فاشنیوز - بازدید دانشجویان خارجی از گلزار و موزه شهدا در بهشت زهرا گفت و گویی دوجانبه و کوتا با یکی از این دانشجویان از آلمان انجام گرفت و نظر وی را درباره بعضی مسائل جویا شدیم.
نظرتان را به این گفت و گوی کوتاه جلب می کنیم.
چند ساعت است که شما در بهشت زهرا هستید؟
- از ساعت صبح خیلی زود.
کجاها رفتید؟
- مزار شهدا و موزه و سالن
الان برای چه شما اینجا هستید و این اشکها برای چیست؟
- نارحتم و دلم میسوزد.
کجا زندگی میکنید؟
آمریکا؛ 30 سال است در شهر ناسنا زندگی میکنم. این گروه از دانشجویان از کشور آلمان آمدهاند؛ دانشجوی علوم سیاسی هستند و ایران را خیلی دوست دارند. اسم من کریستیناست و از آلمان میآیم و شهر فرانکفورت. علوم سیاسی خواندهام. گروه ما خیلی خوشحالاند که ایران هستند؛ چون ما ایران را دوست داریم و میخواهیم با فرهنگ و مردم ایران آشنا بشویم و ببینیم چگونه زندگی میکنند و با خود سوغات فرهنگی برای مردم کشورمان ببریم.
آیا شما در اینجا تروریست دیدید؟
- ندیدم! انتظار هم نداشتیم که ببینیم.
ولی آمریکا می گوید مسلمان ها همه تروریست هستند؟! در حالیکه ما بزرگترین قربانی تروریست هستیم.
- ما آن چیزی که از مسلمان ها می گویند و هر چه که آنها می گویند را قبول نداریم. ما خودمان شاهد هستیم اینطور که آنها می گویند نیست و فکر هم نمی کنیم که اینجا تروریست باشد.
به عنوان دانشجوی علوم سیاسی نظر شما در باره حقوق بشر و عدالت چیست؟
- حقوق اساسی را هر انسانی باید داشته باشد و باید سازمان حقوق بشر هم از آنها حمایت کند و ما به این مسئله معتقدیم.
آیا سازمان ملل به وظیفه اش عمل می کند؟
- آن سازمان ها باید صدای ما انسان ها باشند و من معتقدم خیلی از آنها آنجا درست عمل نمی کنند. از شما هم ممنونیم که توانستیم اجرای فیلم را ببینم. شما وظیفه تان چیست و چرا مصاحبه می کنید؟
(جواب توسط یکی از کارکنان موزه در بهشت زهرا) ما وظیفه مان این است که صدای مظلومیت این پیکرهایی که زیر خاک هستند را به گوش همه ی دنیا برسانیم.
- آیا ایرانیان به سازمان ملل و سازمان های جهانی اعتماد دارند؟
ما به هیج وجه به این سازمان ها اعتماد نداریم ولی چشم ما به مردم دنیا و وجدان های بیدار مردم دنیاست؛ همین مردمی که این روزها در دنیا بیرون آمدند و ضد جنگ شعار دادند. ما واقعا از چیزی هم ترسی نداریم و به وعده احدیالحسنین اعتقادداریم.
- احدی الحسنین یعنی چه؟
یعنی یا ما پیروز می شویم یا شهید. من افسوس می خورم که چرا نمی توانم الان در سوریه و لبنان باشم؛ چون واقعاً با دولتمان سر این موضوع که اجازه اعزام ما را نمی دهند مشکل داریم.
|سید محمد جوزی