ولی‌الله عبداللهی‌پور از یاران شهید حسین علم‌الهدی بود که با جمعی از دانشجویان و دانش‌آموزان و اقشار دیگر مردم در هویزه به شهادت رسیدند.
میلاد کریمی دبیر ستاد فرهنگی زیارتگاه شهدای هویزه در گفت‌وگویی در خصوص مادر شهید «ولی‌الله عبداللهی‌پور» که به تازگی دار فانی را وداع گفته و به فرزند شهید خود پیوسته است اظهار داشت: سرباز وظیفه شهید «ولی الله عبداللهی پور» ششم شهریور ۱۳۳۹ در ایلام به دنیا آمد و در زمان شهادت، ۲۰ ساله بود.
این مسوول فرهنگی درباره فعالیت‌های مبارزاتی شهید عبداللهی پور نیز گفت: این جوان ورزشکار در سال‌های آخر دبیرستان به صف انقلابیون پیوست. شعارنویسی، پخش اعلامیه، نگهبانی کوچه و محله و خلاصه هر کاری که می‌توانست، از اقدامات این شهید والامقام در روز‌های انقلاب بوده است.
وی افزود: شهید عبداللهی پور از شهدای سرافراز ارتش جمهوری اسلامی ایران و جمعی تیپ ۳ زرهی همدان- گروهان یکم-گردان ۱۲۴ بود که در کنار رزمندگان بسیجی و سپاهی در حماسه هویزه و عملیات نصر حضور داشت و همراه با بیش از ۱۴۰ شهید دیگر ارتش در این عملیات به شهادت رسید.
کریمی گفت: نقل است که شهید عبداللهی پور همواره به همرزمانش می‌گفت: «بزرگترین آرزویم این است که بعد از پیروزی بر عراق بروم فلسطین و رو در روی اسرائیل بجنگم.»
دبیر ستاد فرهنگی زیارتگاه شهدای هویزه خاطرنشان کرد: تانک‌های رژیم بعث عراق، پیکر به خون غلتیده شهدای هویزه را زیر شنی‌شان لِه می‌کنند تا خاطره اسب تازی یزیدیان بر پیکر پاک سید و سالار شهیدان در عصر عاشورا، مجسم شود و بدین سان هویزه، کربلایی دیگر می‌شود.
وی افزود: از آنجا که در زمان حماسه و شهادت کربلاییان هویزه هنوز پلاک شناسایی مرسوم نشده بود، بسیاری از این شهدا گمنام به خاک سپرده شدند و یا به دلیل نحوه خاص شهادتشان پیکری از آن‌ها به دست نیامد که شهید والامقام عبداللهی پور از آن دسته شهداست.
دبیر ستاد فرهنگی زیارتگاه شهدای هویزه خاطرنشان کرد: البته به یاد ایثار و قهرمانی جاودان این سرباز عالی‌مقام وطن، سنگ یادبودی در ردیف دوم قبور مطهر یادمان شهدای هویزه در نظر گرفته شده که زیارتگاه همیشگی عاشقان و دلدادگان شهداست.
مسوول امور پژوهشی یادمان شهدای هویزه اضافه کرد: در واقع دو شهید از ۱۴۲ شهید ارتش که از تاریخ ۱۵ لغایت ۲۶ دی ۱۳۵۹ در جریان عملیات نصر در منطقه عملیاتی هویزه شربت شهادت نوشیدند، در یادمان شهدای هویزه و در کنار شهدای بسیج و سپاه، سنگ یادبود دارند که یکی از آن‌ها این شهید عزیز است.
میلاد کریمی در خاتمه به بیان خاطره‌ای از مادر والامقام شهید عبداللهی پور پرداخت و گفت: مرحوم حاج خانم نقل می‌کردند که وقتی خبر شهادت، ولی الله را شنیدم سرم را به سمت آسمان گرفتم و خیلی قرص و محکم گفتم: «الحمدالله. باید شهید می‌شد. برای، ولی الله، مرگ در رختخواب کم بود.»
۱۵ دی ماه ۱۳۵۹ اولین عملیات گسترده ایران با همکاری نیرو‌های ارتش و سپاه با نام «نصر» انجام شد. هدف از عملیات، آزادسازی منطقه عمومی جفیر، پادگان حمید و در ادامه آزادسازی کوشک و طلائیه و در نهایت پیشروی به سوی خرمشهر و حرکت به سمت بصره بود. روز اول عملیات با پیروزی‌های چشمگیر و تصرف توپخانه عراق و اسارت حدود ۸۰۰ بعثی متجاوز به پایان رسید.
اما در روز دوم ارتش عراق که در آن ایام بسیار مجهز و آماده بود به جبران این شکست، نیرو‌های بی‌شماری را روانه منطقه کرد و روز ۱۶ دی صد‌ها تانک، بچه‌هایی که حتی آذوقه و اسلحه کافی نداشتند را به محاصره درآوردند. حماسه مردان هویزه که جمعی از بهترین جوانان دانشجو، تعدادی از فاتحان لانه جاسوسی، دانش آموز، پاسدار، بسیجی و قشر‌های مختلف مردم را شامل می‌شد، پس از نبردی جانانه در کنار فرمانده دلاورشان سید محمد حسین علم الهدی، مظلومانه شهد شهادت نوشیدند.