سرباز ج فراموش شده - تیر و ترکش خمپاره هم اعصاب و روان ما را به هم ریخته و هم با پای مصنوعی و ترکش هایی در بدن، مستاجر هم که باشی شد دنیا برایت تنگ می شود.

درحال حاضر باید دو چیزداشته باشی، تن سالم و پول!

تصورکنید بر کسی که هر دوی اینها را ندارد چه می‌ گذرد.

خودتان می گویید جانبازان شهیدان زنده اند! پس چرا تازنده ایم به داد ما نمی رسید؟ واقعا درحق ما جانبازان ظلم شده و بنده با پای مصنوعی و ترکش هایی در بدن  و مشکلات اعصاب روانی که دارم جانباز زیر هفتاد درصد هستم. واقعا چرا به جانبازان زیر۷۰ درصد  اهمیتی داده نمی شود؟ هرقانونی که می آید می گویند برای جانبازان هفتاد درصد هست، پس گناه ما چیست که ۷۰ درصد نشدیم؟

آیا ما همسر و بچه نداریم و آیا ما زجر و سختی و بدبختی و مشکلات مالی نداریم؟

ناراحت نیستم از اینکه خدمات به جانبازان ۷۰درصد می دهند و اگر دنیا را هم به آنها بدهند باز هم کم است، ولی بحث من این است چرا جانبازان زیر۷۰ درصد باید اینقدر زجر بکشند؟ چرا کمیته امداد و بهزیستی برای افراد تحت پوشش خود به صورت رایگان خانه درست می کنند، اما بنیادشهید فقط یک وام مسکن می دهند و تا ریال آخر آن را پس می گیرند؟ ای کاش لااقل ازدواج نمی کردم و آنها را اسیر خودم نمی کردم!

جانبازان واقعی همسران جانبازان هستند که خیلی سختی می کشند، ما جانبازان جلوی توپ و تانک ایستادگی کردیم و شما در حق ما چه کرده اید؟ حرف مردم راتحمل می کنیم و دم نمی زنیم.

  مردم خیال می کنند بنیادشهید هر آنچه را که ما بخواهیم به ما می دهد. واقعا از این وضعیت خسته شدیم، درحق ما ظلم ستم شده است. به خیلی از مسیولان نامه داده ام اما جوابی نگرفته ام.

به داد ما برسید!