علی‌رغم تصور عامه مردم با گذشت چند دهه از جنگ؛ اما هنوز جانبازان که از مهم‌ترین گروه‌های ایثارگری محسوب می‌شوند با مشکلات زیادی دست به گریبان هستند، مشکلاتی که حتی اگر به ظاهر کوچک و پیش پا افتاده باشند؛ اما زندگی جانباز و فعالیت‌های وی را دچار سختی و مشقت فراوان می‌کنند؛ لذا آن‌ها به‌عنوان مهم‌ترین گروه‌های ایثارگری نیازمند توجه جدی در مسائل مربوط به خود هستند؛ اما هنوز با مشکلات زیادی دست به گریبانند که همین مشکلات آنان را با سختی‌های زیادی در زندگی روزمره مواجه می‌کند، بخشی از این مشکلات در اثر عدم توجه مسئولان و بخشی دیگر به دلیل نبود ساختارهای درست، الزامات قانونی و نبود مدیریت درست در توزیع مناسبت امکانات است.
خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس مهمان چند تن از جانبازان سرافراز در قالب میزگردی برای بررسی بیشتر مشکلات و دغدغه‌های آنان شد، جانبازانی که هر کدام از اعضای یکی از انجمن‌های «راست قامتان» متشکل از جانبازان قطع عضو، «جانبازان نخاعی»، «جمعیت آزادگان دفاع مقدس»، از جمله مجموعههای مردم نهاد هستند که در کنار نهادها و ارگان‌های مسئول برای رسیدگی به امور ایثارگران به‌طور ویژه به مسائل و مشکلات جانبازان می‌پردازند. بخش اول و بخش دوم این گفت‌وگو پیش از این منتشر شده است در ادامه بخش سوم آن را می‌خوانید.
برخی اجازه طرفداری از ایثارگران را در مجلس نمی‌دهند/ نبود اقلام درمانی ویلچرنشینم کرد
«جواد استوار» از اعضای انجمن «راست‌قامتان» و از اعضای هیئت‌رئیسه این انجمن، ۵۲ ساله است که در سال ۶۲ در منطقه قصرشیرین بر اثر اصابت خمپاره ۱۲۰، هر ۲ پایش را از دست داده است. وی پس از جانبازی ازدواج کرد و در حال حاضر دانشجوی مقطع لیسانس است.
دفاع‌پرس: دوستانتان به برخی از مشکلات جانبازان اشاره‌ای داشتند، شما هم در این‌باره نظری دارید؟
استوار: همسر جانبازی به انجمن آمده بود و با گریه درخواست می‌کرد که تو را به خدا پنجه پای مصنوعی شوهر من را تهیه کنید، شوهر من یک کوله‌بر در مناطق مرزی است که قطع عضو است. همسر جانباز دیگری از مناطق کردنشین به من گفت: «تو را به اعتقاداتت قسم کاری کن که همسرم نان‌آور خانه‌ام باشد، گفتم مگر حقوق نمی‌گیرد؟» گفت: «نه از وقتی پاهایش شکسته است نان ما بریده شده.» گاهی یک پنجه مصنوعی باعث می‌شود که یک خانواده زمین‌گیر شود.
چند روز پیش خانواده یک جانباز قطع ۲ پا و یک دست که یک ماه در خانه افتاده است به ما مراجعه کرد، همسرش می‌گفت: برای رفتن به بیمارستان آمبولانس می‌خواهد که بنیاد شهید به او نداده است. جانبازان ما یک به یک می‌توانند ساعت‌ها از دردهایشان بگویند، متولی ما بنیاد شهید است، اگر کسی بخواهد کمک حال ما باشد یا در مجلس به نفع ما صحبت کند، هستند کسانی که این اجازه را نمی‌دهند.
قبلا هم این مشکلات بوده است، من قبلا راه می‌رفتم و الان ۲ سال در انتظار مَفصل زانو هستم و همین باعث شده است که ویلچرنشین شوم. بودجه برای تامین این اقلام به بنیاد شهید داده شده است؛ اما ترتیب اثر داده نمی‌شود. یک‌بار در جلسه‌ای گفتم که همه ارگانها باید آن دنیا پاسخگوی خانواده ایثارگران باشند، ما تا زمانی که جوان بودیم از جوهر خود مایه می‌گذاشتیم و برای مشکلات‌مان می‌دویدیم، ولی الان پا به سن گذاشتیم و امکان رفع مشکلات‌مان را نداریم.
دفاع‌پرس: خانواده‌های جانبازان در کنار آن‌ها متحمل سختی‌هایی هستند، آن‌ها چه‌قدر در قانون خدمات‌رسانی به ایثارگران دیده شده‌اند؟
استوار: همسران ما ۳۰ تا ۳۵ سال در کنار ما بودند، قانونی نداریم که از خانواده‌های ما حمایت کند؛ اگرچه در قانون تسهیلاتی برای آنان پیش‌بینی شده است، مثل نیم‌بها بودن بلیط‌های پروازی؛ اما هر بار برای خرید بلیط به آژانس‌ها مراجعه کردیم، گفته‌اند که سهمیه پر شده است.
«حسین اسرافیلی» از جانبازان ۷۰ درصد قطع نخاعی دفاع مقدس و عضو انجمن جانبازان نخاعی کشور است که مدتی ریاست هئیت‌مدیره این انجمن و ریاست شورای عالی انجمن‌های ایثارگران را برعهده داشت نیز در ادامه به سوالات خبرنگار دفاع‌پرس پاسخ داد.
