مرتضی قنبری وفا - متاسفانه در کشور ما صرف تصویب یک قانون، برای استخدام ایثارگران کافی نیست.
برای مثال قانون ماده 48 قانون استخدامی ، با اینکه سال هاست تصویب شده و به دستگاه های دولتی مشمول این قانون ابلاغ شده ، شاهد بی تفاوتی محض این دستگاه ها در اجرا هستیم.

 در ماده 48 قانون استخدام کشوری صراحتا" قید شده که دستگاه ها و وزارتخانه هایی که به نحوی از بودجه دولتی استفاده کرده مشمول این قانون هستند و (باید) یکی از فرزندان جانباز یا ایثارگر شاغل خود را جذب کنند.

البته پس از تصویب اولیه این قانون در ابتدای امر دستگا ها به صورت سلیقه ای دست به استخدام فرزندان ایثارگر اقدام نمودند ، اما اینک مدت مدیدی است که این (ماده قانونی) کاملا" به بوته فراموشی سپرده شده و هیچ نهادی نیز جوابگوی اعتراض ایثارگران نیست و عملا" یک قانون گریزی در این مسیر به وجود آمده و یک ابر  سنگین سکوت نیز در دولت سایه انداخته و چنین به نظر می آید که دولت و بنیاد شهید نیز اعتراضی به این شرایط اسفبار نداشته و هرگز ادارات تابعه خود و وزارتخانه ها را ملزم به پاسخگوئی نمی دانند.

 در شرایط زندگی کنونی ایثارگران اشتغال پایدار فرزندان ایثارگر و جانباز یک ضرورت غیر قابل انکار بوده و بنیاد شهید نیز به عنوان متولی رسیدگی به نیازهای قشر ایثارگر جامعه باید به دنبال یک راهکاری باشد تا قوانین به زمین مانده مانند ماده 48 قانون استخدام کشوری به صورت اجرایی در دستور کار دولت، ادارات و وزارتخانه ها قرار بگیرد، مگر صرف تصویب یک قانون مشکل ایثارگران و جانبازان را حل نمی کند.

والسلام