تاریخ : 1399,پنجشنبه 18 دي20:25
کد خبر : 80097 - سرویس خبری : اخبار

شکوائیه جانبازان ماده ۳۸

شما را به خدا ماده ۳۸ را جدی بگیرید


شما را به خدا ماده ۳۸ را جدی بگیرید

فکر می‌کردیم بعد از دفاع مقدس هم مانند دوران جنگ، از ارج و قربی که در زمان جنگ داشتیم برخوردار می‌باشیم!...

فاش نیوز - با سلام و عرض ادب و احترام خدمت ولی نعمتمان مقام عظمای ولایت امام خامنه ای حفظه‌الله، درود خداوند بر شهیدان راه حق و حقیقت و سلام بر ایثارگران دوران سخت دفاع مقدس که با مردانگی و دلاورمردی و بدون در نظر گرفتن سن و سال، بر خود واجب دانستند به ندای امام خود لبیک گفته و برای حفظ و حراست از ارزش‌های نظام مقدس جمهوری اسلامی و همچنین دفاع از آب و خاک و ناموس، جان خود را کف دست گرفتند و تمام آرزوهای خود را به فراموشی سپردند تا بتوانند دل آقا امام زمان (عج) و امام و شهدا را شاد نمایند و موجب یأس و نا امیدی دشمنان جهانی این آب و خاک شوند.

این سخن ایثارگران مشمول ماده 38 از قانون جامع خدمات رسانی ایثارگران می‌باشد. فکر می‌کردیم بعد از دفاع مقدس هم مانند دوران جنگ، از ارج و قربی که در زمان جنگ داشتیم برخوردار می‌باشیم!
اما چه فکر می‌کردیم و چه می‌بینیم؛ این دلیرمردان دوران سخت که تمام آرزوهای خود را به فراموشی سپرده و راهی نبرد حق علیه باطل شدند با سن و سال‌های متفاوت، اکثر زیر بیست سال با تحصیلات کم و اما راه نبرد و مقابله را با دشمنان زبون ترجیح دادند و بدون ریا و غرور و تکبر همه و همه در کنار هم در یک صف متحد و با انسجام جنگیدند.

عزیزانی که با خونشان سرزمین‌های غرب و جنوب را آبیاری نمودند و رفتند. خوشا به حالشان که رفتند و نیستند ببینند هرچند روح بلندشان نظاره‌گر ما و دوستانشان و اعمالمان می‌باشد؛ شکی نیست، اما افسوس و هزاران افسوس به حال آنانی که از قافله‌ی شهدا جا ماندند و می‌بینند و شاهد زخم‌های کهنه دوران اسارت و دوران مجروحیت‌شان می‌باشند که روز به روز بر آنان غلبه خواهد نمود و بر درد و رنج‌هایشان افزوده می‌شود و به علت جراحت‌های دوران اسارت یا دوران مجروحیت یکی بعد از دیگری به دوستان شهیدشان می پیوندند؛ اما همچنان بازهم حکایت آرزوهای جوانی را و این بار به نحو دیگری آرزوهای دوران پیری با وعده وعیدهای فرماندهان و همرزمان زمان جنگ خود که متولیان ایثارگران و زجرکشیدگان و فراموش شدگان می‌باشند؛ اما حال برای دیدنشان باید پشت درهای بسته متوقف شویم!

چرا ما که در روزهای دفاع مقدس بهترین‌ها بودیم، حال فراموش شدگان هستیم؟ چرا تصویب و رسانه‌ای کردند که حال بعد از 10 سال صدقه‌وار اجرایی می‌نمایند و به شعور و فهم ایثارگران توهین می‌نمایند؟ چرا زمانی که نوبت به ایثارگران می‌رسد، تمام آن چیزی که قانون و مصوب شده است، برای اجرایی شدن مجدداً قابل تغییر و اصلاح می‌دانند. مشکل کار کجاست؟ آقاجان از مسئولین متولی ایثارگران بخواهید ایثارگران چه گناهی را مرتکب شده‌اند؟! اگر گناهی مرتکب شده‌اند، بفرمایند تا ایثارگران هم متوجه این گناه خود باشند.

