فاش نیوز - برگزاری مسابقات سراسری وزنه برداری جانبازان و معلولین در تهران، فرصت مناسبی بود تا گفت و گویی با یکی از جانبازان ورزشکار این رشته شهرستان بانه داشته باشیم.

جانباز «رحمان احمدی»، مسئول تیم وزنه برداری شهرستان بانه است و اکنون به عنوان مسئول تیم وزنه برداری کردستان در مسابقات حضور دارد. او در این یکی دو روز اقامت در تهران، کمتر فرصت حضور در برنامه های خارج از مسابقات را دارد، اما با این حال، زمانی را به گقت وگو با فاش نیوز اختصاص می دهد.

وی ساکن شهر مرزی بانه است؛ شهری که حوادث بسیاری را از حمله عراق تا هجوم گروهک های ضد انقلاب کومله و دموکرات در غایله کردستان، تا عملیات مرصاد در کرمانشاه و... از سر گذرانده است که اگر نبود شهامت و جانفشانی  غیورمردان پیشمرگ کرد، در روزهای نه چندان دور، باید شاهد الحاق این سرزمین زیبا و پاره تن ایران اسلامی به کشورهای همسایه می بودیم.

جانباز دلاور، رحمان احمدی که در حین خدمت سربازی با انفجار مین، یکی از پاهایش آسمانی می شود و از آن پس با پای مصنوعی در تمامی عرصه های اجتماعی و ورزشی حضور مستمر داشته و دارد.

وی جانبازی مردمی، ورزشکار، با روحیه و اخلاق  و بسیار فعال است و علاوه برآن که  مدت 20سال به عنوان مسئول بنیاد جانبازان و  بنیاد شهید و امورایثارگران شهرستان بانه درخدمت جانبازان و خانواده ایثارگران بوده، پس از بازنشستگی نیز  افزون بر امر ورزش، در بنیاد خیریه "آبشار عاطفه ها" نیز حضور مستمر دارد. وی همچنین مسئول جبهه مردمی انقلاب اسلامی شهرستان بانه نیز می باشد.

کودکی، جوانی، رزمندگی و نحوه مجروحیت و دوران پس از آن را از زبان این سرباز وطن با هم مرور می کنیم:

فاش نیوز: با تشکر از اینکه باوجود ضیق وقت، و فشردگی برنامه هایتان فرصتی هم برای ما اختصاص دادید، لطفاً خودتان را برای کاربران ما معرفی بفرمایید.

- رحمان احمدی، متولد اول شهریور 1346 در یکی از روستاهای مرزی شهرستان بانه، بخش نمدشیر به نام "مامار" هستم که در خانواده ای مستضعف، مسلمان و متدین بزرگ شدم. دوران کودکی را در همان روستا سپری کردم.  تحصیلات دوران ابتدایی را  درهمان روستا و یکی از روستاهای همجوار(زروار سفلی) درهمان بخش به اتمام رساندم و برای مقطع راهنمایی به بانه آمدیم که مصادف با شروع انقلاب اسلامی، غایله کردستان بود و بعد هم جنگ تحمیلی پیش آمد. دبیرستان را هم پس از مدتی آوارگی در شهرستان بانه، در سردشت و روستاهای اطراف سپری کردم. زیرا بانه شهرستانی است که در مرز واقع شده و در تیررس دشمن قرار داشت و خیلی توسط دشمن بعثی بمباران  می شد.

فاش نیوز: از اتفاقات آن روزها هم کمی برایمان بگویید.

- زمانی که بنده در دبیرستان تحصیل می کردم به خاطر بمباران های متعدد و حتی شیمیایی که انجام می شد، ما در روستاها درس می خواندیم. در آن شرایط، کلاس هایمان زیر پل ها و زیر درخت ها تشکیل می شد. شرایط به قدری سخت بود که ادامه تحصیل از من سلب شد و از سویی بخاطر فقر مالی خانواده هم نمی توانستم در شهرهای اطراف، نظیر سنندج که از جبهه و جنگ دور بود ادامه تحصیل بدهم. بنابراین ادامه تحصیلم به سال های بعد موکول شد. زمانی که به استخدام بنیاد جانبازان شهرستان بانه درآمدم ادامه تحصیل دادم و با مدرک کارشناسی مدیریت دولتی فارغ التحصیل شدم.

