معلم جانباز- مسبب درد جامعه امروزی به نظر حقیر خود دولت تدبیر و امید است. امروز کسانی سکاندار دستگاه های فرهنگی و تربیتی و اجتماعی اقتصادی ما هستند که درد غرب زدگی دارند. افرادی مسئول که ایمان به ملت وجوانان ندارند. دغدغه اول آنها نوکری کدخدا و کوتاه آمدن از ارزش های انقلابی ست. این دوستان راه نجات را در گرو تعامل با غرب به هر قیمتی می دانند!
امروز تمام دفاع مقدس و ایثار وشهامت جوانان و شهدا زیر سىوال رفته! فرماندهان غیور جنگ کم کم می شوند جنایتکار جنگی و کسانی که نه جنگ تجربه کردن ونه دستی در دفاع داشتند، حق به جانب با اعلام نظرهای مسخره خود، تشکیک و تفرقه و دودلی و عوض کردن جای افراد شجاع وطن دوست به جای ترسوهای خزیده در دانشگاه های غربی و دوستداران شیطان بزرگ ایجاد کرده اند.
امروز دولت به جای قدردانی از زحمات ایثارگران و جانبازان، اعتبار بنگاه های فساد که خون ملت را مکیده اند شده است! در رابطه با موسسات مالی که خود دوستانشان پول ملت را بالا کشیده اند از محل بودجه عمومی کشور سی و پنج هزار میلیارد تومان هزینه می کند و از طرفی اعتبارات جانبازان برای بیمه تکمیلی را قطع می کنند و یا به نحوی سرمایه های عمومی کشور را به جیب دوستانشان واریز می کنند و افتخار هم می کنند که کسانی پول ملت را بردند و اینها مشکل را حل کردند و با ترزیق اطلاعات نادرست به جامعه طوری وانمود می کنند که باعث همه بدبختی های مردم حوزه های علمیه موسسات فرهنگی و... است.
خلاصه ظاهرا" جریان فتنه سبز که منفور ملت هستند و کردارشان از یاد مردم نخواهد رفت با نفوذ به دستگاه ها به طور عمدی و خیلی نرم مشغول تخریب همه دستاوردهای چهل ساله انقلابند. کسانی که در ستادهای کاندیداهای سال ٨٨ تقاضای حضور در کف خیابان و شعایر آنچنانی داشتند، در یک چرخش سوری در لوای دولت جناب روحانی، وزیر و وکیل شده اند و دارند تمام مشکلاتی که خود ایجاد کرده اند به پای رهبری و نظام و ارزشی ها تمام می کنند!
دوستان! این فتنه هر روز تشدید و به جاهای خطرناکی می رسد. بصیرت و دشمن شناسی امروز کار سختی برای تک تک افراد جامعه شده است. جناب روحانی هر وقت فرصتی پیدا کنند تو خانواده های جانبازان و سرکشی از خانواده های شهدا هستند اما عملا" اندک حمایت بیمه ای و... حذف می شود و به همین عزیزان سردرگم بین سازمان ها علاوه بر مشکلات جسمی، مشغله فکری هم اضافه شده! آیا دولتی که تمام اعتبارات را سیاسی تنظیم می کند و با فشار به بعضی دستگاه ها انتقام جویی می کند، میتواند وحدت و همدلی را ایجاد کند؟!
جالب است بعضی از وزرای دولت که چند سالی در دولت بوده اند، صدایشان درآمده و استعفا می دهند. دولتی که صرفا هدفش تخریب و تهدید منتقدان باشد و از طرفی مال اندوزی و اشرافیت نگاه های دیدگاه های ما نمی توانیم داشته باشد! دولتی که دیپلماسی خنده و ماندن در تعهدات مرده افتخار اوست و به نظر خودش هم در افساید است.