با هم رفیق بودند. خیلی. همیشه باهم بودند. ابراهیم بی سیمچی بود و علی رضا هم کنارش.
خیلی باهم رفیق بودند. آن قدر که بین بچه‌ها معروف شده بودند و انگشت نما!

آن روز، آخرین روزهای خرداد ماه داغ خوزستان بود. عراق به منطقه فکه حمله کرده بود و ما برای مقابله با آن رفته بودیم. آن روز، ابراهیم و علی رضا کنار هم نشسته بودند و در حال و هوای خود.

تا متوجه شدم، دوربین را از جیب درآوردم. تا خواستند عکس العمل نشان دهند، عکس گرفتم. خندیدم و به شوخی و جدی! گفتم:
- چه رفقای باحالی … این عکس رو ازتون گرفتم که ان شاءالله بزنم روی حجله شهادت هر دوتون!
و آنها فقط خندیدند.

چند ماه بعد، دی ماه ۱۳۶۵، در سرمای استخوان سوز شلمچه، اولین شب‌های قدر عملیات کربلای ۵، "ابراهیم احمدی نژاد" و "علی رضا حیدرنژاد"، از بس که با هم رفیق بودند و دوست جدا ناشدنی، در نبرد سخت با تانک‌های دشمن به شهادت رسیدند و … پیکر مطهر هر دوی شان کنار هم بر خاک شلمچه ماند تا اینکه تیر ماه ۱۳۷۴ جسم استخوانی علیرضا برای خانواده بازامد ولی همچنان از ابراهیم خبری نیست.

حمید داودآبادی

شهید مفقودالجسد "ابراهیم احمدی‌نژاد" متولد: ۱/۱۱/۱۳۴۶ شهادت: جمعه ۲۶/۱۰/۱۳۶۵ عملیات کربلای ۵ در شلمچه. یادبود: بهشت‌زهرا (س) قطعه‌ی ۲۹ ردیف ۶۱ شماره‌ی ۱۵

شهید "علی‌رضا حیدری‌نژاد" متولد: ۱/۱/۱۳۴۶ شهادت: پنج‌شنبه ۲۵/۱۰/۱۳۶۵ عملیات کربلای ۵ در شلمچه. خاک‌سپاری: دوشنبه ۲/۵/۱۳۷۴ مزار: بهشت‌زهرا (س) قطعه‌ی ۵۳ ردیف ۱ شماره‌ی ۱۲۰