌های هسته‌ای در دوران ریاست جمهوری خاتمی که از قضا دکتر حسن روحانی در آن دوران دبیر شورای عالی امنیت ملی و مسئول تیم ایران در مذاکرات هسته‌ای بود.
بدعهدی و دور زدن
بدعهدی و دور زدنِ تعهدات غرب در معاهدات بین‌المللی مقولۀ دیگری است که در ماجرای برجام بسیار مشهود و آشکار بود و به تجربه‌ای بزرگ برای جمهوری اسلامی ایران تبدیل گردید.
بی‌توجهی به شروط
نکته دیگر آنکه خود دولتمردان و مجلسیان هم قبول دارند که کنوانسیون‌ها موارد و مطالب نامطلوب و نگران‌کننده‌ای دارند اما در مقابل ابراز می‌دارند که ما شروطی را تدوین و کنوانسیون‌ها را با این شروط ضمنی تأیید و تصویب کرده‌ایم. به عنوان نمونه مجلس CFT را با یک ماده واحده و هفت حق شرط و پالرمو را با پنج شرط تصویب کرد.
تجربه نشان داده که نه داخلی‌ها و نه خارجی‌ها توجهی به شروط در معاهدات بین‌المللی ندارند. به طور مثال، رهبر انقلاب برجام را با 9 شرط تأیید نمودند که اگر به این شرایط عمل می‌شد برجام به «خسارت محض» به تعبیر رهبری تبدیل نمی‌شد و یا در مسیر صحیح قرار می‌گرفت و یا در همان روزهای اول «کان لم یکن» می‌گردید و از تداوم خسارت‌هایش ممانعت بعمل می‌آمد. اما متأسفانه بدون توجه به شروط رهبری برجام حدود دو سال و نیم بصورت یک‌طرفه برقرار بود به این صورت که ما تمام تعهداتمان را اجرا می‌کردیم اما غرب و آمریکا بدعهدی و دبه کرده و از انجام تعهداتشان شانه خالی می‌کردند و سرانجام نیز آمریکا یک‌طرفه از برجام خارج شد و اروپا نیز وقت‌کشی می‌کند و برجام را لنگ در هوا نگه داشته و تکلیف ادامه یا عدم ادامه برجام را مشخص نمی‌کند.
کم‌توجهی به دغدغه‌های رهبری
برجام با اتکا به دروغِ جلوگیری از جنگ از جانب غربگرایان شکل گرفت و تأیید شد. تلاش برای پذیرش کنوانسیون‌های غربی نیز با دروغِ قفل شدن روابط بانکی در حال پیگیری هستند در حالی که به اذعان غربگرایان با پذیرش آنها تحریم‌ها برطرف نمی‌شوند و تضمینی هم برای رفع مشکلات و روان شدنِ روابط بانکی نیست و فقط بهانه‌های آمریکا و غرب کمتر می‌شود!
متأسفانه آنچه در سال‌های اخیر مشهود بوده است کم‌توجهی به دغدغه‌ها و دیدگاه‌های مقام معظم رهبری است. رهبر انقلاب معمولاً دیدگاه‌هایشان را در قالب توصیه ارائه می‌‌فرمایند و اجباری ندارند اما تجربه نشان داده ما هر جا این توصیه‌ها را نصب‌العین قرار دادیم به پیشرفت و اقتدار رسیدهایم مانند عرصههای دفاعی و امنیتی.
اما در برخی عرصه‌ها رویه برعکس بوده است. معظم‌له سالهاست بر اقتصاد مقاومتی، اقتدار درونزا، اعتماد نکردن به دشمنان و فریب لبخند دشمن را نخوردن تأکید نموده‌اند اما برخی مسئولان علاج مشکلات را در مذاکره و گرایش به غرب و برطرف کردنِ بهانه‌های دشمنان اعلام کرده‌اند و تمام هم و غمشان را نیز در این مسیر به کار گرفته‌اند.
رهبر انقلاب مکرراً بر مقاومت در برابر غرب و استکبار تأکید و بارها پیروزی این نسخه را خاطرنشان و مستندات آن را تبیین فرموده‌اند و مکرراً شکست‌خورده بودنِ نسخه‌های غربی را گوشزد نموده‌اند و ملت قهرمان و انقلابی و شهیدپرور ایران نیز در صحنه‌ها و عرصههای مختلف ثابت کرده‌اند که پیرو رهبری هستند. هنوز تصاویر حماسۀ سیزده آبان امسال و فریادهای «مرگ بر آمریکا» در رسانه‌ها موجود است.
امید است که برخی مسئولان هم هر چه زودتر با رهبر و ملت همدل و همصدا و همگام شوند و در قول و عمل بر پیروزیِ نسخۀ مقاومت در برابر استکبار و شکست خورده بودنِ نسخه‌های غربی را دنبال نمایند.