تاریخ : 1400,چهارشنبه 05 خرداد15:10
کد خبر : 82988 - سرویس خبری : بدون ویرایش از شما

این چه قوانینی است که وضع می کنید!



آقایان و متولیان قانونگذار، این چه قوانینی است که وضع می کنید!

چرا قوانین ایثارگری بار اخلاقی ندارد! دو قانون وضع شده را قید می کنم، سپس تحلیل آنان و تفسیر آن؛

یک: جانبازان متوفی 70 در صد، شهید محسوب می شوند.

دو: فرزندان شهدای شاغل، از قوانین مزایای امتیازات یک جانباز 50 در صد، بهره می برند، بجز دو مورد...

حال با شاره به این دو قانون، خودم را مثال می زنم، که باید بمیرم و کفنم بپوسد تا تنها فرزندم، مشمول این امتیازات قانونی شود!

اگر در طول تاریخ بشریت، از روز نخست تا به حال بنگریم، دیده ایم همه‌ی پدران، با هر دین، ملیت و قومیتی، همیشه و همه جا برای نجات و حمایت از فرزندانشان، از جان خود مایه می گذارند. حال دین اسلام و شیعه که دین ماست، چه می گوید؟

فرزندان جانبازان 70 درصد، با تمام مشکلات و سختی های پدرشان کنار آمده‌اند و هیچکدام راضی به مرگ پدرشان نیستند؛ مانند فرزند خودم. اما خود من باید آرزوی مرگ کنم؛ تا زندگی فرزندم ارتقاء پیدا کند! به والله، آرزوی چنین مرگ زود و به هنگامی را دارم. حال که خودم زندگی خودم را کرده‌ام و پس از مرگم، خانواده ام تامین هستند، چرا آرزوی مرگ نداشته باشم!

اکنون 53 سال دارم و در نهایت، چقدر دیگر می خواهم عمر کنم؟! اکنون فرزندم شاغل و متأهل است و در ابتدای زندگی مشترک با همسرش. فقط دوست دارم چند صباحی بگذرد، لذت داشتن نوه را تجربه کنم؛ که می گویند: (نوه، از فرزند نیز، عزیزتر است). حال که چنین چیزی است که می گویند، حاضرم زودتر به دیار باقی بروم، فرزندم بتواند با استفاده از مزایای قوانین فرزند شهید، زندگی به مراتب بهتری داشته و فرزند خود را، که نوه ام محسوب می شود، بیشتر حمایت کند؛ حتی اگر بنده در قید حیات نباشم!

در انتهای این بحث، دو پیشنهاد دارم:

یک: این قانون را اصلاح کرده و اجازه دهید از اکنون که زنده ایم فرزندمان، فرزندان جانباز 70 درصد، مانند فرزندان شهدا از این قوانین بهره ببرند.

دو: یک مرگ خود خواسته کم درد، در اصطلاح پزشکی در دنیا (اوتانازی) را که در چند کشور اروپایی، مانند هلند، اتریش و... قانونی بوده و اگر شخصی بابت درد یا هر مشکلی در زندگی، تقاضای مرگ دارد، به او می دهند، برای بنده قائل شوید؛ چون هنگام تولد بابت زندگی، اختیاری نداشتم؛ ولی اکنون که با مرگ بنده زندگی فرزندم و نوه‌ی ندیده‌ی دلبندم، زندگی به مراتب بهتری خواهند داشت، این حق را به بنده هبه کنید. والسلام

| مرتضی قنبری وفا