فاش نیوز -  نشست مشترک نمایندگان فراکسیون ایثارگران مجلس شورای اسلامی با حجت الاسلام شهیدی محلاتی، رییس بنیاد شهید و امور ایثارگران و سازمان تامین اجتماعی نیروهای مسلح در چارچوب تعامل مجلس و بنیاد شهید برای حل معضلات جامعه ایثارگری، اوایل مردادماه در محل کمیسیون قضائی مجلس برگزار شد.

فاش نیوز همان زمان خبر این نشست را منتشر کرد و اکنون به دلیل اهمیت مباحث مطرح شده، جزئیات کامل این دیدار که از روی فایل صوتی آن پیاده شده، منتشر می شود. ابتدا بیان خلاصه مسایل و مشکلات عمده در دست پیگیری که توسط رئیس فراکسیون طرح شده و سپس اظهارات و پاسخ های رئیس بنیاد شهید و امور ایثارگران را می خوانید:

حجت الاسلام حسن نوروزی، رییس فراکسیون ایثارگران مجلس: مباحثی که عزیزان بیان کردند کاملاً درست است و ما خدمت بنیاد شهید و ساتا عرض می کنیم که آماده همکاری هستیم و امیدوارم  مواردی که دوستان اشاره کردند را با هم حل و قصل کنیم.

بحث بیمه و فراگیر شدن ماده 38 از مطالبات اصلی ایثارگران می باشد. الان جانبازان نخاعی ما بجای اینکه هر دو سال یک ویلچر دریافت کنند 6 سال است که ویلچر دریافت نکرده اند. مشکل دیگر ماده 88 مرتبط با جانبازان معسر است که آقای حسینی فرمودند. با اینکه افزایش حقوق تصویب شده است اما تا کنون اعمال نشده است.

آنچه در برنامه ششم اعم از وام مسکن، تخفیف شهریه مربوط به جانبازان زیر 25 درصد آمده هنوز انجام نشده است. انشعاب آب، برق و گاز که برای بار اول رایگان است انجام نشده است. معافیت از مالیات که قرار بود برای بار اول رایگان باشد، انجام نشده است. کافی بود این موضوع برای دفاتر ثبت اسناد و ادارات امور مالیاتی بخشنامه می شد تا مالیات نگیرند و چون اینها خبر ندارند، هنوز از جانبازان پول دریافت می کنند.

تخفیف 30 درصدی بلیط هواپیما و قطار برای جانبازان زیر 25 درصد به درستی انجام نشده است. طرح اختصاص یک مقطع تحصیلی برای رزمندگان که در مجلس تصویب کردیم، دولت آن را متوقف کرده است؛ هر چند که ما برای اجرایی شدن آن استفساریه دادیم و و مجلس هم تصویب کرد. دولت می گوید این مصوبه را از اول فروردین 98 قبول دارد؛ درصورتی که باید از سال 96 اعمال شود. متاسفانه در این مورد هم به رزمندگان ظلم شده است.

در خصوص طرح کسر خدمت هم ستاد کل نیروهای مسلح می گوید برای رزمندگان دارای سابقه حضور بالای 6 ماه، اعمال می شود. حالا اگر رزمنده ای 5 ماه و 29 روز سابقه رزمندگی داشت چه کند؟ ما اعتقاد داریم اگر فردی حتی یک ماه حضور داوطلبانه در جبهه را داشته باشد باید 12 روز به او کسر خدمت بدهند. تبدیل وضعیت هم یکی از مشکلات اساسی می باشد. این موضوع اصلا بودجه نمی خواهد اما تاکنون انجام نشده است.

