تاریخ : 1399,شنبه 02 فروردين14:18
کد خبر : 73431 - سرویس خبری : شعر

"کرونا" شود سبب خیر اگر خدا خواهد!



شهر ما این روزها چهره تازه ای به خود گرفته و ایثار است که از شاخه درختان شکوفه می زند...

شهید گمنام

شهید گمنام - شهر ما این روزها چهره تازه ای به خود گرفته و ایثار است که از شاخه درختان شکوفه می زند... بسیاری دید و بازدید و استراحت و بودن در کنار خانواده خود را همچون زمان جنگ، فراموش کرده اند و خط مبارزه و سنگر جهاد خود را برای مراقبت از بیماران بحران کرونا قرار داده اند!

اعمال زیبای این روزهای بسیاری از هم وطنانمان در ایثار از جان خود و نگهداری و مراقبت از بیماران و همچنین تولید و توزیع ماسک صلواتی و ضدعفونی کردن مکان ها و ... چقدر حال خوبی به آدم می دهد و به یاد ایام جبهه می اندازد که در روزهای عید، به دور از خانواده خود در پشت خاکریزها و سنگرها با سیم خاردار و ساعت و ... سفره هفت سین ساده شان را می انداختند و سین های هفت سینشان سربند یا زهرا (س) بود!

 امسال هم عید ما با رنگ ایثار برخی از افراد باغیرت و همیت کشور آغاز شده... کسانی که به جای تنفس عطر شکوفه های بهاری و گشت و گذار در طبیعت، تنفس بالای سر یک بیمار مبتلا به کرونا را تجربه می کنند... و انقدر بودن در کنار نفس های تنگ بیمارشان برایشان مهم است که همه شادی های خود را در بهبود بیمار خود می بینند و حتی دوری از خانواده و فرزندشان، پای ثابت قدمشان را در انجام وظیفه انسانی خود سست نمی کند!

زیبایی آنچه این روزها در حال رخ دادن است و شاید بتوان گفت عدو شود سبب خیر؛ این است که عاشقانه هایی در بیمارستان ها و درمانگاه ها و معابر و محلات ما درحال رخ دادن است که عید ما را زیباتر از آنچه بوده و هست کرده است!... کرونا سبب خیر شده تا با زهم به چشم ببینینم که مردم خوبمان، از جنس همان بامعرفت های زمان جنگ هستند که پای مردم و وطن خود می ایستند...

این رویدادهای زیبا ذهن را می برد به سمت شعری از "صادق سرمد" در باب عید که تقدیم می شود:


سال نو گشت به یاران کهن مژده دهید
که بهار آمد و باغ آمد و گل آمد و عید
سال نو گشت و به آیین کهن می باید
خدمت دوست شد و دست ارادت بوسید
ای خوشا عید و خوشا دیدن یاران کهن
که ز ایام کهن تازه کند ایام به عید
سال نو گشت و درختان همه نو پوشیدند
که ز تن کند بباید کهن و نو پوشید
هیچ دانی که چه گوید به تو این تازه بهار
هر سحرگه که نسیمش به گل و لاله وزید
غرض از عید نه آن است که ارباب جلال
جامۀ ناز بپوشند به الطاف مزید
غرض از عید بود آن که توانگر پرسد
خبر از حال فقیری که نشسته به نوید
غرض از عید بود آن که توانگر بخرد
جامه آن را که کسش کفش و کلاهی نخرید
غرض از عید بود آن که توانگر بخشد
میوه آن را که از این باغ به جز خار نچید
ای خوش آن عید کزآن شاه و گدا خوش باشند
که چنین عید سعید است و جز این نیست سعید
شادمان آن که بپوشید به تن جامۀ نو
شادمان تر که فقیران را نو پوشانید

بهارتان زیبا به عطر ایثار و عشق!...

دم تمام بامعرفت ها گرم...!


کد خبرنگار : 20