تاریخ : 1399,دوشنبه 10 شهريور16:00
کد خبر : 77377 - سرویس خبری : مسائل و مشکلات ایثارگران

معوقات ما چه شد؟



جانباز ۲۵درصد - بنده حقیر ذلیل، جانباز ۲۵درصد هستم، که بدنم پراز ترکشه و ۶/۲۴ شیمیایی اعصاب و روان هستم که بابت شیمیایی بودنم هیچ درصدی ندادن. اون زمان از پادگان امام حسن اعزام شدیم، الان که پیگیری کردم میگن تمام مدارک از بین رفته و نتوانستم نامه مدت حضور در جبهه را برای حالت اشتغالم بگیرم، دو تا صورت سانحه دارم یکی بابت مجروحیت شیمیایی ام در لشگر ۲۷، که تایید شده است و دیگری از فرمانداری خرمشهر بابت ۴۸ تا ترکش که هنوز در بدنم هستند، ۴ تا ترکش در کتف و کمرم هست ولی درصد واقعی کمرم را بهم نمیدن، هر دوتا دست و پاها و سینه ام پر از ترکش متعدد می‌باشد، با یه اعصاب خراب و داغون، خداوکیلی ۲۵ درصد حق مجروحیت من هست؟ درصد دیگه نخواستیم.

به من بعد از گذشت چهل سال از تاریخ مجروحیتم، تازه ۳ ساله که مستمری یه ملیون و هفتصد تومان میدن و کارت جانبازی گرفتم، چرا اینقدر جانبازان را آزار و اذیت میکنن؟ همه ماها در یک سنگر بودیم و از جان و دل بخاطر خاک و وطن دفاع کردیم، چرا به ماها معوقات نمیدین،؟ چرا اینقدر سنگ اندازی میکنن؟ ما همان داوطلبان میدان مین بودیم، حالا بد و بی ارزش شدیم،؟؟؟ یعنی ارزش یه معوقات را هم نداریم آن هم بعداز چهل سال زجر کشیدن و تحقیر شدن ؟؟؟

من با استخوان شکسته دست و زانو و پر از ترکش، مسافرکشی می‌کنم، مستاجرم، بیکار و بی پول، و تا خرخره زیر قرض و وام و بدهی و ... دیگه تا کی باید آخه تحقیر بشیم؟؟؟ آن هم جلوی زن و بچه هامون؟ بهترین سال‌های عمرمون در جبهه، زیر باران توپ و گلوله و خمپاره گذشت، بدنم پر از ترکش خمپاره ۶۰ هست، یه روانی به تمام معنا هستم که حوصله خودمم ندارم، حالا ببین زن و بچه  هام چی از دست ماها میکشن؟ پس فرق بین اونی که اصلا جبهه نرفته با امثال من چیه؟ به خدا همشون وضعشان توپه، ما شدیم فقیر، از درون خودمون را سوزاندیم از بیرون مردم را، همه میگن مملکت مال شما جانبازانه، پس کو؟؟ چرا ما ندیدیم، لااقل معوقات را از تاریخ مجروحیتم حساب کنید، بدهید واقعا، نه اینکه جلوی رسانه ها فقط شعار بدید، یه بیمه دی دارم که هیچ داروخانه ای قبولش نمیکنه، تازه داروهای من همه مکمل استخوان هستند که اون هم میگن جزو بیمه نیست، به کی باید درد دلمون را بگیم آخه؟؟؟

 شما ببینید همون کشورهای دشمن!!! به سربازهای مجروحش میگن قهرمان ملی، و بهترین ها را در زندگی براشون مهیا میکنن، ما که مسلمان هستیم!!! چی کار کردین واقعا برای جانبازان و اسرا و خانواده شهدا؟؟ شما که ماشاالله خودتون برادر عزیز از جنس ما هستید، چرا، چرا چرا؟؟؟ چرا جانبازان و اسرا و... باید اینقدر درد و رنج و گله و شکایت باید داشته باشن؟؟؟ شما را به خدا قسم میدم، آیا با ماهی یک و هفتصد با دو تا بچه بزرگ و مستاجر و بیکار و بی پول و مقروض و... می تونید ۱۰ روز زندگی کنید؟ خداوکیلی، مردونه، شرافتاً، این همه خفت و خواری برای امثال من بس نیست؟؟؟

 باید سر تا پای کسی که از جان خودش برای دفاع از مردمش و خاکش و ناموس گذشته، نباید طلا گرفت؟؟؟ طلا پیشکش، فقط معوقات هر کسی را از تاریخ مجروحیتش، بدون کاغذ بازی و بهانه تراشی و آزار و اذیت، یک جا، با احتساب تورم روز، پرداخت کنید، به خدا همه جانبازان این درد دلشونه، وجدانا"، برای یک بار هم که شده، عمل کنید واقعاً، نه اینکه فقط شعار بدید، همه دعاتون می کنند، بزارید این آخر عمری، لااقل خانواده‌هاشون یه خیری از پدر جانبازشون ببینند، نه اینکه تحقیرش کنند، شرافتاً، معوقات را پرداخت کنید بدون بهانه و سنگ تراشی، یعنی من جانباز، ارزش یه معوقات را هم ندارم؟ به خدا دیگه هیچی نمی‌خوام از شما، یا علی.