بحثی که مطرح است این است که دیوان عدالت اداری دارد قانونگذاری می کند و برای نیروهای قراردادی که ما گفتیم باید رسمی بشوند، دیوان عدالت اداری مشکل درست کرده است و می گوید نیروهای قراردادی و شرکتی برای تبدیل وضعیتشان باید آزمون بدهند. به نظر من بنیاد در این هیئت هایی که در دیوان عدالت حضور پیدا می کنند باید ما را با خودش ببرد تا بتوانیم با آنها بحث و تبادل نظرکنیم. من با آقای زرندی که بحث کردم جوابی نداشتند. الان رفقا می گویند باز استفساریه بدهید.

نکته دیگر در خصوص رزمندگان بعد از قطعنامه است که فرض کنید امروز قطعنامه اجرا شد و ما این رزمنده را یکی دو سال نگه داشتیم، ولی الان سوابق این رزمنده را قبول نمی کنند. اگر چه ما حاضر هستیم که با کمک یکدیگر این مشکل را حل کنیم.

برگزاری کمیسیون حالت اشتغال برای جانبازان بالای 25 درصد وجود دارد ولی برای زیر 25 درصد نیست که این موضوع هم باید مشخص شود. اجرای بند الف ماده 87 که مربوط به رزمندگان فاقد مدارک بالینی است، فقط برای چند درصد انجام می شود و برای همه انجام نمی شود.

موضوع وام فرزندان جانبازان متوفی باید پیگیری و پرداخت شود. همجنین برای جانبازی که حق پرستاری به همسرش داده می شود و با فوت جانباز، قطع می شود و بعد از آن همسرش در یک بحران عمیق قرار می گیرد باید حل و فصل شود. در مورد بحث اعاده به خدمت جانبازان متاسفانه دولت در این مورد مقاومت می کند که بایستی این موضوع حل و فصل شود.

ما در برنامه ششم آوردیم فرزندان شهدا و جانبازان بالای 70 درصد باید استخدام شوند که باید این موضوع هم حل شود. موضوع دیگر که باید حل شود این است که شخصی از وزارت بهداشت در تلویزیون ادعا می کند که 60 درصد دانشجویان پزشکی سهمیه ای هستند. خدا وکیلی 4 درصد هستند یا 60 درصد؟ یک نفر از بنیاد یا مراکز مربوطه باید جواب بدهد.

درباره شهدای ترور، شهدای خدمت مثل آتش نشان ها باید نشستی بین مجلس و شهرداری انجام شود تا اگر نیازی به قانونگذاری باشد نشست را برگزار کنیم و این مسائل را حل و فصل کنیم.

به هر حال ما آماده هستیم تا هر دستوری که می فرمایید را اطاعت کنیم ولی باید دوستان بیایند تا با یکدیگر به حل این مسائل ورود نماییم. وضعیتی که الان حاکم شده است اصلا وضعیت خوبی نیست. اراضی که بنیاد شهید دارد مثلا در شهر پرند، باید به خانواده شهدا و جانبازان بدهد.

اینکه برخی از مدیران بنیاد پروازی هستند و از شهری به شهر دیگر می روند باید مشخص شود که مدیران هر منطقه باید از همان منطقه باشند. من دیدم وقتی شخصی پروازی است و از کرج به تهران می آید و از تهران به اسلامشهر می رود، وقتی ما را ملاقات می کند دارد برای همشهری های خودش کار می کند. باید مدیران جوان تر و از خود همان منطقه باشند نه اینکه پروازی باشند. اگر هم کسی حق سنوات خود را نگرفته و می خواهد بماند، خب بماند؛ اما باید سن مدیر مثلا 40 یا 42 ساله باشد. ما حاضر هستیم نهایت همکاری را با بنیاد و ساتا برای حل مشکلات عرض شده داشته باشیم.

در مورد بیمه دی جای سوال دارد که اگر قبلا بیمه ایران بود و عملکرد خوبی هم داشت؛ چرا به بیمه دی واگذار شد که عملکرد رضایت‌بخشی هم ندارد.

