هنگامه امیراحمدی شاطرانلو. فرزند شهید مراغه - خدا تورا به روح شهدا به دادم برس. بچه هام از بی پولی ترک تحصیل کردند. مادر ندارم. وسایل خانه ام را تو یک مغازه گذاشتم، ماهی ۱۵۰ تومان اجاره میدم. خانه ندارم. به خدا به مشکلم نرسید هم خودمو هم بچه هام و خلاص می کنم. یک عمر بی پدری کشیدم!

بدهکارم از این و آن گرفتم، دادم بچه هام بخورند تا نمیرند. الان فراریم با ۴ تا بچه. بچه بزرگم را داشتند گرو می بردند طلبکارها!

تو دادگاه کارتمو نشان دادم ارفاق بدهند، قاضی به سرم داد کشید گفت بذار جیبت. این چیه؟ چطور هر اتفاقی می افته... از خون شهدا خجالت بکشید! شهید شده که شده!

کاش فرزند یک کارگر ساده بودم لااقل حقوق پدرم را می گرفتم نه اینکه معیشتی بنیاد را که نصف حقوق تامین اجتماعی هم نمیشه!