تاریخ : 1399,چهارشنبه 24 ارديبهشت18:55
کد خبر : 74780 -
سرویس خبری : مقاله و یادداشت
چطور نمی‌میرید از غصه؟!
چگونه شب با شکم انباشته از غذا سر بر بالین نهم و در اطراف من شکم هایى گرسنه و جگرهایى تشنه باشد. آیا چنان باشم که...
محمدرضا سابقی
فاش نیوز - بسم رب الشهدا و الصدیقین، شرم کنید از تکرار نام علی(ع)
فقر برخی هموطنان پنهان‌شدنی نیست. این زندگی نیست، تنها زنده ماندن است.
شب های قدر است و مومنان به یاد حضرت علی(ع) اشک می‌ریزند؛ مردی که به او #ابوتراب می‌گفتند؛ از بس که روی زمین می‌خوابید و نامش با جوانمردی، مردم‌داری مبارزه با تکاثر وحمایت از فقرا گره خورده است.
بسیاری از مسئولین و مدیران هم در صف اول این مراسم ها هستند؛ گریه می‌کنند و می‌گویند علی(ع) الگوی ماست. «یا علی جان مقتدای من توئی»! واقعاً؟! ..
گفتن حرف‌های کلیشه‌ای و شعارهای دم‌دستی ساده است. بروید و نامه علی‌بن ابیطالب(ع) را به عثمان‌بن‌حنیف، عاملش در بصره بخوانید.
آنجا که می نویسد: «چگونه شب با شکم انباشته از غذا سر بر بالین نهم و در اطراف من شکم هایى گرسنه و جگرهایى تشنه باشد. آیا چنان باشم که شاعر گوید: تو را این درد بس که شب با شکم سیر بخوابى و در اطراف تو گرسنگانى باشند در آرزوى پوست بزغاله اى! آیا به همین راضى باشم که مرا امیرالمؤمنین گویند و با مردم در سختی هاى روزگارشان مشارکت نداشته باشم؟ یا آنکه در سختى زندگى مقتدایشان نشوم؟»
واقعاً مقتدای شما امام علی(ع) است؟ این درجه از فقر که تنها بُرش نازکی از آن به خاطر حجب و حیای ایرانی علنی می‌شود، دردآور است؛ حتی اگر تعداد گرفتاران به آن هزار نفر باشند که خودتان آمارش را بهتر می‌دانید باز هم برازنده ی جامعه ی ما نیست.
کاری به ریاکاری‌هایتان ندارم اما فقط می‌پُرسم چطور #مسئول هستید و نمی‌میرید از دیدن فقر مردم؟ چطور سکته نمی‌کنید؟ چطور برخی از شما می‌تواند به این راحتی اختلاس کند، دزدی کند، بعد متظاهرانه نماز بخواند و بگوید پیرو علی(ع) است؟!
به ما هم یاد بدهید که وقتی اینها را می‌بینیم قلب‌مان مثل انار شتک‌زده به دیوار، به قفسه سینه‌مان کوبیده نشود.. که گریه نکنیم.. که شب خواب‌مان ببرد. چطور نمی‌میرید از غصه؟!
محمدرضا سابقی