رئوف مرادی - جانباز 50 درصد هستم که اصابت تیر به پای راستم منجر به قطع آن شد و تا الان سه بار هم عمل قلب انجام دادهام.
پارسال به دلیل گرفتگی صدا و اثرات شیمیایی ناچار به عمل حنجره در بیمارستان امام خمینی شدم و الان هم در شرایط سختی به سر میبرم. همسرم به دلیل مشکلات عصبی دچار دیسک گردن و دیسک کمر شده و تحت درمان میباشد. پسرم نیز ناراحتی کَبِد دارد و تحت درمان است ولی دفترچهی درمانی آزاد دارد و تمام داروهایش را به صورت آزاد تهیه میکند؛ چون میگویند دارو خارجی است و به آن بیمه تعلق نمیگیرد.
از لحاظ مسکن هم در یک آپارتمان استیجاری به سر میبریم. سال 89 وام مسکن 18 میلیونی گرفتم و به این وسیله دو دانگ از آپارتمان را توانستم بخرم و تا الان بابت 4 دانگ باقی ماندهاش اجاره میدهم. الان شریک همان آپارتمان گفته یا اجاره را میبرم بالا یا بقیهی حقالسهم آپارتمان را بخر! من هم که نه توان پرداخت اجارهی بالا را دارم و نه توان خرید آن را.
متأسفانه خودرو هم نداریم و هر دفعه برای رفت و آمد دکتر در تبریز، باید نصف حقوقم را هزینه کنم.
برای وام اشتغال به بنیاد که مراجعه کردم تا برای همسرم بتوانم مغازهای اجاره کنم تا لااقل هزینهی اجاره خانهام را از این طریق تأمین کنیم، می گویند اولویت با خانوادهی شهداست و شامل شما نمیشود.
بنیاد شهید هیچ نوع همکاری با ما ندارد و حتی دیدار و سرکشی از ما نداشته است. حتی در ایام کرونا دریغ از دادن یک محلول ضدعفونی ناقابل از طرف بنیادشهید!
در پرونده ام چندین خدمات ثبت شده که تا کنون ندیدهایم. بنیاد آمار الکی میدهد و نمیداند ما تشنهی صداقتیم!