بیژن میرزایی - خدمت برادران و خواهران جانباز
من در سال ۳۱/ ۴ / ۱۳۶۷ در استان کرمانشاه شهرستان کرند یا دالاهو در ساعت ۷ صبح و در روستای سرمیل باباجانی مورد بمباران شیمیایی قرارگرفتم.

داری ۴ فرزند هستم، با این وجود هنوز مستاجرم با سه فرزند مدرسه ای. خودم از لحاظ بدن در وضع خوبی نیستم و ۵ بار به کمیسیون رفته ام که هنوز درصد واقعی به من داده نشده است.

برای درمانم نه پول دارو دارم و نه پولی که بابت ۷ ماه کرایه عقب افتاده منزل پرداخت کنم.
با اینکه قرار شده بود جواب کمیسیون مرا بدهند اما هنوز خبری نیست. با اینکه ۲۴سال است عروسی کرده ام نه همسر و نه بچه ها از دستم راضی نیستند. خواهش می کنم به خاطر دخترم کمک کنید. خداوند هیچ مردی را مقابل زن و بچه هایش خار نکند.