 مگر قانونی که خودشان نوشتند و تصویب نمودند و در حال حاضر هم خودشان اجرا کننده هستند، چرا با شک و تردید و صدقه‌وار در حال اجرایی شدن می‌باشد؟ چرا 10 سال است با وعده و وعیدها ایثارگران ماده 38 را به تمسخر گرفته اند؟ اگر اشکال داشت چرا نوشتند؟ چرا تصویب نمودند؟ چرا بعد از ده سال مجدداً به فکر اصلاح و تغییر دستورالعمل اجرایی ماده 38 افتادند؟

 چرا در نگارش آن در زمان نوشتن نامی از درصد وجود نداشت؟ چرا حال دارند با نام بردن از درصد بین ایثارگران فرق قائل می‌شوند؟ چرا برای یک بار هم شده با این دلیر مردان که از آنها به‌عنوان ولی‌نعمت نام برد می‌شود روراست نیستند و حقیقت مشکل را بازگو نمی‌کنند؟ چرا این بی توجهی‌ها درخصوص دیگر ارگان‌ها و سازمان‌ها اتفاق نمی‌افتد؟ چرا مصوبات آنها به ماه‌ها و سال کشیده نشده و اجرایی می‌گردد؟ آیا ایثارگران سربار بوده اند و هستند؟ اگر چنین می‌باشد آقاجان شما از مسئولین و متولیان ما بخواهید تا بگویند تا دیگر ایثارگران دنبال حق و حقوق خود نباشند.

 چرا فقط و فقط ایثارگران در دوران‌های نیاز بر سر زبان‌ها می‌افتند؟ برای کسب صندلی‌های ریاست و قدرت؟ چرا فقط ایثارگران را نوردبانی کرده‌اند برای ترقی پست و مقام؟ آیا شأن و منزلت ایثارگری فقط در همین مواقع بوده است؟ آقاجان با کدام زبان درد دلمان را بازگو کنیم؟ از بی‌قانونی درخصوص ایثارگران؟

آقاجان مسئولین و متولیان ایثارگران کاری با ما نموده‌اند که تمام ملت ایران فکر می‌کنند مملکت هرچه دارد به ایثارگران داده‌است. چون همیشه متولیان ما یک طرفه در رسانه‌ها نشسته‌اند و از ایثارگران سخن به میان آورده‌اند و در نهایت صدقه‌وار اجرایی نیم بند با هزاران حرف و سخن بر ایثارگران ماده 38 منت می‌گذارند که همین که هست می‌بینید.

دریغ از آنکه خودشان تصویب کردند و نوشتند و اما حرف‌های خوب و زیبا خیلی می‌زنند و ناممان را در بوق و کرنا کرده‌اند. ایثارگران، ایثارگران، آقاجان ما همان سربازان ولایت مدار دوران دفاع مقدس بوده و هستیم و جانمان را فدای آن قلب رئوفتان خواهیم نمود. همچنان که فدای امام شهدا نموده بودیم تا سایه پر نعمتتان بر سر ما باقی باشد تا ظهور آقا و مولایمان امام زمان علیه السلام هچنان فدایتان خواهیم کرد. اما یک تفاوت داریم با زمان دفاع مقدس که آن زمان جوان و قدرتمند بودیم اما حال با گذشت 33 سال از جنگ، پیر شده و با زخم‌های کهنه و درد و رنج‌های فراوان گوش به فرمانتان هستیم و خواهیم بود.

آقاجان استدعا داریم از سردار سرلشکر باقری عزیز، مسئول ستاد کل نیروهای مسلح بخواهید به مشکل ما ایثارگران ماده 38 طبق دستورالعمل اجرایی ماده 38 اقدام نمایند و ایثارگران را از این انتظار 10 ساله نجات دهند و اگر هم غیر از این می‌باشد که ایثارگران ماده 38 در شک و شبهه می‌باشند، آن را رسانه‌ای نموده و نمایندگان ایثارگران ماده 38 را طبق دستور العمل ماده اجرایی متقاعد به راستی آزمایی در خصوص احکام صادره از طرف ستاد کل محترم نمایند، در حالیکه مغایر با دستورالعمل می‌باشد.

نه اینکه بعد از 5 سال از تاریخ ابلاغ اجرایی شدن آن تازه به فکر اصلاح و تغییر دستور العمل فوق افتاده‌اند! تا تغییرات در آن انجام نمایند و با گذشت 33سال از جنگ هنوز جایگاه خود را در نظام مقدس جمهور اسلامی ایران نمی‌دانیم کجاست و هنوز تکلیف پایان بازنشستگیمان در هاله‌ای از ابهام بوده و می‌باشد؛ در حالی‌که بالای 33 سال از زمان مجروحیت و اسارتمان می‌گذرد و هر روز از جمع ایثارگران کاسته شده و به دوستان شهیدمان می‌پیوندیم. یکی به‌خاطر کهولت سن، یکی به‌خاطر عارضه‌های مجروحیت و اسارت.

آقاجان به مسئولین محترم ستادکل بفرمائید این ایثارگران روزی بود که مایه افتخار و سربلندی نظام و ارزش‌های انقلاب بودند و باعث رعب و وحشت در میان دشمنان نظام بوده و خواهند بود.