حجت الاسلام شهیدی، رئیس بنیاد شهید و امور ایثارگران: از اینکه این وقت به من و سه معاونت بنیاد داده شد بسیار ممنون و سپاسگزارم. آقای ایزدی در جایگاه معاونت پارلمانی، آقای میرمرادی که معاون توسعه هستند و آقای دکتر عباسپور که معاون بهداشت و درمان هستند در این نشست حضور دارند.

 موضوعاتی را که عزیران و بخصوص حاج آقا نوروزی مطرح کردند را دوست داشتم مورد به مورد جواب بدهم. اگر چه همه موضوعاتی که عزیزان مطرح کردند بر حول سه محور قرار دارند. محور اول که مهم بود بحث بیمه و درمان است. دومی بحث دانشگاه و بدهی بنیاد به دانشگاه هاست و بحث دیگر اختلاف بنیاد با مدارسی است که در اختیار بنیاد هستند.

بیمه و درمان جانبازان

محور اول که از همه مهمتر است بحث بیمه و درمان جانبازان است. از زمانی که مجلس شورای اسلامی مصوب کرد که بحث درمان شاغلین دستگاه ها و ارگان ها و سازمان ها به بنیاد شهید واگذار شود. در آن  موقع به برادرم آقای جعفرزاده که این موضوع را مطرح کرد گفتم این مصوبه بار مالی خیلی زیادی روی بنیاد می گذارد و بنیاد نمی تواند این مصوبه را به خوبی اجرا کند.

بالاخره نمایندگان این موضوع را مصوب کردند و شاغلین جانباز در دستگاه ها (که بیشترین شاغلین را قوه قضائیه که بالغ بر 12 هزار نفر بود) را به ما واگذار کردند. حتی در آن موقع معاونت بهداری قوه قضائیه به ما گفتند که ما داریم بحث درمان شاغلین خودمان را اجرا می کنیم، چرا می خواهید این موضوع به بنیاد واگذار شود؛ که ما گفتیم مصوبه مجلس است و باید اجرایی شود.

از همان زمان مشکلات بیمه ای ما شروع شد، به طوری که بیمه ایران 2000 میلیارد تومان از ما طلب داشت. آقای نوروزی از ما سوال کردند که چرا موضوع هزینه های درمانی را از بیمه ایران به بیمه دی منتقل کردید؛ باید بگویم ما طبق قانون بحث بیمه را باید به مناقصه می گذاشتیم اما متاسفانه بیمه ایران اصلا در این مناقصه شرکت نکرد؛ آن هم به دلایل طلبش از ما و مابقی مشکلاتی که داشت، ما مناقصه را برگزار کردیم.

در مقابل، بیمه دی مبلغ مناسبی را پیشنهاد داد و ما هم گفتیم چون بیمه دی مرتبط با بانک دی است و آن هم مرتبط با ایثارگران است، می توانیم ارتباط بهتری با بیمه دی داشته باشیم. الان هم عرض می کنم که بیمه دی در مجموع خوب کار کرده است. من بارها با مجمع بنیاد صحبت کردم که مهمترین موضوع برای ما درمان جانبازان است.

خانواده معظم شهدا که الان میانگین سنشان شاید به 80 و بالاتر و یا جانبازان که سن آنها به بالای 60 سال رسیده است و متاسفانه جانبازان ما دارند درد می کشند و بایستی اولویتمان را به درمان و بیمه آنها اختصاص دهیم و واقعا هم همین طور شروع کردیم اما مشکلاتی به وجود آمد. 

بیمه درمانی شاغلین ایثارگر

بنابر این گفتیم چکار کنیم که بار بیمه را مقداری کم کنیم، اگر چه 2000 میلیارد به بیمه ایران بدهکار هستیم؛ آمدیم جلسه گذاشتیم دیدیم سهم بیمه ما در ماه بالغ بر 100 الی 110 میلیارد تومان می شود که قادر به تأمین این مبلغ نیستیم و در این چارچوب به دولت پیشنهادهایی دادیم.