فاش نیوز: در این بمباران ها، از خانواده و بستگان شما هم آسیب دیدند؟

- این موضوع را یادآوری کنم که بانه یک بار در پانزده خرداد سال 66 چنان بمباران شدیدی شد که قریب به 500 نفر شهید شدند. این بمباران همزمان با برگزاری سالگرد نهضت 15خرداد سال 42ورامین بود؛ زمانی که از سوی بسیج و سپاه شهرستان و سایر شهرهای استان هم تعدادی از مردم کفن پوش آمده بودند و همه در نزدیک پارک شهر تجمع کرده بودند و هرلحظه هم بر تعداد آنها اضافه  می شد. مراسم با سخنرانی حاج ماموستا سوری، امام جمعه وقت بانه ادامه داشت. درهمان هنگام، دشمن که از طریق گروهک های ضد انقلاب از این تجمع باخبر شده بود، ناگهان هواپیماهای نظامی اش همان محل تجمع را بمباران کردند و بالغ بر 500نفر شهید و صدها نفر هم مجروح شدند. بسیاری از افرادی که شهید شده بودند از بستکان دور و نزدیک ما و از جمله عموزاده بنده بودند. این خاطره به عنوان تلخ ترین خاطره شهر بانه در یاد مردمان این خطه باقی مانده است.

فاش نیوز: در سالگرد چنین فاجعه ای، آیا برنامه خاصی از سوی مسئولان و یا مردم شهرستان بانه برگزار می شود؟

- البته هرساله یک یادواره کوچک و جزئی برای بزرگداشت این روز برگزار می شود اما ما انتظار  داشته و داریم شهدای فاجعه بمباران که هم از اهل تشیع و هم از اهل تسنن بودند و  خون پاکشان در یک روز و یکجا ریخته شد، به عنوان یک روز تاریخی در تقویم رویدادها ثبت و ضبط شود و  در مراسم سالگرد آن، از مسئولان رده بالای کشوری هم حضور داشته باشند. اما متاسفانه تاکنون چنین نبوده است.

فاش نیوز: از چگونگی حضورتان درجبهه و نحوه مجروحیت خودتان بگویید؟

- اواخر سال 66 در سپاه پاسداران انقلاب اسلامی برای سربازی ثبت نام کردم. آن زمان سپاه برای گرفتن نیروهای خود گزینش می کرد. از کادر رسمی سپاه برای تحقیق محلی آمدند و پس از ارزیابی و تحقیقات، جزو نیروهای سپاه به سربازی اعزام شدم. دوره آموزشی و  یک دوره مدیریتی را درشهرستان سنندج  و دوره ادوات را هم در پایگاه مالک اشتر ارومیه گذراندم و برای ادامه خدمت به شهرستان خودمان بازگشتم.

پس از 18ماه خدمت سربازی درتاریخ 6/4/68 که مصادف با تاریخ جانبازی مقام معظم رهبری می باشد، درحین ماموریت ساعت 3 بعداز نیمه شب در حین مأموریت، در منطقه مرزی ارومیه پایم روی مین رفت که منجر به قطع یکی از پاهایم شد و افتخار دارم که جانباز 50 درصد هستم.

فاش نیوز: از این اتفاق چه حسی داشتید؟

- البته چون من زمان مجروحیت 20سال داشتم و بیست سالگی اوج جوانی است، طبیعی است که کمی ناراحت بودم ولی از آن طرف وقتی به اهدافم که در راستای حمایت از میهن و دینم بود، خوشحال بودم و افتخار  می کردم؛ همانطور که امروز هم به جانبازی ام افتخار می کنم.  من عاشق نظام  جمهوری اسلامی بودم؛ برای همین بعد از آن هم بنیاد جانبازان را برای خدمت به اقشار ایثارگر و جانبازان انتخاب کردم.

