محمد جلالی سردورانی - مختصر عرض می کنم تا آقایان بخوانند...
روی سخن یک رزمنده جانباز و ایثارگر با تمامی گردانندگان دولت جمهوری اسلامی اعم از رئیس جمهور، معاونین، وزرا، وکلا و بینندگان و شنوندگان کشور ایران است و اینکه فقط براساس حقیقت و وجدان بیدارتان، اگرخواب نباشید، قضاوت کنید.
من و نه تنها من بلکه تمامی ایثارگران بطورکلی ازجان و مال و خانواده و دنیا با تمامی زیباییهایش دل کندیم و در سنین ۱۴ - ۱۵ سالگی از روی نیمکت های مدارس برخاسته و اسلحه بردوش راهی میادین جنگ تحمیلی شدیم. شخص خودم ۱۴ماه و نیم درخط مقدم به صورت بسیجی حضور داشتم که در این راستا براساس یورش و حمله ناجوانمردانه حزب بعث مجروح و الان ۱۵درصد کلی جانبازی دارم.
بعد از این مدت، ۲۵ ماه ازخدمت سربازی ام را نیز در جبهه ها حاضر بودم که جمعا قریب چهل ماه حضور در جبهه دارم و منبع درآمدی دیگرهم ندارم. ولی ازطرف دیگر خود مسئولین و فرزندان آنها دربهترین شرایط ممکن و با بهترین امکانات مالی و مادی به بهترین شکل زندگی می کنند و فرزندانشان را هم به دانشگاه های معتبر دنیا و آمریکا فرستادند که اکنون درحال تاختن و حکومت کردن هستند و هیچ کمبودی هم ندارند.
از بدو انقلاب تاکنون کسی به یاد ندارد ظلم، ستم و بی عدالتی آن هم نسبت به اقشاری که برای حفظ و حراست از کشور و مرزهای ایران ازهمه چیزخود گذشتند صورت گرفته باشد. خیلی از رزمندگان دراین راه شهید شدند، اسیرگشتند، مفقود الاثر شدند و یا بدنشان قطعه قطعه شد و جانباز!
شما مسئولین مروری به جنگ های پیشین کشورهای دیگر بیندازید تا ببینید چگونه با کهنه سربازان زمان جنگ خود و یا مجروحانشان رفتار می کنند. چه حمایت هایی که از آنها نمی کنند در حالی که غیر مسلمانند.
فشاربیش از حد به مردم وارد می شود و به خصوص به ما جانبازان درصد پایین و رزمندگان معسر. شما را به خدا، بخود آیید و حقوق حق داران را برقرار کنید و وعده های دروغ به مردم ندهید. من به عنوان یک رزمنده، جانباز و ایثارگر اعلام می دارم به خود بیآیید و خودتان را اصلاح کنید تا به این وسیله شاید مورد رافت الهی قرارگرفته و از این پرتگاه نجات یابید.