تاریخ : 1398,دوشنبه 03 تير14:27
کد خبر : 67543 - سرویس خبری : اخبار

نامه وارده:

دولت و بنیاد به مرّ قانون عمل کند


دولت و بنیاد به مرّ قانون عمل کند

تاابد شرمنده همسرم هستم که تمام کارها روی دوشش است و دَم بر نمی آورد و فرزندانی که زخم و زبان نوادگان اهل کوفه واقعاً باعث اذیت و آزارشان شده است...

فاش نیوز - احتراماً به استحضار می رساند اینجانب "سیدعلی تقی آبادی" سرباز وظیفه ازکارافتاده کلی ارتش، از تاریخ اعزام به خدمت مقدس زیر پرچم مورخ 1363/12/18 تا امروز 1398/4/2 بیش از 34 سال و از تاریخ مجروحیتم  1365/7/9 نزدیک به 33 سال گذشته و حَسب قانون سربازان وظیفه ازکارافتاده کلی ارتش، همطراز با نیروهای پایور، البته با 2 رتبه بالاتر، پس از 30 سال سنوات پاداش پایان خدمت و طلب ذخیره مرخصی بایستی پرداخت می شد که متاًسفانه تا تاریخ 1398/4/2 ریالی به حساب حقیر واریز نشده است.

در قانون آمده است که به بعضی شغل ها سختی کار تعلق گرفته و با 20 سال سابقه کار، حقوق کامل پرداخت می گردد.

بنده پای راستم از بیخ ران قطع شده و دست راستم نیز فلج می باشد. آیا شغلی سخت تر از درد و رنج شب و روز و بدتر از همه، زخم زبان و نیش و کنایه وجود دارد؟! جسارتاً تقریباً عین همین مطلب را به ریاست عالی بنیاد شهید و امور ایثارگران انتقال دادم که در جواب گفت: وضعیت بحرانی می‌باشد!

چطور برای ورزشکاران و هنرمندان و غیره و ذالک وضعیت بحرانی نیست ولی تا به جانبازان می‌رسد، وضعیت بحرانی اعلام می‌شود؟!

شما خود بهتر می‌دانید اگر نمی‌بود از جان گذشتگی رشیدترین جوانان سرزمینمان، اگر نمی‌بود فداکاری جانبازان واقعی و اگر نمی‌بود استقامت آزادگان، نه مُلکی می‌ماند و نه پرچم زیبای سه رنگ مزیّن به نام الله که حال به اصطلاح ورزشکارانش دور افتخار با پرچممان بزنند و حتی حضراتی که در دولت قرار دارند، بایستی هر روز جلوی اجنبی سرخَم کرده و ادای احترام می کردند.

چه زود یادشان رفت حضرات که از سفره انقلاب نه تنها خودشان که وابستگانشان متنعم شدند ولی تا به ما جانبازان واقعی می‌رسد فقط در حد شعار است، شعارهای فریبنده ای که معاویه هم می‌داد. نمی‌دانم به خدا و روز رستاخیز ایمان دارند یا نه!

بنده 54 سال سن دارم ولی شبیه هفتاد ساله ها شده ام! از درد و رنجی که همیشه همراهم هست و شعارهای فریبنده دولت پرزیدنت روحانی و زخم و زبان و نیش و کنایه کوفیان که از زخم تیر و ترکش بدتر و جانسوزتر است.

چیزی نمانده ریق رحمت را سر بکشیم؛ توانی که بتوانم فرزندانم را همراهی کنم که زندگی تشکیل دهند، ندارم و هر سه فرزندانم مدرک کارشناسی از دانشگاه شریف و صنعتی دارند ولی بیکارند!

لطفاً و خواهشاً پیگیری بفرمایید تا حق و حقوق قانونیمان را در اسرع وقت به من و جانبازانی همچون بنده بپردازند تا لااقل حال که دولت توان استخدام ندارد، لااقل فرزندانم بتوانند با مبلغ معوقات، پاداش پایان خدمت و طلب ذخیره مرخصیمان، کاری دست و پا کنند.

جناب ساقی! لطفاً و خواهشاً جنابعالی و همکاران محترمتان هر کاری از دستتان برمی آید لطفاً و خواهشاً انجام دهید تا بیش از این شرمنده همسر و فرزندانم نشوم.

البته همینطوری هم تاابد شرمنده همسرم هستم که تمام کارها روی دوشش است و دَم بر نمی آورد و فرزندانی که زخم و زبان نوادگان اهل کوفه واقعاً باعث اذیت و آزارشان شده است. از خدواند قادر و توانا خواهانم که معاویه صفتان و نوادگان اهل کوفه را به سزای عملشان برساند ان‌شاءالله.

عذرخواهم سرتان را به درد آوردم ولی جمله ای که جانبازان واقعی را خیلی آزار می دهد، اینکه حضراتی که بر مناصب دولتی تکیه زده اند، تا حرفی می زنی و درخواست قانونی داری، بیان می کنی، درجواب همه‌شان طوطی‌وار می گویند: شما برای رضای خداوند رفته اید و اجرش را هم از خدواند می‌گیرید.

خب حضرات! شما هم حداقل یک سال برای رضای خداوند کار کنید و اجرتی دریافت نکنید ببینم اموراتتان می‌گذرد. خداوند بی نهایت قادر و توانا که از آسمان برایمان پول ارسال نمی‌کند! البته شکی نیست روزی رسان واقعی خداوند بی نهایت مهربان است و بس؛ ولی حضرات، آقایان، مردم! خداوند بی نهایت رحیم، همه انسان ها را زنجیروار به هم وصل کرده که روزی یکدیگر را برسانیم. پس مدام نگویید اجرتان را از خداوند بگیرید!

خواهشاً پیگیر باشید تا هر چه زودتر دولت به مرّ قانون عمل کند.

ارادتمند «سیدعلی تقی آبادی»، معلول دفاع مقدس! چرا که خود را لایق نام با مسمای «جانباز» ندانسته و نمی دانم.


کد خبرنگار : 17