کلثوم پواسپر - بنده فرزند شهید و لیسانس، بیکار، بدون و درآمد ماهیانه و سالیانه می باشم. چند ساله لیسانس گرفتم و به بنیادشهید شهرستان کرمانشاه برای کار مراجعه کردم ولی هیچ جوابی به من ندادند.
شوهرم لیسانس و برادر شهید هست که او هم بیکاره!
سال ۹۰ از طریق بنباد شهید کشور نامه استخدام آوردم که توسط آقای حسن پور و خانم قاسمی مسئولان وقتِ معاونت اشتغال حقم ضایع شد.
الان خواهان عدالتم، اگه حقم را دادند لطف کردند، وگرنه با بچه و شوهرم میایم بنیاد شهید کشور و... زمانی که پدرم شهید شد بنده فقط۴۰ روز داشتم. نه محبت پدری را لمس کردم و نه شکل پدرم را دیدم.
آیا حق فرزند شهیدی که برای این مرز و بوم و برای دفاع از ناموس هموطنان به جنگ رفت و پیرو خط امام و رهبری بود این است؟
آقای رییس بنیاد شهید، بخدا و به خون امام حسین قسم با مشقت دارم زندگی می کنیم و حتی برای نان شب مان محتاجیم. حتی کارگری هم برای شوهرم نیست که کار کند و روزی حلال در بیاورد! تقاضای همکاری دارم. لطفا رسیدگی کنید، حداقل آن بالاها که نشستید به پایین دست خودتان نگاهی بیاندازید و از خانوادهای شهیدا سرکشی و دلجویی کنید.
لگن مادرم هم که شکسته و برادر معلولی دارم که پرستاری از آنها بر گردن من هست و تا الان یک ریال حق پرستاری هم ندادند. داد و فریادمان به هیچ جا نمی رسد.
آقای رییس که در اتاق گرم و و نرم و روی صندلی آنچنانی می نشینی و خبر از خانواده شهیدان قهرمان کشور نداری، لطفا رسیدگی کنید. ۴۰ ساله از پیروزی انقلاب میگذره ولی متاسفانه مشکلات ما بیشتر میشه!
آیا خودتان با خانوادتان با این مشکلاتی که من دارم درگیر بودید؟