فاش نیوز: زمان  مجروحیت مجرد بودید یا متاهل؟ 

- بنده آن زمان متاهل بودم. یعنی 53روز  که در بیمارستان شهدای تبریز بستری شدم، همسرم آن زمان اولین فرزندمان را باردار بود. اتفاقا دوبار هم پایم را قطع کردند. زیرا زمانی که پایم روی مین رفت، از مچ قطع شد و زمانی که بستری بودم دکترها تشخیص دادند باید از کمی بالاتر قطع شود که جراحی دوم همزمان با تولد فرزندم بود. این بار پایم از بالای زانو  قطع شد.

فاش نیوز: واکنش همسرتان در این باره چه بود؟

- خب حتما" اوایل ناراحت شده بود اما  خدایی، هیچ وقت به من اظهار ناراحتی نمی کرد و در واقع ایشان قوت قلبی برای من بود که شکرگذار خدا باشم.

فاش نیوز:  با این نگرش، شما به چه میزان نقش همسران جانباز را در زندگی جانباز موثر می دانید؟

- همانطور که گفتم همسران جانبازان یک نقطه قوت برای جانباز محسوب می شوند. برای من قطع یک پا که هیچ، برای آن جانبازی که قطع نخاع است و یا جانبازی که چشمانش را از دست داده، اگر همسرش با او در این راه همراهی نکند، مشکلات جانباز قطعا چندبرابر می شود. صبوری همسران جانبازان هست که قطعا جانبازان را سرپا نگه داشته است؛ زیرا مشکلات جسمانی و روحی و.... جانبازان زیاد است و از طرفی فرزندان هم که بزرگ می شوند بحث دیگری است؛ اما این همسران جانبازان هستند که همیشه کنار جانباز می مانند و به جانباز خدمت می کنند.

فاش نیوز: خاطره دیگری هم از زمان حضورتان در جبهه به یاد دارید؟

- زمانی که از طریق دوستان به منطقه رفته بودیم دیدیم که دشمن نقاط حساس و مهم منطقه را اشغال کرده و از نظر نظامی هم کاری از دست کسی ساخته نبود؛ بنابراین رزمندگان به دسته های مختلف تقسیم شدند و پشت یکسری از تپه ها سنگر گرفتند. شلیک هایی هم صورت گرفت و غوغایی در میان نیروهای دشمن افتاد. هواپیماهای دشمن هم آمدند به جای ما، نیروهای خوشان را بمباران کردند. الحمدلله بچه ها هم با ذکر الله اکبر و یاد خدا پیشروی کردند. من در آنجا امدادهای غیبی و کمک الهی را به وضوح دیدم.

فاش نیوز: چگونه وارد بنیاد جانبازان شدید؟

- پس از ترخیص شدنم از بیمارستان، طرح آمارگیری مطرح شد که بنیاد جانبازان نیاز به  نیرو داشت. از من خواستند که در این طرح به صورت موقت همکاری کنم. اواخر بهمن ماه 68 بود. من به عنوان نیروی کمکی به بنیاد جانبازان رفتم. پس از پایان کار گفتند اگر خواستید می توانید در همین بنیاد بمانید. من هم قبول کردم. در سال 1369 بود که در بنیاد استخدام شدم و پس از چندسال فعالیت، 7سال هم به عنوان رییس بنیاد جانبازان شهرستان بانه معرفی شدم که پس از ادغام بنیاد، مدت 5سال هم رییس بنیادشهید شهرستان بانه شدم. از آنجا هم به وزارت کشور رفتم و مدت 5سال هم بخشدار شهرستان بانه بودم. یک سال آخر را هم باز به بنیادشهید برگشتم و در پایان سال 93 بازنشسته شدم.

فاش نیوز: لطفا" از دیگر فعالیت هایتان هم بگویید.