من همیشه در راستای احقاق حقوق ایثارگران، در دولت، بخصوص با آقای نوبخت صحبت های زیادی می کنم و حتی گاهی با تندی و درشتی با ایشان صحبت می کنم و پیشنهادی دادیم که بتوانیم بیمه را با آن بدهی و بیمه جدید پیش ببریم.

آن پیشنهاد این بود که مجددا شاغلین را به همان دستگاه ها واگذار کنیم که مقداری از بار مالی ما کمتر شود. تعداد شاغلین و بازنشسته ایثارگر دستگاه ها بالغ بر 420 هزار نفر می باشد. که برای دستگاه ها بار مالی زیادی نداشت ولی برای ما هر ماه 65 میلیارد تومان بار مالی داشت که برای یک سال، آن مبلغ 750 میلیارد تومان می شد.

ما این موضوع واگذاری بیمه درمانی را به دولت گفتیم و آنها هم قبول کردند. مجلس طرحی آورد که این بیمه درمان مجددا به بنیاد واگذار شود؛ در حالی که بنیاد بودجه این کار را ندارد.

من هم از اینجا دست نیاز به سوی شما دراز می کنم که بیایید تا با یکدیگر مشکلات مالی بنیاد را حل کنیم. حال با این اوضاع سهم بیمه ما که حددود 100 میلیارد بود به 167 میلیارد تومان بابت همین افزایش افراد شاغل رسیده است. درصورتی که دولت این بودجه را برای ما درنظر نگرفته است. امسال نیز قرارداد ما بابت بیمه از 167 میلیارد تومان به 250 میلیارد تومان برای هر ماه رسیده است؛ چرا که از سال قبل شاهد تورم شدیدی بودیم.

همچنین از سوی بیمه هایی که در مناقصه شرکت کرده بودند مبلغ سرانه 180 هزار تومان پیشنهاد شد اما با بیمه دی با مبلغ سرانه 145 هزار تومان قرارداد بستیم که در هر ماه مبلغ 250 میلیارد تومان می شود و آن را باید هر ماه به بیمه دی پرداخت کنیم تا بتواند قراردادهای لازم را با بیمارستان ها و آزمایشگاهها ببندد و بتواند بحث بیمه ای خودش را تامین کتد.

بنابر این مبلغ 65 میلیارد تومان بابت اضافه شدن شاغلین و بازنشستگان دستگاهها به بنیاد شهید تحمیل شده است. بنابر این نسبت به سال گذشته مبلغ 85 میلیارد تومان افزایش بارمالی داریم و اگر این افزایش شاغلین و بازنشسته ها به بنیاد انجام نمی شد یا اعتبار مالی آن تامین می شد، ما با همان مبلغ 100 میلیارد که داشتیم، بیمه را اداره می کردیم. بنابر این برای حل مشکل و تامین اعتبار مالی آن، از منابع خودمان استفاده کردیم.

در هفته های گذشته با دولت صحبت و دعوا کردم که آقای روحانی دستور دادند (برای چهارشنبه 9 مرداد) تا با آقای جهانگیری جلسه ای داشته باشیم که در آن جلسه آقای نمکی وزیر بهداشت، آقای نوبخت مسئول سازمان برنامه و بودجه و آقای دژپسند و بنده حضور داشته باشیم و راه حلی برای این مشکل پیدا کنیم.

بنیاد فقط می تواند حقوق بدهد

من از سه هزار میلیارد تومان، چهار تا 250 میلیارد تومان گرفتم (یک هزار میلیارد تومان). من از اول سال تاکنون برای بیمه ایثارگران ریالی نگرفته ام و دولت هنوز نتوانسته است حتی یک ریال به بنیاد بدهد که من بتوانم به بیمه دی بدهم. بیمه دی هم تحت فشار است و یک بیمه کوچک است و مثل بیمه ایران دولتی نیست که بزرگ باشد.

