تاریخ : 1398,دوشنبه 13 خرداد14:28
کد خبر : 66711 - سرویس خبری : فضای مجازی

پدر و پسر؛ اسوه اسارت و صبر + عکس



رهبر معظم انقلاب در وصف حجت‌الاسلام علی‌اکبر ابوترابی و پدر بزرگوارشان آیت‌الله سیدعباس ابوترابی فرمودند: این پدر و پسر پارسا و پرهیزگار، در راه ضیافت بارگاه حضرت ابی‌الحسن‌الرضا (علیه آلاف التحیه والاسلام) بودند که به لقاء الله و با فضل و کرم او به ضیافت اولیاء مقرب الهی نائل آمدند و ان‌شاءالله در بهشت رضای خداوند که پاداش یک عمر مجاهدت و صبر و استقامت و پاکدامنی آنان است مستقر گردیدند.

 رهبر معظم انقلاب در وصف حجت‌الاسلام علی‌اکبر ابوترابی و پدر بزرگوارشان آیت‌الله سیدعباس ابوترابی فرمودند: این پدر و پسر پارسا و پرهیزگار، در راه ضیافت بارگاه حضرت ابی‌الحسن‌الرضا (علیه آلاف التحیه والاسلام) بودند که به لقاء الله و با فضل و کرم او به ضیافت اولیاء مقرب الهی نائل آمدند و ان‌شاءالله در بهشت رضای خداوند که پاداش یک عمر مجاهدت و صبر و استقامت و پاکدامنی آنان است مستقر گردیدند.
                                                      
                                              


                                                      
 صفحه تاریخ ایران و جهان، درس و عبرت؛ روایت حضرت آیت‌الله خامنه‌ای درباره وقایع تاریخی ایران و جهان منتسب به پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیت‌الله‌العظمی سید علی خامنه‌ای، رهبر معظم انقلاب به مناسبت ۱۲ خرداد سالروز درگذشت حجت‌الاسلام علی‌اکبر ابوترابی و پدر بزرگوارشان آیت‌الله سیدعباس ابوترابی بر اثر سانحه تصادف رانندگی است. پستی را منتشر کرده به این شرح است:

رهبر انقلاب فرمودند: «این پدر و پسر پارسا و پرهیزگار، در راه ضیافت بارگاه حضرت ابی‌الحسن‌الرضا (علیه آلاف التحیه والاسلام) بودند که به لقاء الله و با فضل و کرم او به ضیافت اولیاء مقرب الهی نائل آمدند و ان‌شاءالله در بهشت رضای خداوند که پاداش یک عمر مجاهدت و صبر و استقامت و پاکدامنی آنان است مستقر گردیدند.

پسر، پس از سال‌ها حضور در میدان‌های مبارزه‌ای دشوار با نظام طاغوتی، و پس از مشارکت شجاعانه در صحنه‌ی جنگ تحمیلی، سال‌های درازی محنت اسارت در دست دشمن نابکار و فرومایه را چشید و مبارزه‌یی دشوارتر از گذشته را در اردوگاه‌هایی آغاز کرد که او در آنها، همچون خورشیدی بر دلهای اسیران مظلوم می‌تابد، و، چون ستاره‌ی درخشانی، هدف و راه را به آنان نشان می‌داد و، چون ابری فیاض، امید و ایمان را بر آنان می‌بارید؛ و پدر، با صبر و متانت یک فقیه، فیلسوف و عارف، فقدان و هجران چنین پسری را تحمل می‌کرد و آنچه را در حوزه‌های دانش دین آموخته بود، در عمل و منش خویش تجسم می‌بخشید.»

                                              
                                                      
                                              


 


منبع : میزان