- درحال حاضر کم و بیش با بنیاد شهید همکاری می کنم. همچنین در بنیاد خیریه "آبشار عاطفه ها"ی شهرستان هم فعال هستم. مسئول دفتر آستان قدس رضوی در شهرستان بانه و همچنین رییس هیئت مدیره ورزش شهرستان و همچنین مسئول جبهه مردمی انقلاب اسلامی هم هستم و اگر خداوند توفیقی بدهد همچنان این راه را ادامه می دهیم.

فاش نیوز: با توجه به سال ها فعالیت شما در بنیادشهید شهرستان بانه، بیشترین مشکلات مطرح از سوی جانبازان و ایثارگران شهرستان در این سال ها چه بوده است؟

- مشکل جانبازان متآسفانه یکی دوتا نیست. ابتدا بحث درمان ایثارگران و بخصوص جانبازان مطرح است که مهمترین مشکل این قشر است. علاوه بر افرادی که از این شهرستان به جبهه اعزام شده اند، در بحث مردمی، درگیری با گروه های ضدانقلاب، بمباران ها و مواد منفجره و مین هایی که هنوز پس از گذشت سال ها از پایان جنگ، به جا مانده و هرساله عده ای مجروح به این تعداد انبوه اضافه می شوند.

مشکل بعدی مشکل ببیکاری فرزندان جانبازان است. بحث مسکن معضل دیگر این قشر است؛ چراکه با آنکه شهرستان بانه این روزها به عنوان یک شهر تجاری شناخته شده، بنابراین هزینه زندگی در آن با تهران برابری می کند و با آن وام 85میلیونی مسکن که دولت تصویب کرده، حتی یک خانه سی متری نمی شود خریداری کرد. جانبازی که سرمایه ای ندارد و با یک حقوق بخور و نمیر زندگی می کند، برای تهیه مسکن دچار مشکل می شود و شاید به سختی بتواند مسکنی را برای خودش تهیه کند. پس مشکل مسکن فرزندان آنها که بزرگ شده اند چه می شود؟  بنده مشکل جانبازان را بسیار حاد می بینم و امیدوارم که دولت پای کار بیاید و فکری برای این قشر بکند.

البته این مشکلات خاص گروه ایثارگران نیست. بانه با آن که عنوان می کنند یک منطقه تجاری است، اما متاسفانه منطقه محرومی است و خانواده های بی بضاعت بسیار دارد و به جرأت عنوان می کنم که امکانات تجاری منحصر به 15درصد افراد است و مابقی تهیدست و ناتوان هستند.

فاش نیوز: در این خصوص بیشتر توضیح بدهید؟

- ببینید افرادی 15 درصدی که در این منطقه تجاری سرمایه گذاری کرده و می کنند بومی منطقه نیستند. مردم بومی منطقه مردمی فقیر و محروم هستند که کارشان دامپروری است و چون منطقه کوهستانی است کشاورزی زیادی ندارد. اما باید به این نکته مهم توجه داشت که اگر مرزها تهدید هستند فرصت هم محسوب می شوند و باید از آنها استفاده کرد. در بحث کولبری که این روزها بسیار هم خبرساز شده است متاسفانه گاهی افراد به این کولبری ها هم راضی هستند هرچند که جانشان هم به خطر می افتد. من خودم با کولبری مخالف هستم زیرا به جسم انسان صدمه می زند و در درازمدت عوارض جسمی آن مشخص می شود. اما همین کولبری را هم می شود سازماندهی کرد.

فاش نیوز: پیشنهاد و یا خواسته شما از مسئولین در این زمینه چیست؟

- دولت می تواند با ایجاد و احداث کارخانه هایی نظیر کارخانه سیمان و غیره، بسیاری از جوانان این شهرستان را جذب تولید و اشتغال کنند. فرق ما با شهرستان بیجار و دیگر شهرهای همجوار چیست؟ ایجاد بازارهای مرزی کار خوبی است اما در طول ده - بیست سالی که از  عمر  احداث آن می گذرد، هنوز کسی در آنجا شاغل نشده و به سرانجام نرسیده است. مردم انتظار دارند در سه مبحث درمان، مسکن و اشتغال دولت فکر اساسی برای آنها بکند.