بنابر این الان وضعیت طوری شده که بیمه دی واقعا مانده است که چکار کند؛ چون پول ندارد و دولت هم پول نداده است. من این را خدمتتان عرض کنم (چون شما نمایندگان استان ها هستید) من  پارسال با 12هزار بیمارستان و داروخانه با بیمه دی قرارداد بستم. الان هم همانطور که بعضی از نمایندگان اشاره کردند، 6 هزار و 500 داروخانه و بیمارستان قرار داد خود را فسخ کرده اند و ما فقط با 5500 داروخانه و بیمارستان طرف قرارداد هستیم.

بنابر این من حدود سه ماه است که نتوانسته ام به بیمه دی پولی بدهم. الان بیمه دی از من 1800 میلیارد تومان پول طلبکار است. بنابر این ما از خدا می خواهیم مشکلات ایثارگران در ارتباط با درمان حل شود. فقط امید من این است که روز چهارشنبه(هفته گذشته) دولت کاری بکند و آقای جهانگیری بنشیند با آقایان و به ما بودجه اختصاص بدهند تا بتوانیم کارها را راه بیندازیم.

شما می گوئید کمک، خب بیایید و به ما کمک کنید. شما به ما گفتید شاغلان را تحت پوشش بگیرید، ما هم گرفتیم ولی چه کمکی به ما شد؟ خب شما نمایندگان محترم که بیمه شاغلان را به ما واگذار کردید، بگوئید که اینقدر بودجه را از اینجا بگیرید و بدهید به آنجا.

من پارسال خدمت مقام معظم رهبری نامه نوشتم و مسائل را به ایشان گزارش دادم و ایشان هم از طریق آقای حجازی نامه ای به آقای لاریجانی، رییس مجلس شورای اسلامی نوشتند. آقای لاریجانی نامه را برای آقای تاجگردون در کمیسیون تلفیق ارسال کردند؛ اما دریغ از اینکه یک ریال به بودجه ما اضافه شود؛ بنابر این ما باید چکار کنیم؟

شما هی می گویید چرا این طور شده است و چرا آن طور شده است؛ خب بیایید کمک کنید. در جلسه ای با ما بنشینید حتی در هیئت دولت. الان دولت بودجه ای که می دهد فقط برای دادن حقوق ها در بنیاد شهید است. ما حتی مبالغی را برای پرداخت حقوق ها در بنیاد کم می آوریم اما از بودجه خودمان می دهیم و ماهانه مبلغ 44 میلیارد تومان علاوه بر بودجه ای که دولت می دهد برای دادن حقوق ها هزینه می کنیم.

من به همه شما اعلام می کنم (چون به هرحال هم ایثارگر و هم نماینده مجلس هستید) در جریان باشید که من الان فقط حقوق می دهم و فقط دارم بند "و" را اجرا می کنم. حالا نسبت به ایثارگرانمان داریم فقط حقوق می دهیم؛ چرا که نمی توانیم در زمینه بیمه درمان کاری بکنیم و واقعا من خودم مانده ام!

بحث کناره گیری شهیدی و جوان گرایی در بنیاد

بعضی از نمایندگان گفته اند شهیدی برود، جای او یک جوان بیاید. من فکر می کنم جوان که هیچ، هر کسی که بیاید وقتی بودجه ای ندارد چکار می تواند بکند؟ بنابر این وقتی بودجه در کار نباشد وضعیت بنیاد مثل مغازه داری می ماند که در قفسه های مغازه اش وقتی جنس نباشد که ارائه بدهد، پس خالی می آید و در مغازه را فقط باز می کند تا بنشیند که فقط قفسه ها را نگاه کند!

بنابر این من این را خدمتتان عرض کنم که واقعا در این زمینه مشکلی که ما داریم مساله درمان ایثارگران است؛ چون بودجه ای برای آن نداریم. من در هیئت دولت هم گفتم و به آقای نوبخت هم درآخر جلسه تندی کردم که آخرش آقای روحانی مجبور شد بگوید روز چهارشنبه جلسه تشکیل بدهید.

