مرتضی قنبری وفا - با توجه به شرایط حاکم بر فضای بین الملل و شرایط خاص منطقه خاور میانه و روند حاکم بر فضای فروش نفت و اولتیماتوم دو ماهه ایران به اروپا بر سر حفظ دستاوردهای برجام که انتظارات ایران را در پی نداشته و حضور بی سابقه تسلیحاتی آمریکا بویژه در کشورهای مجاور خلیج فارس، برخی گمانه زنی ها از احتمال برخورد نظامی را موجب شده است.

  چنین به نظر می آید آمریکا با نمایش قدرت نظامی خود سعی در جنگ روانی در منطقه و مرعوب ساختن ساختار نظامی ایران دارد.
اما توان بالای نظامی جمهوری اسلامی ایران، توان نیروهای ارتش و سپاه در محیط های زیر سطح، هم سطح و هوایی، از جمله قایق های تند رو، در اختیار داشتن موشک های نقطه زن که با میزان قدرت مورد نیاز در مسافت های مختلف به انهداف اهداف مبادرت خواهند کرد. موشک های بالستیک کوتاه برد، میان برد و قاره پیما که تا مسافت 5000 کیلومتر را طی می کند، موشک های هویزه، قیام  و موشک کروز نصر،  اهداف مختلف را منهدم می کند و تجربه 8 سال جنگ با رژیم بعث عراق و پیشرفت های چشمگیر در ارتقای کمی و کیفی تسلیحاتی خود و ...، اگر به نقطه برخورد نظامی وارد شود، تمام منطقه درگیر این جنگ تمام عیار می شود.

 ایالات متحده به عنوان یک راه حل دیپلماتیک برای پرهیز از برخورد نظامی با ایران و دادن هزینه های گزاف نظامی و سیاسی، به پای میز مذاکره با ایران نشسته و احتمال به راه آفتادن جنگ را منتفی کند.
برای حضور ایران بر سر میز مذاکره، ایالات متحده آمریکا باید شروط دهگانه ایران را پذیرفته و این شروط را لحاظ کند.

شرط اول:
برداشتن تمام تحریم هایی که  از زمان پیروزی انقلاب اسلامی ایران از سال 1979 و اشغال سفارت آمریکا (تصرف لانه جاسوسی)، وضع شده  که پس از ریاست جمهوری کلینتون در 1995 تا کنون  تشدید شده است. تحریم ها عبارتند از صنعت نفت و انرژی، خدمات بانکداری، صنایع کشتیرانی، صنعت بیمه، صنایع موشکی، فلزات گران بها، فناوری هسته ای و نیروی سپاه پاسداران و ...

شرط دوم :
آزاد سازی تمام اموال بلوکه شده ایران و استرداد تمام مبالغی که به انحاء مختلف از ایران در اختیار دارد؛  اموال بلوکه شده ایران شامل خریدهای تسلیحاتی شاه مخلوع از بابت خرید زیر دریایی، هواپیمای آواکس و هواپیمای اف 15 که بالغ بر یک میلیار دلار می شود که پس از گذشت این سال ها به 3 تا 4 میلیارد دلار رسیده است. قسمتی دیگر مربوط به بنیاد علوی است، مانند ساختمان نیویورک که ارزش آن حدود 12 میلیارد دلار برآورد می شود. در جمع به گزارش بانک مرکزی، میزان اموال و دارایی های مسدود شده ایران در آمریکا به 90 میلیارد دلار می رسد.

شرط سوم:
برداشتن تحریم ها از کشورهای ثانوی که با جمهوری اسلامی ایران تبادلات تجاری داشته اند که به واسطه آن مورد تحریم های ظالمانه قرار گرفته اند و آزاد سازی فروش هواپیماه های مسافربری قاره پیما و قطعات جانبی آن.

شرط چهارم :
عذر خواهی رسمی دولت ایالات متحده آمریکا از مردم ایران بابت دخالت در امور داخلی ایران، مانند کودتای 28 مرداد علیه دولت محمد مصدق، دخالت در حمله به نفتکش ها و چاه های نفتی (جنگ اول خلیج فارس)، اقدام غیرمستقیم در حمایت از صدام در جنگ تحمیلی، اقدام مستقیم در تصرف بندر فاو عراق که در اختیار نیروهای ایران بود و ساقط کردن هواپیمای مسافربری ایران که جنایت فاحش انسانی قلمداد می شود.
شرط پنجم :
توقف حملات سایبری به تاسیسات زیربنایی، دفاعی و پایگا های اطلاعاتی کشورهای مستقل، بویژه کشورهای جهان سومی و انجام  ندادن حملات  مشابه حمله به تاسیسات هسته ای ایران با بدافزار (وستاکس نت) که با هدف آلوده کردن 60 هزار رایانه مراکز عمده هسته ای، که با  واکنش به موقع پدافند غیر عامل ایران در ژوئن 2010 ناکام ماند.

