فاش نیوز- سلام پریسا! مطلب شما اگر هم بدون غرض نوشته باشی بسیار ساده انگارانه است. اولا" سهمیه ایثارگران را مانع قبولی خود و امثال خودت می دانی و درواقع شما هم ناتوانی خودت را پشت این حرف که مد شده و بالاخره یک عده به این بهانه به ایثارگران و فرزندانشان بی انصافانه زخم زباون بزنند و عقده گشایی کنند؛ درحالی که سهمیه اینطور نیست که هرکس داشت بتواند راحت وارد بشود و راحت هم خارج بشود ، خصوصا" که در دانشگاه، بویژه در رشته هایی مثل پزشکی و رشته های فنی که خیلی هم طرفدار دارند، ورود خیلی راحت تراست تا ادامه و فارغ التحصیل شدن.
در ثانی آنهایی که با ضرب و زور پول و راحتی های حاصل از خانواده مرفه و ترفند ها و فوت و فن های کلاس های کنکور و تست زنی و خرخوانی های مرهون خیال راحت و خاطر آسوده متکی به پول و امکانات باد آورده قبول میشوند و با همین موارد و پایان نامه های پولی فارغ التحصیل می گردند و با زور پول و پارتی آقا و خانم دکتر می شوند، همین هایی هستند که الان برای پول حاضرند از سقط جنین و عمل های الکی و سرقت اعضای بدن و پول های زیر میزی و اینها را مرتکب بشوند و خدمت به خلق الله را که پولداری باباهاشان مرهون بی پولی و فقر آنهاست ، به هر قیمتی رها کنند و به عمل دماغ و زیبایی در بالا شهر و .... دست بزنند. اینها آدم های یک بعدی و مادی هستند که زمانی باباهاشان از جنگ و فداکاری برای مردم و مملکت فرار کردند و شدند دکتر های بی عاطفه ای که اینجا پول درمی آورند و در اروپا خرج می کنند و حالا فرزندانشان می شوند پزشک و متخصصی که جز پول و کلاس و زندگی لاکچری چیزی نمی شناسند.
اینها اگر درست نگاه کنیم استعدادشان هم دوپینگی و پولکیست و خیلی از خاصیت ها و چیزهایی که لازمه یک پزشک است که یکی درک درد مریض و همدردی با اوست ندارند. اما همین بچه شهید و جانبازانی که با دغدغه ها و نگرانی های مقدسشان و مشکلات عدیده خودشان، مشکلات یتیمی، کمبودهای عاطفی و اضطراب و استرس ها و مسایل گفتنی و نگفتنی فرزندان جانبازان شیمیایی و اعصاب روان، تنها لطفی که به آنان شده چند درصد سهمیه ای است که آن هم یک عده آدم مریض و بی درد و مغرض که مشکلشان با اصل وجود و حضور این قشر دردمند و ایثارگراست، هر روز نمک نشناسانه بر سرشان می کوبند و اذیت و آزارشان می دهند و عوضش را، چند برابرش را از جانشان درمی آورند.
درد انسان را بزرگ و پخته می کند. اینها که با این همه اذیت و آزار و موانع می توانند درسشان را بخوانند، بدون شک بسیار با استعدادتر از خیلی ها هستند و برای جامعه هم خیلی مفیدتر خواهند بود.
انصافا" اگر اینها را در دو کفه ترازو بگذاریم و حواشی را هم در نظر بگیریم، گذشته از زحمت و ایثاری که برای این کشور کشیده اند و حقی که به گردن همه این کشور دارند که حق حیات است را در نظر نگیریم، کدام محق تر برای کسب مهارت و سپردن امور آینده مملکت هستند و کدام یک فردا روز، به درد این کشور و مردمش خواهند خورد؟! دسته اول هم یقینا" هرچه دارند مرهون این فرزندان راستین ملک و ملتند.