فاش‌نیوز - مـــــــــــــــن شهیدزاده شــدم و خیـــــــلی‌ها آقازاده اما یک آقــایی که اتفاقاً امروز فرزندانش چه مونث و چه مذکر، خلاف جهت انقلاب و امام و رهبری گام برمی‌دارند؛ در آخرین پوستــر انتخاباتی ‌اش درمقابل رقیبش این جمله را نوشت که (میان ماه من تا ماه گردون تفاوت از زمین تا آسمان است) هیچ‌وقت این گفته از ذهنم بیرون نمی‌رود که آن آقا که خودش را ارجح می‌دانست، افکارش را هم ارجح بر قوانین نظام می‌دانست.

  لذا از همین جهت بر آن شدم که بنویسم من شهیدزاده شدم. آقازاده نشدم. این بدان معنا نیست که پدر من آقا نبود. اتفاقا چه دوستان و چه دشمنان شهدا را در جهت آقــــایی و ایثارگری و اقتدارآفرینی تکریم می‌کنند و این نگاه جامعه نسبت به شهیدزادگی ما بسی افتخار است که آقایانمان آفریدند. ما آقازادگان خون و شرف و ایثار و امنیت و اقتدار و... شدیم، آنها آقازادگان خارج نشین سگ‌باز لامبورگینی سوار شدند.

 ما آقایانمان، مرشد همه جوانان عالم شده و آنها آقایانشان، مریدان کدخدا و امثالهم شدند. آقازادگی در نداشتن شرافت و دیانت و اصالت نیست. آقازاده‌ای میتواند ادعای آقازادگی بکند که صادقانه، آقایش را جهان قبول داشته باشند نه اینکه تکان بخوری، هزاران هتک حرمت ببینی! طوری زندگی کنی در اشرافیت و خودارجح‌بینی که حتی قادر نباشی سرخاک پدرت بروی.

آقا، محمدعلی رجایی بود که آقازاده‌اش یک مغازه محقر دارد. آقا، همین جنتی موردتهاجم همه دشمنان است که آقازاده‌اش یکی دو تا از انگشتان دستش، یا نوک ندارند یا وسط زیر تیغ اره برقی بریده شدند و در کوچه‌های شهر نجاری دارد.

آقا، بهشتی بود، آقا، باهنر بود، آقا امام بودکه حاج مصطفی آقازاده‌اش شد. آقا، حاج قاسم بودک ه زینب بزرگ زاده شد. بله آقا، اینها بودند. آقا، شهید نامجو بود. آقا، شهیدکلاهدوز بود. آقا، شهدایی هستند که فرزندانشان در بی‌ادعایی پای همه چیز ایستاده‌اند.

آقا، شهید "راه خدا امیریان" بود که پنج روز بعد از حمله‌ی عراق، عازم شوش شد. شش فرزندشش ماهه تا پانزده ساله را رها کرد در یک خانه‌ی محقر و رفت تا مرز شهادت و هنور آن فرزندان، در همان خانه‌ی محقر هستند. این آن آقایی است که مصداق کلام امام راحل بود.

رضاامیریان فارسانی