تاریخ : 1398,چهارشنبه 22 آبان16:40
کد خبر : 70424 - سرویس خبری : اخبار

نامه وارده:

با من مبار، که خونم...!


با من مبار، که خونم...!

امروز که برخی مدیران مدعی، خود را خادم الشهدا و مردم می دانند، حداقل انتظار این است که نباید شاهد برخی نامهربانی ها با فرزندان معظم شاهد باشیم.

فاش نیوز -  امروز که برخی مدیران مدعی، خود را خادم الشهدا و مردم می دانند، حداقل انتظار این است که نباید شاهد برخی نامهربانی ها با فرزندان معظم شاهد باشیم. جفای رفته بر برخی فرزندان شهدا و صبوری این یادگاران عزیز شهدا، برای نیروهای ارزشی و دلسوزان نظام روح آزار است.

فردی که رزمنده و جانباز است و در نوجوانی به همراه پدرش در جبهه بوده و خود با چشمانش شاهد شهادت و آسمانی شدن پدر از میان شعله های آتش بوده است، بدون هیچ مقدمه و دلیلی دقیقا در هفته دفاع مقدس، توسط مدیرعامل کارخانه عزل شده است و 40 روز است انبوه مکاتبات این فرزند صبور شهید با برخی مدیران فرادستی که فریاد ارزشی بودنشان گوش فلک را کر کرده، بی پاسخ مانده است که این سکوتِ معنا دار، سؤال برانگیز است!

آقای محمد آهوخوش، فرزند معظم شهید را می گویم. اهل خراسان شمالی؛ او مدیریت پشتیبانی شرکت آلومینای ایران (جاجرم) را بر عهده داشته است که از سوی مدیرعامل عزل شده است. او چه خطایی کرده است که باید مشمول این بی مهری نابهنگام قرار گیرد؟

جای سؤال این است که چرا یک مدیر باید خود را تا این حد ذیحق بداند که بدون هیچ دلیل متقن، یکی از مدیران شایسته زیرمجموعه اش که صادقانه در حال انجام وظیفه بوده است را با بی مهری عزل کند؟ و به رغم شعارهایی که مبنی بر حمایت از خانواده های شهدا و ایثارگران داده می شود متأسفانه هیچ حمایتی از سوی متولیان امر صورت نمی گیرد!

در حالی که هنوز آوای روح بخش امام خوبی ها در گوشمان طنین انداز است که: «من در میان شما باشم و یا نباشم به همه شما وصیت و سفارش می‌کنم که نگذارید انقلاب به دست نااهلان و نامحرمان بیفتد. نگذارید پیشکسوتانِ شهادت و خون در پیچ و خم زندگی روزمره خود به فراموشی سپرده شوند». این برخوردهای تحقیر کننده و دور از انتظار، با کدام مشی مدیریتی سازگار است؟ چرا باید یک رزمنده، جانباز و فرزند شهید، این گونه مورد بی حرمتی آشکار قرار گیرد و برخی مدیران سنگرندیده که ارزشی بودن را فقط در شعار و چفیه اتاقشان خلاصه کرده اند، بر خلاف منویات داهیانه رهبر معظم انقلاب، به جای حمایت از این افتخارآفرینان عرصه ایثار و تولید، این گونه چشم بر فریاد دادخواهی یک فرزند شهید ببندند؟

به عنوان یک بسیجی که از نزدیک توفیق آشنایی با این مدیر جوان و انقلابی را دارم، از مدیران مدعی خدمت به مردم می پرسم که آیا این فرزند شهید و این ایثارگر جانباز هم جزء همان مردم که شما خود را خادمشان می دانید محسوب می شود؟ چرا باید یک انسان صادق، پاکدست، ارزشی و انقلابی، پس از چهل سالگی انقلاب با اقتدارمان، این گونه مورد بی مهری مدیران مافوقش قرار گیرد و برخی مدیران فرادستی حتی از ارائه پاسخ به پیام و مکاتبات فرزند شهید امتناع بورزند؟ با وجود این مدیران ناخودآگاه یاد شعر پرشِکوه خاقانی می افتم که: ما بارگه دادیم این رفت ستم بر ما...

ضمن تأسف از رویه مدیریتی برخی مدیران که با آموزه های دینی، اخلاقی و مدیریتی ما در تضاد آشکار است، از وزیر محترم صنعت و معدن، استاندار محترم خراسان شمالی و نمایندگان محترم این استان در مجلس شورای اسلامی می خواهیم با بررسی این جفای ناروا در حق فرزند شهید، و برخورد با مدیران بیگانه با انقلاب و ارزش ها، بیش از این اجازه ندهند یک فرزند معظم شهید این گونه مورد بی مهری و حرمت شکنی آشکار قرار گیرد.

امید عظیمی

 

«شهید رمضانعلی آهوخوش و فرزندش محمد آهوخوش»

 


کد خبرنگار : 17