شهید گمنام - سال های پیشین، چه آزاد و رها هر گاه دل می لرزید و تنگ میشد، کبوتر می شدیم و پر می گشودیم و تا دور گنبدت پر می گرفتیم
دور سرت می چرخیدیم و تا دل قرار بگیرد، عاشقانه هایمان را نثارت می کردیم
حال شهادتت نزدیک است و ما دور...
داغ دوری از کربلا در اربعین جدت، کم بود!... از دیدار تو هم محروم شده ایم
شهادتت در راه است و ما عزادار... اما غصه فراقت، درد دیگری ست...
این غزل را سال قبل... وقتی که هیچ مانع مزاحمی جز گاهی بی توفیقی‌ها مانع دیدارت نبود.... و به خدمت رسیده بودیم... توفیق و اذن دادی سلطان عشق...
تقدیم به آستان مقدست
امام رضای (ع) دل خودمان
تقدیم... با عشق
می روم تا که بگویم به همه جان اینجاست
مرهم زخم دل بی سر و سامان اینجاست
پای این گنبد زرین تو باید جان داد
نقطه عطف همه عالم امکان اینجاست
تا غریبانه نگردند به گرد حرمت
درنیابند که درمان غریبان اینجاست
قربت و بندگی و ذکر و دعا و صلوات
هرچه توفیق بخواهی، همه اش هان اینجاست
.jpg)
«یار با ماست چه حاجت که زیادت طلبیم»
دولت صحبت آن خسرو خوبان اینجاست
گلعذاری ز گلستان جهان ما را بس
آی عشاق بیایید گلستان اینجاست
ای گدایان بشتابید به درگاه کرم
بارگاه کرم شاه خراسان اینجاست
شعر و عکس از شهید گمنام