فاشنیوز - توسل به امام زمان (عج) در ماه مبارک رمضان
چند روزی است که ایام الله ماه مبارک رمضان سال 1400 را سپری میکنیم. در ماه سیر الی الله قرار داریم. ماهی که در وجودمان میسوزاند هر آنچه که غیر خدایی است؛ چه در عمل، چه در گفتار و چه در نیّاتمان.
گنجینه نورانی قرآن، رمضان است
آرامش دلهای پریشان، رمضان است
مجموعه گلهاست شب و روز عزیزش
یعنی به حقیقت که گلستان، رمضان است
هر چه بیشتر دهان از غیر خدا ببندیم، توشهمان از سفره مهمانی بیشتر خواهد بود. یکی از اعمال سفارش شده در این ماه خواندن قرآن کریم است. با خواندن آیه آیه از صحیفهی انسان ساز قرآن کریم، ارتباط کاملتری با ملکوت پیدا مینماییم و راه پروازمان برای رسیدن به ارواح روحانی سهل و هموارتر میگردد.
یکی از آیات الهی قرآن اشاره مینماید که سرنوشت یک سال انسانها ارتباط تنگاتنگی با میزان خشنودی امام زمان (عج) از آنها دارد. "وَتنزَّلُ الْمَلَائِکَةُ وَالرُّوحُ فِیهَا بِإِذْنِ رَبِّهِم مِّن کُلِّ أَمْرٍ ". در آن شب، فرشتگان با روح به فرمان پروردگارشان براى هر کارى فرود میآیند. طبق تفاسیر موجود دربارهی این آیه، فرشتگان شبهای قدر برای کسب تکلیف و عرضهی اعمال انسانها به محضر امام زمان (عج) به سوی زمین بال میگشایند.
در آتش شرم از شما، آهست دودم
ای کاش از شرم آب میشد این وجودم
هر جا تو بودی با من و من بی تو بودم
آنقدر بودی عاشق من، من نبودم
همچنین یکی از دعاهایی که در این ماه خوانده میشود، دعای افتتاح است که فرازهای این دعا اشاره به دوران غیبت امام دارد.
در آخرین جملات این دعا چنین با خدا درد دل میکنیم:" اَللّهُمَّ اِنّا نَشْکوُ اِلَیْکَ فَقْدَ نَبِیِّنا صَلَواتُکَ عَلَیْهِ وَالِهِ وَغَیْبَهَ وَلِیِّنا وَکَثْرَهَ عَدُوِّنا وَقِلَّهَ عَدَدِنا وَشِدّهَ الْفِتَنِ بِنا وَتَظاهُرَ الزَّمانِ عَلَیْنا فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَالِهِ وَاَعِنّا عَلى ذلِکَ بِفَتْحٍ مِنْکَ تُعَجِّلُهُ وَبِضُرٍّ تَکْشِفُهُ وَنَصْرٍ تُعِزُّهُ وَسُلْطانِ حَقٍّ تُظْهِرُهُ وَرَحْمَهٍ مِنْکَ تَجَلِّلُناها وَعافِیَهٍ مِنْکَ تُلْبِسُناها"...
خدایا ما به تو شکایت کنیم از نبودن پیامبرمان که درودهاى تو بر او و آلش باد و از غیبت مولایمان و از بسیارى دشمنان و کمى افرادمان و از سختى آشوبها و از کمک دادن اوضاع زمانه به زیان ما. پس درود فرست بر محمد(ص) و آلش و کمک ده ما را بر این اوضاع به گشایش فورى از طرف خود و برطرف کردن رنج وناراحتى و یارى با عزت و ظاهر ساختن سلطنت حقه و رحمتى از جانب تو که ما را فراگیرد و تندرستى از طرف تو که ما را بپوشاند.
قرن 1400 شمسی تمام شد و نالههای زخمیمان را به دست قاصدکهایی سپردیم که جمعهها به تماشای ندبههای باران زدهمان میآمدند ..
ما جمعههای انتظار رمضانی بیشماری را به غروب رساندیم و او نیامده است هنوز ...
و همچنان در پردهی غیبت ماند و ماند ...
کیست که نداند تمام لحظههای ما از نبودن او بوی غم گرفته؟!
که اگر بیاید، برهوت زندگیمان به یمن قدوم سبزش بهار میشود ...
اینک در اولین جمعهی ماه مبارک رمضانِ سال 1400، دست توسل و دعا به سوی خدا بلند کرده و از سویدای دل برای تعجیل در ظهورش دعا کنیم:
ای تو خورشید، بپاخیز که با چشمانت
قفل صد صبح دل انگیز خدا باز شود
الهی آمین ..
یادداشت از جعفری