سن ما ایثارگران اکثراً نزدیک به 60 سال است. طبق آمار و روالی که پیش می‌رود، یک دهه‌ی دیگر نامی از ایثاگران دفاع مقدس در ایران باقی نمی‌ماند و تمام ایثارگران از دنیای فانی به دنیای باقی سفر نموده و به همرزمان شهیدشان پیوسته‌اند و در این 33 سال صندوقی بنام صندوق بازنشستگی نداریم و... آقاجان تا همین جا بس است. بیشتر از این نمی‌خواهیم بر دغدغه‌های شما ولی‌نعمتمان بیفزائیم. اگر مزاحم اوقات شریفتان شدیم چونکه جزو فراموش شدگان هستیم و کسی پاسخی درست طبق قوانین مصوب خودشان به ما نمی‌دهند و تنها راه نجات خود را شما سرورمان دانسته و می‌دانیم.

در پایان سفارش این بندگان درد کشیده، ایثارگران دفاع مقدس را به مسئولین ستادکل در خصوص اجرای دقیق دستورالعمل ماده 38 دعوت نموده تا اینکه بعد از 10 سال از زمان تصویب دائمی شدن آن و بعد از 5 سال از اجرایی شدن آن به فکر تغییر و اصلاح آن باشند. حال به چه دلیلی فقط خودشان و خدایمان داند چرا که جای تعجب دارد. چرا در دقیقه 90 به فکر تغییر و اصلاح افتاده‌اند! و بگذارند دعای خیر و پر برکت این دلیرمردان و خانواده‌های این مردان، روزهای سخت در همین دنیای فانی بدرقه راه و جان وسلامتی و مالشان باشد در درگاه خداوند تبارک و تعالی و نگذارند این حق الناس در دادگاه عدل الهی با شکایت حدوداً 52000 نفر ایثارگر مشمول ماده 38 که 44000 هزار نفر ایثارگر بالای 25 درصد و حدودا 8000 نفر ایثارگر زیر 25 درصد که در قانون و دستورالعمل ماده 38 نامی از درصد برده نشده است، پرونده‌ای تشکیل شود و رسیدگی آن را به قاضی‌الحاجات واگذار نمایند تا در دنیای باقی حق به حقدار برسد که خواهد رسید اما آن زمان برای جبران دیر است و نگذارند طعم بازنشستگی را بعد از رحلتمان بچشیم. شاید هنوز عمری باقیست. این طعم بازنشستگی برای جبران کم و کاست زندگی پردرد و مشقتی که داریم، گوشه ای از آن را جبران نماید.

و جا دارد از آقای حاج مهندس اوحدی و تیم همراهش که در این مدت زمان کوتاهی که در جایگاه مقدس سازمان بنیاد شهید و امور ایثارگران قدم نهاده‌اند و از جنس خود ایثارگران می‌باشد و دغدغه‌های ایثارگران را دغدغه‌های خود می‌داند، تقدیر و تشکر نموده و الحق والانصاف که بنیاد شهید و امور ایثارگران از زمان تاسیس چنین مدیر و مدبری را به خود ندیده است و از مقام عظمای ولایت ولی نعمتمان امام خامنه ای عاجزانه درخواست می‌نمائیم که راهکاری را برای وزارتخانه شدن بنیاد شهید و امورایثارگران مدنظر قرار داده که یکی از مشکلات بزرگ جامع ایثارگران همین وزارتی نبودن سازمان بنیاد شهید امور ایثارگران می‌باشد که تا از جایگاه قانونی‌تری برخودار باشد تا در خصوص مشکلات و نارسائی‌های موجود در چند سال اخیر و بعد از این حداقل، یک جایگاه رسمی‌تر و قانونی‌تر در کابینه‌ی دولت باشد نه هر موقع دولتمردان خواستند، نگاهی هم به سازمان مقدس بنیاد شهید و امور ایثارگران داشته باشند آن هم به طور صدقه وار.

در پایان درد دل‌های فرزندان حقیرتان اگر باعث رنجش ولی نعمتمان شد، ما را به آن بزرگی که در درگاه ایزد منان دارید عفو نمائید و از تقصیرات ما بگذرید و از خداوند منان برای شما عزیز دلمان که جانمان را فدای وجود شریف و نازنینتان خواهیم نمود، بهترین‌ها را از درگاه او همراه با سلامتی و طول عمر بابرکتتان خواستاریم و امیدواریم پایدار و برقرار باشید و عمر با عزتتان متصل به ظهور امام زمان علیه السلام باشد. به کوری چشم بدخواهانتان و دشمنان این نظام مقدس و پرچم برافراشته انقلاب اسلامی به دست مبارکتان تحویل منجی عالم بشریت حضرت مهدی(عج) گردد.


خدمتگزاران جانبازان و آزادگان ماده 38