فاش نیوز:  اگر موافق باشید برگردیم به بحث مجروحیت و  اینکه ورزش را از چه زمانی شروع کردید؟

- بنده ابتدا درشهرستان بانه در یک مسابقه تیراندازی جانبازان شرکت کرده بودم و در این رشته مقام کسب کرده بودم. قرار بود که ثبت نام انجام بدهیم و برای مسابقات به تهران بیاییم. در سال 1370 در یک جشنواره ورزشی جانبازان و معلولین که در ورزشگاه آزادی تهران برگزار می شد، به من گفتند در وزن شما وزنه بردار کم داریم؛ شما چرا وزنه نمی زنید؟ از من خواستند که در رشته وزنه برداری شرکت کنم.

این شد که از آن زمان که به بانه برگشتم، در رشته وزنه برداری کار کردم. دوستان بنیاد استان و ادارات تربیت بدنی آن زمان شهرستان، کمک کردند و باشگاهی را در اختیارم گذاشتند. این کمک ها باعث دلگرمی ما شد. ورزشگاه که آماده شد از بچه های علاقمند جانباز دعوت کردیم، تیم های ورزشی را ساماندهی کردیم و خوشبختانه در این سال ها شهرستان بانه در رشته کوهنوردی، وزنه برداری، دوومیدانی و تنیس به عنوان نماینده استان در مسابقات حضور پیدا می کند و اینکه جانبازان شهرستان به علت پایین بودن رده سنیشان، برای این امر بسیار مستعد بودند؛ برای همین هم هست که  در تیم ملی کوهنوردانی از شهرستان بانه داشتیم و در وزنه برداری جانبازان هنوز هم قهرمان داریم.

فاش نیوز: خود شما درعرصه های وررشی مدال آور هم بوده اید؟

- درحال حاضر که به عنوان سرپرست تیم کردستان به این مسابقات آمده ام؛ اما در بحث مدال، در وزنه برداری دوبار قهرمان ایران شده ام؛ دوبار سوم و سه بار هم مقام دوم را کسب کرده ام. در بحث ورزش دوومیدانی و پرتاب علاقه زیادی داشتم و در مسابقاتی که در سال 1380 در شهرمشهد مقدس انجام شد چهارم شدم.

فاش نیوز: با توجه به این تجربیات ارزنده ورزشی، شما ورزش را برای جانبازان تا چه حد ضروری می دانید؟

- با این تاکید مقام معظم رهبری که ورزش برای همه لازم اما برای جانباز واجب است، جانباز اگر ورزش نکند گوشه نشین می شود و موجب کسالت خودش و هم خانواده اش می گردد. ورزش روحیه بخش است و باعث رقابت می شود و فرد قطعا روحیه بهتری پیدا می کند و از زندگی لذت بیشتری هم می برد. البته در این زمینه کار بسیاری صورت گرفته اما متاسفانه برخی از جانبازان به دلایل کمبود شغل و درآمد که به نظر من گاها بهانه است، از ورزش دوری می کنند. اما من همیشه سفارش کرده ام هفته ای سه جلسه را برای ورزش کردن بگذارید و به باشگاه بیایید؛ آن وقت خودتان را با قبل از ورزش مقابسه کنید و تغییرات مثبت از نظر روحی و جسمی و اعصاب را متوجه خواهید شد.

فاش نیوز: ارتباط شما با جانبازان و ایثارگران شهرستان چگونه است؟

- بنده هنوز هم به عنوان عضو معتمد معین در بنیاد فعالیت می کنم و در اکثر دیدارها از خانواده جانبازان و ایثارگران حضور دارم. با آنکه ده سالی می شود از بنیاد رفته ام اما هنوز هم از بنیاد تماس و در مواردی مشاوره می گیرند و بنده تا جایی که توان دارم درخدمت ایثارگران خواهم بود.

در پایان بنده هم از شما و هم از پایگاه خبری فاش نیوز بسیار ممنونم؛ چرا که یکی از منابع مهم اطلاعاتی درخصوص اخبار ایثارگران و جانبازان می باشد.

گفت و گو از صنوبر محمدی