ناشناس - در هر جایی که خدای ناکرده برای شخصی مشکلی به وجود می آید فرد دلش را به پشتیبانی شخص یا جایی خوش و قرص می کند. در این قضیه شیوع ویروس کرونا هم ضمن آرزوی دور شدن بلا از ملت ایران و آرزوی تندرستی و سلامتی برای همه مردم دنیا و ملت بزرگ ایران و جانبازان عزیز، ما جانبازان هم دلمان را به بنیاد شهید و امور ایثارگران که متولی کارها و پشتیبانی از جانبازان هست خوش کرده بودیم، ولی خیال ما رویایی بود مثل رویاهای چند دهه اخیر ما...

دریغ از یک تماس. دریغ از یک پشتیبانی. دریغ از یک مصوبه که مثلا" جانبازان شاغل زیر 25 هم از این تاریخ به بعد تقلیل ساعات کاری شاملشان بشود.

مثلا جانبازان شیمیایی و اعصاب و روان و سایر عزیزان جانباز زیر 25 بتوانند تا شش ماه و یا... سرکار نروند.

کاری نداشت که.

برگزاری یک جلسه بود و اعلام آن از صدا و سیما.

ولی دریغ از دیدن و شنیدن یک مصاحبه از جناب آقای شهیدی و معاون بهداشت و معاون آن.

حالا می رسیم به این نکته که الان تو این وضعیت کسی به فکر ما نیست. متوجه می شویم که چرا بعد از پایان دفاع مقدس نمایندگان مجلس ما نتوانستند طرح های حمایتی خوبی برای دفاع از ایثارگران و جانبازان عزیز زیر 25 درصد داشته باشند؟

چرا سال 92 طرح برداشتن کف درصد جانبازی در کمیسیون اجتماعی مجلس مصوب شد ولی عملی و اجرا نشد؟

چرا یک فرزند جانباز بالای 25 که البته حقش هم هست باید در تمام جاها سهمیه داشته باشد ولی خود جانباز 20 و 10درصد و... سهمیه ای نداشته باشند؟

چرا شهریه فرزند جانباز در دانشگاه که البته حقش هم هست باید رایگان باشد ولی برای خود جانباز 20 و 10 درصد نباید رایگان باشد و آنها باید هزینه بپردازند؟

 اصلا" بحث درصد برای یک جانباز اعصاب و روان و شیمیایی چه مقوله و چه داستانی دارد و اصلا" می تواند توجیه پذیر باشد؟ چه پارامتری برای تعیین درصد برای جانباز شیمیایی و اعصاب و روان در کمیسیون تعیین درصد بنیاد وجود دارد که پزشکانی که اصلا" جبهه را ندیده اند و یا پزشکانی هم که جبهه دیده اند به خودشان اجازه می دهند اینگونه رفتار کنند؟

آیا با افزایش سن و عوارض جسمانی، درصد افزایش پیدا نمی کند؟

پس حتی یک جانباز عزیز یک درصد اعصاب و روان و شیمیایی و... را هم باید دید و درک کرد و خدماتی به آنان داد، چون که ظاهر جسمانیشان شاید خوب به نظر بیاید ولی از داخل و سر و ریه و شُش و ...کلی عوارض و مشکلات دارند.

 چرا یک رزمنده عزیز که در عملیات ها و پاتک های دشمن بعثی حضور داشته و می دانیم که در چنین عملیات هایی نقل و شیرینی و نبات و کلوچه پخش نمی شد، بلکه با انواع توپ وتانک و مسلسل و بمباران هوایی و... مواجه بود، الان باید برای گرفتن حقش با هزینه شخصی خودش (بله متاسفانه با هزینه شخصی) تمام راه ها را برود و آخرش بی نتیجه بماند؟

مگر نمی شود مجلس مصوب کند با یک معرفی نامه از یگان اعزام کننده و استعلام حضور ایثارگر عزیز در عملیات های خودمان و یا پاتک های دشمن بعثی (که خودش میتواند صورت سانحه باشد) درصدی تعلق گرفته و یا افزایش دهد؟

با تشکر

جانباز شیمیایی زیر25 %