یک روزنامه حامی دولت با بیان اینکه «مسئولان باید به اقتصاد سر و سامان بدهند و مشکلات اقتصادی را حل کنند» ادعا کرد مخالفت با برجام و FATF، بازی سیاسی و انتخاباتی است.
مدیرمسئول روزنامه جمهوری اسلامی در یادداشتی می‌نویسد: «منافع ملی ما ایجاب می‌کند در خارج از مرزها با دشمنانی که علیه جمهوری اسلامی ایران و منطقه توطئه می‌کنند و قصد براندازی یا تضعیف این نظام را دارند مقابله کنیم. اگر دولت آمریکا و دولت‌های اروپایی به خود اجازه می‌دهند در این منطقه با هزاران کیلومتر فاصله دخالت کنند، ما که در این منطقه هستیم و دخالت‌های آنها امنیت و منافع ملی ما را به خطر می‌اندازد چرا برای خنثی کردن توطئه‌های آنها وارد عمل نشویم؟
... ما علاوه‌بر فریاد ضداستکباری و ضدمداخلات خارجی، باید در عمل نیز به کمک ملت‌های مظلوم منطقه بشتابیم و با توطئه‌های سلطه‌طلبان مقابله کنیم. فلسفه حمایت قدرتمندانه نظام جمهوری اسلامی از مردم مظلوم یمن، عراق، سوریه، لبنان و سایر مظلومان این است.
نکته مهم‌تر در این مبحث، توجه به مسائل داخلی است که بدون پرداختن دقیق به آنها نمی‌توانیم به وظایف برون‌مرزی خود عمل کنیم.
اولویت اول در مسائل داخلی به مردم تعلق دارد. در میان مسائل مختلف مربوط به مردم، معیشت در صدر قرار دارد. معیشت مردم، با استمرار منازعات میان مسئولین و جناح‌های سیاسی نه‌تنها بهبود نمی‌یابد بلکه هر روز سخت‌تر خواهد شد. فساد، که امروزه مشکل بزرگ اقتصادی کشور است، از همین‌جا شروع می‌شود و ادامه و گسترش می‌یابد. اگر تبلیغات کسانی که با حمایت ایران از ملت‌های مظلوم منطقه مخالفت می‌کنند در میان مردم طرفدار پیدا می‌کند، به همین دلیل است که بسیاری از مردم با مشکلات مالی دست و پنجه نرم می‌کنند و نمی‌توانند حمایت از ملت‌های دیگر که هزینه دارد را بپذیرند. مسئولان باید به اقتصاد سروسامان بدهند، مشکلات معیشتی مردم را حل کنند، بیکاری را ریشه‌کن نمایند، موانع کسب و کار را از بین ببرند و از هرجهت رفاه مردم را تأمین کنند تا کسی در داخل با حضور جمهوری اسلامی ایران در خارج مرزها مشکلی نداشته باشد.»
نویسنده می‌افزاید: «رتبه دوم در میان مسائل داخلی متعلق به جنگ قدرت میان متصدیان بخش‌های مختلف نظام است. مردم از ریزه‌کاری‌های این جنگ خبر دارند و می‌دانند که این منازعات و مانع‌تراشی‌ها برای خدا و حتی برای مصالح ملت و کشور و نظام نیست، بلکه برای این است که چرا بخشی از قدرت در دست تو باشد و به‌صورت کامل در اختیار من نباشد. حتی این را هم می‌فهمند که برجام اگر کار این دولت نبود و کار من بود خیلی هم خوب بود و اف‌ای‌تی‌اف هم چون مشکل این دولت را حل می‌کند نباید تصویب شود. اینها را مردم در کوچه و بازار و خانه و محل کار به زبان می‌آورند و تمام بازی‌های جدید رسانه‌ای و فضای مجازی علیه برجام و لوایح مرتبط را حقه‌های تبلیغاتی برای انتخابات می‌دانند. این، یعنی قربانی کردن منافع ملی در برابر مطامع شخصی و جناحی.» نویسنده البته تعمداً توضیح نداده که فساد عناصر با نفوذی مانند حسین فریدون، به باد دادن 18 میلیارد دلار از ذخایر ارزی، عدم حمایت از تولیدکنندگان که توان رونق اقتصاد ملی را دارند و ده‌ها موضوع از این قبیل، چه دخلی به برجام و FATF دارد؟! به‌عنوان مثال رونق‌بخشیدن به بخش مسکن و حمایت از انبوه‌سازان که می‌تواند در تیراژ میلیونی فرصت شغلی ایجاد کند، معضل بزرگ مسکن را مهار نماید و موجب کاهش تورم شود، چه ربطی به دیکته‌های پرخسارت خارجی دارد؟ آیا برای مبارزه با مفاسد کلان که غالباً ریشه در برخی مدیریت‌های ضعیف یا آلوده اجرایی دارد، نیازمند قاطعیت و پاکدستی و اهتمام دولت هستیم یا گردن کج‌کردن پیش دشمنانی که تحریم را با وجود برجام تشدید کردند و اکنون می‌خواهند به واسطه FATF، این فشار را متمرکز کنند؟! اگر در این میان سهمی برای بازی‌های سیاسی و انتخاباتی و عوام‌فریبی قائل باشیم، حتماً از آن کسانی است که با فریب مردم، مدعی شوند مشکلات اقتصادی، به واسطه باج دادن به دشمنان قابل حل است. اما متأسفانه امثال روزنامه جمهوری اسلامی هرگز، لب به انتقاد و اعتراض به این عوام‌فریبی‌های آشکار در سال‌های 92 و 94 و 96 نکردند. حالا هم در حالی تظاهر به نگرانی برای معیشت مردم می‌کنند که تکلیف خود را با عاملان قربانی‌کردن اقتصاد و سیاست ملی در مقابل زیاده‌خواهی و نفوذطلبی دشمن روشن نکرده‌اند.