اینجانب عین اله رضایی جانباز 50% قطع پای راست از زیر‌ زانو و مجروحیت مچ پای چپ

 از سال 1377 در آموزش فنی و حرفه ای مشغول به کار هستم، الان نزدیک 15 سال هست که به زور انباردار سه مرکز خوی، چایپاره و چالدران هستم، چون وضعیتم طوری هست که توان کار کردن در انبار را ندارم، و از طرفی هم طبق بخشنامه هم به کارگیری جانبازان قطع عضو در کارهای سخت ممنوع است. ولی بامدیر ضد ایثارگری که روی کار هستن، الان چندین سال هست که من دارم در انبار مرکز خوی کار میکنم .اما بخدا هر روز از درد پاهایم نمیتونم خونه استراحت کنم، هرچی میگم، فقط بله میگن کاری نمیکنن برای اینکه به طبق قانون حالت بازنشستگی جانبازان استفاده کنم.

 به مدیر وقت جناب آقای م چندین بار نامه نوشتم باتوجه به اواخر کاریم درصورت امکان تغییر پست داده تا با پست همطراز ریاست بازنشسته گردم. با اینکه خودشان هم دوبار برای طی مراحل ریاست فرم دادن، امضا کردم، فرم پر کردم، ولی بنا به دلایلی که گفتم، هربار بجای بنده از نفری دیگر استفاده کردن که باعث آبرو ریزی بنده در جمع همکاران و خانواده گردیده است و درضمن همکاری رو معرفی کردن که اصلا شش ماه سابق کاری نداره چون فامیل کارمند در استانداری دارند.

برای بار سوم هم که ازم گفتن درخواست بدین برای ریاست مرکز خواهران خوی از تهران برایتان پست درخواست گردد، بازم در آخر بجای من یکی از همکاران دیگر رو جایگزین کردند.

 لذا درخواست دارم به این مسله رسیدگی کنن چون  سه بار درخواست بنام من جانباز میره به تهران هربار قبول میکنن، ولی  هر بار این مدیران نالایق باز هم پست بنده رو می دهند به آشنایان خود. با این کارشان با آبروی یک جانباز بازی میکنن، آخرین رئیس رو که به مرکز خواهران خوی بنای من معرفی کردن، الان چهار ماهه آقای معرفی شده به اداره نمیاد، در خونه خودش نشسته حقوق ریاست مرکز رو دریافت میکند.

 در جواب بنده که چرا بازم پست بنده قبول نشد جناب آقای مدیر ضد ایثارگر می گویند چون آقا به خواهران قبول نمیکنن شمارو قبول نکردند. درتعجبم چطور آقایی بجای بنده به مرکز خواهران خوی قبول میکنن؟! به خودم میگن چون خواهران هست با پست شما موافقت نگردید.

لذا از شما سروان جهت رسیدگی به این نابرابری در حق بنده خواهشمندم رسیدگی شود.