شرط ششم:
اعلام آزادی بیان، عقاید و مذاهب مورد اختلاف با آنها چه در داخل کشور آمریکا چه کشورهای مستقل، و آزادی بیان کامل، آزادی انتخاب هر نوع پوشش به عنوان نمادهای مذهبی و هر آنچه که در اعلامیه حقوق بشر 10 دسامبر 1948 پاریس در دنیا به رسمیت شناخته شد(حقوق بشر ابتدایی ترین و اساسی ترین حقوقی است که هر فرد به طور ذاتی و فطری به صرف انسان بودن از آن بهره مند است).

شرط هفتم:
عدم حمایت های سیاسی، اقتصادی و نظامی از رژیم جعلی صهیونیست و فشار بین المللی برای آزادسازی بیت المقدس و اعلام آن به عنوان پایتخت فلسطین و برچیدن سفارت اسرائیل از بیت المقدس، عدم حمایت از گسترش شهرک سازی و رعایت حقوق بشر در سرزمین های اشغالی جهت اعلام حق تمام فلسطینیان برای بازگشت به کشور پدری خود و حق برگزاری انتخابات برای تمام فلسطینیان آواره و ساکن.

شرط  هشتم:
انهدام کامل  کلیه زرادخانه های نظامی، هسته ای و از بین بردن کلاهک های هسته ای نظامی و انجام ندادن آزمایش های هسته ای در صحرا های ایالت های نوادا و گرانادا و فشار بین المللی به تمام کشورها برای دفن پروژه های نظامی هسته ای خود و غیر فعال کردن تمام فعالیت های نظامی هسته ای و سلاح های کشتار جمعی.
 

شرط نهم :
عدم حمایت از کشورهای مرتجع عربی (عربستان و امارات) به منظور ایران هراسی و فروش سلاح های مدرن برای کشتار مردم بی دفاع یمن، تخلیه تمام پایگاه های آمریکا در منطقه و بیرون بردن نظامیان و مستشارات نظامی خود از منطقه که با توجیه دفاع از منافع آمریکا در منطقه، احترام به انتخاب مردم کشورهایی مانند سوریه و عراق برای برگزاری آزاد انتخابات و در اختیار گذاشتن اختیارات کشورها به دست مردم خود آن کشورها.
 

شرط دهم:
عدم دخالت در امور داخلی و قضائی ایران با شعار حقوق بشر و عدم حمایت علنی از قانون شکنان و جاسوسان دو تابعیتی که در پوشش خبرنگار، وکیل و ... اقدام به جاسوسی و فعالیت های معاند با نظام کرده اند و در تور سربازان گمنام امام زمان(عج) گرفتار شده اند و حال آمریکا باید با تمکین از قوانین ایران از دخالت و تهدید ایران به آزادی بی قید و شرط آنها دست بردارد و منتظر بماند تا دوره محکومیت آنان خاتمه یابد و پس از گذراندن دوران محکومیت آزاد شوند.

اگر ایالات متحده آمریکا با این شروط موافقت کرد می تواند پای میزمذاکره با ایران، بدون هیچ پیش شرطی و با احترام متقابل بنشیند و از منافع کشور خود و دنیا در رابطه با جمهوری اسلامی ایران بهره مند گردد و از بروز جنگ خانمان سوزی که در صورت وقوع، در آن گرفتارمی شود که به مراتب از جنگ ویتنام برای آمریک مفتضحانه تر خواهد بود.

در غیر این صورت منطقه خاورمیانه مبدل به منطقه ای خواهد شد که کشورهای مجاور دست به مسابقه تسلیحاتی بی سابقه ای خواهند زد که متاسفانه اولین بازنده، مردم کشورهای حوزه خلیج فارس هستند که بی لیاقتی رهبران مرتجع عرب آن بر همگان مشخص است.

لازم به یاد آوری است که این شروط در زمان (حال و فعلی) اعتبار داشته و اگر آمریکا آن را نپذیرد و به زمان دیگری موکول کند، هر شرط در هر زمان دیگر متفاوت خواهد بود.