تاریخ : 1399,شنبه 20 ارديبهشت15:30
کد خبر : 74601 -
سرویس خبری : مقاله و یادداشت
به من نگو که همه عابدان مسلمانند
رمضان ماه جهانی شدن و جهانی دیدن است. کمااینکه می گوید از من بخواهید برای همه..
خدایا همه گرسنگان را سیر کن٬ همه فقیران را غنی کن٬ همه اسیران را آزاد کن و...
محمدرضا سابقی
فاش نیوز - رمضان ماه جهانی شدن و جهانی دیدن است. کمااینکه می گوید از من بخواهید برای همه..
خدایا همه گرسنگان را سیر کن٬ همه فقیران را غنی کن٬ همه اسیران را آزاد کن و...
دعا کنید برای تعجیل در فرج سرورمان که آمدنش بهار را همیشگی خواهد کرد..
شکست فرق نماز خدا به شمشیری..
به من نگو که همه عابدان مسلمانند!
هنوز خون مطهرش روی فرق محراب است..
و عدالت و عشق و آزادگی، هر سه زندانند!!
در ادبیات دینی ما زمانی "دعا" به استجابت نزدیک می شود که از سر درد و دغدغه باشد؛ به عبارت دیگر، دعا باید از درون، از منتهای دل بجوشد و فوران کند. دعای زورکی نداریم. دعا در نتیجه طی شدن یک فرآیند درونی شکل می گیرد و "دعا" می شود؛ برای همین است که می گویند اضطرار عامل اجابت دعاست. اضطرار هم بیرونی و تحمیلی و زورکی به وجود نمی آید...
این مقدمه ها را گفتم تا اشاره ای کنم به یکی از دعاهای ماه مبارک رمضان...
اللهم اشف کل مریض...اللهم اغن کل فقیر...اللهم فک کل اسیر...اللهم رد کل غریب... با توجه به مقدمه، می توانیم درباره این دعا بگوییم که این آرزوهای مهم و بزرگ، صرفا آرزوهایی خیالی و اتوپیایی نیستند؛ این ها مسائل واقعی ائمه بوده اند.
ما حتما نمی توانیم برای همه فقرای جهان کاری کنیم؛ اما این دعا به ما یاد می دهد که ارتفاع دغدغه هایمان را به اندازه نهایت کار بالا ببریم...
کل مکروب...کل اسیر....کل فقیر... یعنی لزوما دغدغه های آدم ها نباید به اندازه میزان توانستنشان باشد. ما وسعمان محدود است اما فکر می کنم این دعا به ما یاد می دهد که دغدغه داشتن و به فکر بودن و دعا کردن هم جزئی از عمل حساب می شود؛ به همین دلیل هم هست که پیامبر(ص) می فرماید اگر کسی شب بخوابد و در #فکر "اهتمام" به امور مسلمین نباشد، مسلمان نیست...
یعنی پیامبر(ص) شرط مسلمانی را اهتمام و توجه به امور مسلمین می دانند، یعنی باید نهایی و آرمانی و غایی و حداکثری فکر کنیم، و بعد زمینی و واقعی در حد وسعمان عمل نمائیم...
اما در همین عمل کردنمان هم باید نگاه نامحدود داشته باشیم، احتمالا به همین دلیل است که در روایت داریم: انما الاعمال بالنیات...
یا در جایی دیگر داریم: النیة افضل من العمل...
یعنی اصل به نیت است و نه عملِ صرف...
نیت است که #عمل را نامحدود کرده و جهت دهی می کند، با این اوصاف باید جهانی فکر کنیم...
باید در صدد ریشه کن کردن همه مفسدین عالم باشیم...
باید در اندیشه نابودی مطلق #فقر باشیم...
باید برای تمام #مظلومین و #مستضعفین عالم، غصه بخوریم و اشک بریزیم...
باید درونمان مالامال از بغض و نفرت همه #ظالمین باشد؛ چه داخلی آن چه خارجی اش...
باید تمرین کنیم به همه انسان ها #عشق بورزیم...
☆ماه عشق و همه میهمان خداوند کریم
☆ماه آزادی جان است، خدا می داند..
و اما...
اگر تصورت از ذکر خداوند متعال صرفاً جاری کردن کلمه «الله» بر زبان است، توفیق ذکر دائم، تنها با مشغولیت دائمی زبان ممکن است.. که البته معلوم نیست انسان را به رشد و کمال نهایی برساند.. و نمی رساند..
اما اگر تصورت از خداوند، مجموعه همه صفات خیر و بی نهایت و لایتناهی آن است، یادآوری صفات خدا و تلاش برای رسیدن به هر صفت می تواند نشانه و ثمره ای از ذکر خداوند باشد...و ذکر همیشگی، یعنی تلاش همیشگی برای کسب صفات الهی و خدایی شدن...
و اگر تصورت از هدایت فقط رساندن به مقصد باشد، شاید تلاش کنی تا سالک را به هرقیمتی که شده به مقصد برسانی، حتی با زور و خلاف میل خودش..!
اما وقتی باور کنی که خداوند خواسته و در قرآن کریم فرموده: تا انسان با "اختیار"، راه درست را انتخاب کند و به مقصد برسد، آن وقت درمی یابی که جز با رحمت، مهربانی و فضل عظیم و آوردن دلیل روشن و منطقی نمی توانی انتظار تربیت و هدایت داشته باشی..
ماه مبارک رمضان ماه هدیه، ماه بخشیدن و ماه «دادن» است؛ «دادن» محبت و مهر، «دادن» اموال و غذا، «دادن» سلام و در پایان هم همنشینی با «دهندگان»! و "بخشندگان"؛ و اصلاً در این ماه رمضان یاد بگیریم که بیش از «گرفتن»، باید به دنبال بخشیدن و «دادن» و مهرورزی به خلایق الهی تا پایان عمرمان باشیم!
و چه بسا این یک درس بزرگ خداوند متعال، زندگیمان را زیر و رو کند..ان شاالله
لن-تنالوالبر'حتی-تنفقوا-مما'تحبون
۹۹/۲/۱۸
ماه_رمضان_ماه_قران
محمدرضا سابقی