مثلا در مورد همین قانون خدمات رسانی به ایثارگران، شما باید یک مقدار به ما کمک کنید.  شما می گویید که بنیاد باید صد در صد بیمه ایثارگران را بدهد و دولت باید هزینه آن را تامین کند. اولا دولت پول ندارد تا هزینه ها را تامین کند، تا صد در صد آن تامین شود.

خب الان که این کار نشده است، حداقل شما به ما کمک کنید. استدعایی که از شما دارم این است که به ما کمک کنید. نه اینکه بنشینید و فقط تصویب کنید که صد در صد آن را بر عهده بنیاد یگذارید؛ چرا که این موضوع مشکلی را حل نمی کند.

درخواست من از شما این است که همانطور که آقای نوروزی فرمودند، یک نشستی را برگزار کنیم. در جلسه قبلی که با کمیسیون تلفیق داشتیم قرار شد این کار بشود، اما نشد؛ چرا که یک سری آییننامه هست که باید در آنها دست ببریم.

مشکلات بنیاد عدم تخصیص بودجه است

مثلا در مورد شهریه دانشگاه ها که گفته اند دو هزار میلیارد تومان است، نه این طور نیست، بلکه 270 یا 290 میلیارد تومان شهریه می دادیم؛ شما آمدید در مجلس مصوب کردید که زیر 25 درصد را هم پرداخت کنید و این زیر 25 درصد از 200 و خرده ای هم بالاتر رفته است یعنی بودجه ای که مقرر شد و دولت نداد، دو برابر شده است؛ در حالی که با هم در مورد تامین اعتبارات مالی صحبت و توافق کرده بودیم.

الان شما به دولت بگویید پول بده، پاسخ می دهد در این شرایط تحریم بودجه ای نداریم. بنابر این همه مشکلات ما عدم تخصیص بودجه است. من امروز آمده ام خدمتتان تا رک و پوست کنده بگویم که حرف هایم را هفته قبل در هیئت دولت زده ام. خدا شاهد است من هقته قبل به آقای روحانی گفتم، "آقای روحانی من با این شرایط نمی توانم بنیاد را بچرخانم. من عرض کردم سال قبل حتی اسعفایم را به آقای روحانی دادم و گفتم با این وضعیت نمی توانم بنیاد را بچرخانم".

متاسفانه بنیاد تک و تنها مانده است و من در استعفایم هم نوشته بودم که نمایندگان مجلس بر حسب وظیفه ای که دارند و ایثارگرند، دلشان می خواهد برای ایثارگران کاری انجام شود؛ بنابراین مصوباتی را تصویب می کنند و به ما ابلاغ می کنند. اما نمی توانیم آنها را اجرایی کنیم؛ چرا که دولت پول آن را نداده است. بنابر این با این شرایط چکار می توانیم بکنیم؟

الان در همین جلسه ای که آمده ام، شما پیشنهاد بدهید چکار باید بکنیم و راه علاج چیست؟ اگر راه علاج این است که من بروم، به جدم قسم حاضرم بروم. به خاطر اینکه من مشکل دارم، من مریض بودم و مشکل اعصاب دارم و ناراحتی من از استرسی است که بوجود آمده است.

من هم مشکل دارم و به خدا قسم دلم می سوزد، منتهی من این را می گویم که می روم، اما فردا اگر کس دیگری بیاید شما فکر می کنید در این دو سالی که مانده می تواند کاری بکند؟! باز من آشناتر هستم و شش سال است که در بنیاد کار می کنم.

می خواهم این را بگویم که اگر واقعا از من کاری برنیاید باید بروم و وظیفه شرعی من است و می روم، منتهی تقاضای من این است که شما هم در حل مشکلات به ما کمک کنید.

*معرفی

پایان