ایثارگران و جانبازان جای کسی را در دانشگاه و ادارات تنگ نکرده‌اند/ برداشت غیردرستی از سهمیه ایثارگران در جامعه وجود دارد
دفاع‌پرس: رفتار عموم مردم و برخورد‌ها با جانبازان چه‌طور است؟
اسرافیلی: رفتار مردم خوب است و ما از مردم راضی هستیم؛ من یک مثال ساده را بزنم، امروز در حال سوار شدن به ماشین بودم، ویلچرم کنار ماشین قرار داشت و منتظر بودم دوستانم برای کمک بیایند، جوانی آمد و خواست کمک کند که از او تشکر کردم، وقتی مردم ما را می‌بینند برخورد و رفتارشان خوب است، اما بحث اصلی اطلاع رسانی و ترویج فرهنگ ایثار و شهادت است. نهادی، چون صدا و سیما یک وظیفه و مسوولیت سازمانی دارد که در ترویج بحث ایثار و شهادت برنامه‌سازی کند؛ اما این اتفاق در صدا وسیما کمتر می‌افتد؛ برای مثال جانبازان در مراسم ۲۲ بهمن در جایگاه خاصی حاضر می‌شوند و در این مراسم شرکت می‌کنند دریغ از اینکه صدا و سیما تصویری از این جانبازان داشته باشد و در برنامه‌های مختلفی که از ۲۲ بهمن و حضور اقشار مختلف نشان می‌دهند، جانبازان هم سهمی داشته باشند.
امسال شبکه سه از من مصاحبه‌ای پخش کرد، در حال صحبت بودم و گفتم می‌خواهم از رسانه‌ها گله‌ای کنم که همان لحظه برنامه را قطع کردند. رسانه‌ها تبلیغ خوبی از فرهنگ ایثار و ازخودگذشتگی ندارند، برعکس مسائلی تبلیغ شود که واقعیت ندارد مثلا عنوان می‌شود که جانبازان از تسهیلات زیادی برخوردار هستند؛ ولی باید ببینیم در کل جامعه خانواده شهدا و جانبازان از نظر معیشتی در چه وضعی هستند یا اشتغال فرزندان شهدا و جانبازان با اینکه بخش‌نامه داریم و چند درصد از استخدام‌ها باید متعلق به این افراد باشد، ما جای کسی را در دانشگاه‌ها و یا ادارات تنگ نمی‌کنیم، برخی فکر می‌کنند من که با سهمیه به دانشگاه رفتم جای کسی را گرفتم در صورتی که این‌طور نیست، این سهمیه جدای از ظرفیت دانشگاهی است، اگر این اطلاع‌رسانی باشد، مردم گمان اشتباه نمی‌کنند.
دفاع‌پرس: جانبازان از مردم توقعی هم دارند؟
اسرافیلی: جانبازان از مردم توقع و انتظاری ندارند، کسی که با رضایت خودش به جبهه رفته است و این افتخار جانبازی نصیبش شده است توقعی ندارند، انتظار این است رسیدگی‌ها درست باشد و قوانین اجرا شود، این قانون و مصوباتی که برا ایثارگران است اجرا و عملیاتی کنند.
دفاع‌پرس: مردم دقیقا برای اجرای درست قوانین چه کنند؟
اسرافیلی: مردم می‌توانند مطالبه کنند، اینکه حق و حقوق قانونی ایثارگران را از مراجع ذی‌ربط مطالبه کنند.
دفاع‌پرس: دوست داشتیم در این میزگرد از حضور جانبازان اعصاب و روان هم استفاده می‌کردیم، درباره این طیف از جانبازان صحبت کنید.
اسرافیلی: جانبازان موج‌گرفته یا اعصاب و روان اکثرا زیر ۲۵ درصد هستند، علاوه بر این، مشکل اشتغال و معیشت هم دارند. کسی که جانباز اعصاب و روان باشد، نه می‌تواند ادامه تحصیل دهد و نه می‌تواند جایی کار کند، تعداد دیگری هستند که حقوق نمی‌گیرند، شاید در جامعه کسی نپذیرد جانبازی از کشور، نظام، اسلام و انقلاب دفاع کرده است؛ اما هیچ دریافتی‌ای ندارد، اینکه چه کسی باید پیگیری کند، باید از مجلس، دولت و بنیاد شهید پرسید. اینکه چرا طرح و لایحه‌ای از طرف آن‌ها به مجلس داده نشده است را باید از مسئولان پرسید.
فراکسیون ایثارگران و فرزندان شهدا در مجلس هستند، ولی برای ایثارگران کاری که باید می‌شد نشده است. برخی از این جانبازان با حقوق ۸۰۰ هزار تومانی در حال گذران زندگی هستند و در اطراف شهر‌های بزرگ زندگی می‌کنند، اگر کسی ادعا کند چنین چیزی نیست به خیریه‌ای که داریم مراجعه کند و پرونده‌هایی که موجود است را به آن‌ها نشان دهیم تا ببیند برخی جانبازان چه‌طور زندگی می‌کنند.
دفاع‌پرس: چقدر با جانبازان مدافع حرم ارتباط دارید؟
اسرافیلی: از سه سال پیش چندباری در نقاهتگاه و بیمارستان به آن‌ها سر زدیم، با آن‌ها درباره مسائل و مشکلاتی که ناشی از جانبازی است صحبت کردیم و برخی از تجهیزات ورزشی را در اختیارشان گذاشتیم.
ادامه دارد...